woensdag 26 juli 2017

32 PIJP EN TREKZAK







FILIP VRIJDERS EN JOHNNY VOGELAERS MUZIKANTEN

Originele script voor

9 afleveringen van een dramatische

Tv-serie

Geschreven door

Jules De Cort




















INT.          GELAGZAAL CAFE STATIE                          DAG

Op straat klinkt een saxofoon en de cafégasten verdringen zich aan de vensters om te zien wat er gaande is. In het midden van de straat loopt de flink aangeschoten ‘PIJP’, alias FILIP (FLUP) VRIJDERS, op kop van een sliert auto’s met woedende chauffeurs achter het stuur. De saxofoonspeler trekt zich van het getoeter niets aan en speelt op zijn saxofoon een geïmproviseerde maar behoorlijke versie van De mars van het zevende linieregiment. Naast hem loopt Nard Benoos die met een houten stamper op het deksel van een koeketel klopt zonder de maat te kunnen houden. Het duo houdt halt voor café De Statie en Flup besluit met de trio. Ze komen binnen en lopen naar de toog. Hun glazen bier staan al gereed als KWA LIEN, de vriendin van Flup komt binnengestoven recht op De Pijp af. Ze pakt zijn glas van de toog, drinkt het in een teug uit en commandeert:

LIEN
Nu recht naar huis zatlap, of de duivel houdt
de kaars.

VICTOR
(zit aan een tafel met CONSTANT MICHIELS en
ERNEST BELLEKENS) Kijk wat er overblijft van
een groot artiest. Ik heb hem hier nog weten
optreden met zijn kwartet. Van ver kwamen ze
om op hun muziek te dansen. Ik zou of een
verhaal moeten schrijven, een essay is meer
iets voor Constant, om uiteen te zetten hoe
het met de prettige, gezellige dansmuziek,
zeg maar wals, swing, tango, mambo, cha-cha
en zo veel meer, in de twintigste eeuw van
kwaad naar erger is kunnen gaan. Als het moet
beginnen in de prehistorie tot nu, maar dat
is ver gezocht. Dat overkomt mij meer.

CONSTANT
Wat weet jij af van de prehistorie van de
muziek.

VICTOR
Veel. Ik weet hoe het begonnen is.

DISSOLVE

FADE IN

FLASHBACK

INT.               EEN HERBERG        DAG

MONTAGE

Bij aanwezigheid van een aantal caféklanten zitten een vijftal jonge mannen achter een muzieklessenaar eenvoudige muziek te spelen uit een muzieklesboek onder leiding van een chef. Bij die vijf zit ook de jonge Flup Vrijders, ze zijn muziekleerlingen van de dorpsharmonie ‘Onder vrienden’. Ze krijgen hun eerste lessen solfège en Flup leert de klarinet bespelen. De muziekleraar neemt Flup na afloop van de les apart en laat hem een stukje spelen.

LERAAR
Die vingerzetting, die toon, jij moet
verder gaan. Jij moet naar de muziekschool
in Mechelen. Met een solist als jij kan de
harmonie grote stukken spelen waar ze van
ver en nabij komen naar luisteren

FADE OUT

FADE IN

INT.                   LESLOKAAL            DAG

In de muziekschool. Flup en de andere leerlingen spelen op diverse instrumenten een ernstige etude en de leraar maakt de nodige opmerkingen. Na de les komen ze uit het klaslokaal.

INT.                GANG SCHOOL                DAG

EEN LEERLING
Flup, je moet met ons een keertje meekomen.
Er is nog andere muziek dan etudes grote
muziek.

FLUP
Wat dan wel?

DE LEERLING
Jazz, hot, hybrid, swing, improvisatie.

FADE OUT

FADE IN

Flup loopt met de andere leerlingen mee naar een klein lokaal. Daar staat een drumstel, de jonge muzikanten zetten hun trompetten, saxofoons en trombones aan hun mond en spelen een jazzimprovisatie. Flup luistert opgewonden, neemt zijn klarinet en begint mee te spelen. OP het gehoor.

DISSOLVE 

FADE IN

INT.                GROOT CAFE          AVOND

Flup staat op een podium en bespeelt een tenorsaxofoon. Hij heeft de leiding over een combo van vier muzikanten: hij zelf, de accordeonspeler JOHNNY ‘TREKZAK’ VOGELAERS, de drummer Jean ‘Tamboer’ Sels en de bassist Nest ‘De straffe’ Blokmans. Op een kleine lessenaar die ze gebruiken om hun partituur even in te kijken staat hun naam: DE BOOGIE WOOGIE FOUR. De vier swingen er op los en de dansvloer is gevuld met swingers en jivers.

FADE OUT

FADE IN

INT.                 GELAGZAAL CAFE STATIE            DAG

VICTOR
De Boogie-Woogie Four was Flup zijn leven en
hij is de teloorgang van zijn band nooit te
boven gekomen. Het leven van Johnny Trekzak
was ook een en al swing maar die heeft het er
op zijn manier beter van afgebracht. Die
leeft nog van zijn muziek.

CONSTANT
Er wordt verteld dat de Hellebekenaars zich
wat neerbuigend durven voor te doen ten
opzichte van de bewoners van de omringende
dorpen. Zaten die twee supermuzikanten daar
voor iets tussen.

VICTOR
Ik heb mij nooit boven iemand anders verheven
gevoeld. Maar wat de geschiedenis van Flup en
Johnny betreft, als die goed verteld wordt
zou dat een literair pareltje kunnen worden.
Maar literatuur zal nooit zoveel emoties
opwekken als muziek. Woede, afkeer, vrees,
vreugde, verrassing, verdriet, feestvreugde,
opzwepen van een massa, bucolische gevoelens,
krijg dat maar los met een verhaal of een
roman.

ERNEST
Vertel o Victor van de grote helden van dit
uitverkoren dorp. Misschien slaag je er in
ons tranen, kippenvel, koude rillingen,
versnelling van onze hartslag en onze
ademhaling uit te lokken en zo gelijke tred
te houden met muziek. Maar dan zal het goed
moeten zijn. Zo goed als Homeros, maar ook
dat waren gezangen, muziek dus.

CONSTANT
Niet te bombastisch gaan doen, Ernest. Vik, Ga
je de  levens van Flup en Johnny bezingen met
beginrijm of eindrijm.

ERNEST
Rijm zou niet mis zijn. Nu terzake. Vrijders
is een artiest van voor onze tijd, Victor.
Jij bent een stukje ouder. Hoe kan iemand als
Vrijders op straat terecht komen, hij speelt
als hij wil nog de pannen van het dak. Heeft
hij dan zijn eigen put gegraven dat hij geen
werk meer vindt.

VICTOR
Neen, niet echt. Als aankomende jongeman heb
ik het meegemaakt dat in 1955 Richard Brooks
de vrije wereld pakte met zijn hard aankomende
film The Blackboard Jungle. De dagen van het
bonte klankenpalet en de doorwerkte dansmuziek
met saxofoon, klarinet, trompet, trombone en
piano waren geteld. Brooks toonde met zijn
film wat er aan de hand  was, hij lokte niets
uit. Dat zeg ik.

DISSOLVE

FADE IN

INT.                  KLASLOKAAL           DAG

Beelden uit de film Blackboard Jungle. Een close-up van de getokkelde gitaarsnaren van Bill Haley terwijl de generiek van de film wordt afgerold. Volgende scène. Een bende jonge, ruige onverlaten, leerlingen van een middelbare school in New York, gooit de platencollectie van de leraar wiskunde aan gruizelen, niet toevallig waardevolle opnamen van de oude jazz-icoon Bix Beiderbecke, terwijl op de achtergrond Rock Around the Clock van Bill Haley blijft galmen.

VICTOR (V.O.)
Bill Haley was een uit de country- en jodelmuziek
gestapte muzikant, zanger, jodelaar en gitarist.
De leraar wiskunde liet in de klas een plaat van
jazzicoon Bix Beiderbecke spelen en wilde aan de
hand van zijn jazzcollectie het verband leggen
tussen muziek en wiskunde. De ongelukkige moest
verslagen toekijken hoe zijn jazzplaten in
gruizelen werden gegooid en vertrapt, symbolisch
voor de breuk tussen swing en jazz en de
rock and roll die later zal evolueren tot
rock. De wereld stond op zijn kop. Elvis
Presley was a disturbing kind of idol.


DISSOLVE

FADE-IN

MONTAGE

FLASHBACK

INT.               DANSZAAL          DAG

De Boogie Woogie Four staan op het podium, de dansvloer is geheel gevuld met dansers. De band speelt zijn versie van In the Mood van Glenn Miller en alle dansers dansen de swing. FADE-OUT naar een beeld van de gitaar van Bill Haley. In de zaal speelt The boogie woogie four een eigen behoorlijke versie van Rock around the Clock. Dansers maken ruimte voor vijf à zes koppels die volop voor de acrobatische Rock ’n Roll gaan.

FADE-OUT

FADE-IN

Beelden van de beat- en rockbands van na de Rock’n Roll, van Beatles, Stones naar Led Zeppelin, Deep Purple, Black Sabbath, AC/DC, Eric Clapton en veel meer, met grote drommen fans die met open mond staan te luisteren en te springen. De dansers dansen niet meer in paren maar staan alleen te huppelen en maken bewegingen met armen, benen en lichamen.


COMMENTAARSTEM (V.O.)

Rock en wat voor rock moet doorgaan, meestal
rockterreur, waarbij slagwerk tot slagtuig is
ontaard, heeft de oorlog gewonnen. Flup is
een tragisch slachtoffer van de voor hem zo
ongelukkige samenloop van omstandigheden in de
muziekwereld. Jonge mensen leven in een andere
tijd. Grootgebracht met de Beatles, de Stones,
Clapton, Led Zeppelin, de tijd van de overgang
van de nog swingende Rock ‘n Roll naar de veel
eenvoudiger beat. Bij de eerste golf Rock
‘n Roll konden bands als de Boogie Woogie Four
nog het hoofd boven water houden, maar aan
de Britse rock, de gitaartsoenami, wilde
Flup niet meedoen. Hij vertikte het om van
saxofoon over te schakelen op de elektrische
gitaar en mee te doen aan vereenvoudiging
van vereenvoudiging en zoals veel van zijn
collega’s de schandelijke delen van de
geldduivel te kussen en goud te verdienen.
Beat, Engels voor maat, kwam onhoudbaar in
de plaats van swing, jammer voor de echte
dansers. Gitaren in alle lengtes, diktes,
vormen en alle soorten materiaal in de
handen van bekwame en minder bekwame
artiesten, loeiden door het muziekleven.
The Who, Jimmy Hendrix, Deep Purple en zo
veel meer, gestuwd door gehaaide producers,
deelden de lakens uit. Daarna kwamen Hard
Rock, Speed, Metal de rangen versterken. Tot
verdriet van mijn generatie van swingers
die zich zo min als Flup konden of wilden
aanpassen. Zo moeilijk was het niet voor een
onderlegde en bekwame muzikant als Flup om
zich bij het rockgedoe op gitaren aan te
sluiten. Voor zijn instrument met de
zwanenhals had hij evengoed zijn tien
vingers nodig maar hij kon met zijn tong
en lippen dat beetje meer geven om van
zijn hoorn een verlengstuk van zijn stem en
zijn ziel te maken. Hij bleef zijn liefde
voor zijn muziek trouw met als gevolg dat
de veelgevraagde artiest van weleer het
mocht stellen met een schnabbeltje links en
rechts en voor de rest in leven moest zien
te blijven met werklozensteun.

DISSOLVE

FADE IN

INT.                    GELAGZAAL         DAG

VICTOR
Om het simpel te houden, Flup is een
slachtoffer van de ramp die de gevestigde
waarden van de dansmuziek overkwam. In
weinige jaren werd de saxofoon van heerser
op de podia van de dansmuziek naar de
schroothoop verwezen en was nog nauwelijks
zijn gewicht in koper waard.

CONSTANT
Goed om weten, dan horen we het eens van een
nog levende getuige wat ons overkomen is. Je
lijkt geen grote liefhebber van de elektrische
gitaar. Ernest en ik zijn met rock en pop
grootgebracht, gitaren zijn voor ons geen
marteltuigen.

VICTOR
Daar zeg je wat, voor mij zijn het
strijkplanken, even saai en met al even veel
gevoel. Een gitaar hoort thuis in de
ritmesectie, bij de piano, het drumstel en
de contrabas. Maar zoals ik zei, ik sta niet
alleen, hoop ik. Veel van mijn
leeftijdgenoten delen mijn standpunt, zeker
Flup Vrijders en Johnny Vogelaers, de grote
slachtoffers van die vloedgolf. Ik zal
jullie in weinig woorden eens vertellen wat
deze twee illustere medeburgers is overkomen,
in verband met hun muziek.

ERNEST
Wil ons vertellen, o Vik, van de muzikant
die bij zijn Lien die zo trouw op hem heeft
gewacht eindelijk rust en een onderkomen heeft
gevonden.

VICTOR
Ik ben Homeros niet. Ik weet niets van helden
of goden, heb geen Griekse of Latijnse gedaan.
Gewoon een verhaal vertellen zal al goed
genoeg zijn. Heel in het begin toen hij nog
een beginner was heeft Flup achter Melanie
Vloeberghs gelopen. Daar is niets van in huis
gekomen omdat hij door zijn optredens veel
afspraken moest missen, te dikwijls werd hij
onverwacht op zondagavond voor een optreden
gevraagd en Melanie zelf zag het niet zo
zitten. Ze heeft even getwijfeld om met Flup
mee te gaan, maar Holemans met wie ze later
trouwde, had meer inzicht en had haar al
ingepalmd, met hem zag ze haar grote kans om
vooruit te komen in het leven, op haar manier.
Of Melanie mag van geluk spreken dat ze niet
met Flup is meegegaan weten we niet. Waar zou
ze dan zijn beland. Maar aan de andere kant,
met haar man Holemans heeft ze wel een
rijkelijk leven gekend, maar hoe is ze
geëindigd, dat is een ander verhaal.

CONSTANT
Dat verhaal kennen we al.

VICTOR
Terwijl Flup achter Melanie aanzat, zat
Lien Savoy achter Flup en pleegde noch min
noch meer stalking voordat wij het woord
hier kenden.

FADE OUT

FADE IN

FLASHBACK

EXT.                STRAAT IN HELLEBEEK       DAG

Flup loopt over de straat en Lien loopt in dezelfde straat.

LIEN
(komt naar Flup toe) Filip, gaan we samen
iets drinken. Ik betaal.

FLUP
Lien, ik heb geld genoeg. Zou je mij met
rust willen laten en niet meer achter mij
aanzitten of je krijgt een stamp onder je
gat.

LIEN
(draait zich met zijn rug naar hem) Doe maar
Filip, als dat je aanstaat. Een blauwe plek
op mijn billen zou een mooi aandenken zijn.

FLUP
Jij bent gek, ik zal het maar niet doen. Of
toch, je bent een echte zottin, Lien en met
zottinnen houd ik mij niet op. Draai je om.
(geeft haar een trap onder haar kont) Je hebt
er om gevraagd.

LIEN
(draait zich om, de vreugde staat op haar
gezicht) Voor mijn grote liefde wil ik veel
afzien.

FLUP
Ga lopen Lien, zo gek heb ik het nog niet
geweten. (loopt verder)

LIEN
(roept hem na) Melanie kun je toch niet
krijgen.

FLUP
(voor zich uit) Wat zou ik het met Lien met
haar kromme benen doen als ik zo veel malse
poezen kan hebben.

LIEN
(mompelt) Ik weet niet wat hij loopt te
mompelen, maar krijgen kan ik hem niet en
oude jonge dochter wil ik niet blijven. Ik
wil niet opgaan voor zaad, zo veel is hij
mij niet waard. Ik zal toch maar naar
Robert gaan, dan ben ik van straat. Robert
is zo gek van mij als ik van Flup. Hij
laat mij niet met rust en hij is een harde
werker die goed voor zijn huishouden zal
instaan.

FADE OUT

FADE IN

INT.                 HUISKAMER BIJ LIEN            AVOND

Lien dekt de tafel voor het avondeten. ROBERT komt thuis van zijn werk. Trekt zijn vest uit en legt zijn ransel op het aanrecht.

LIEN
Zou je je jas niet aan de kapstok hangen.

ROBERT
Gauw wat eten, ze langen loof bij Lowie van
Trees, ik ben eens gaan horen, ze kunnen
een man meer goed gebruiken. (eet in zeven
haasten zijn avondmaal, trekt snel andere
kleren aan)

LIEN
Gaat het laat worden.

ROBERT
Waarschijnlijk wel. We zijn jong, zo kunnen
we wat bijeen doen en een huis zetten. (trekt
de deur achter zich dicht)

FADE OUT

FADE IN

EXT.                 WITLOOFBED         AVOND

Bij het licht van een lamp zit Robert op zijn knieën witloof te plukken en in een mand te leggen. De boerin komt de volle mand
telkens weghalen.

BOERIN
Verdien jij niet genoeg dat je hier nog na
je uren moet komen bijverdienen. Jij bent
toch stielman.

ROBERT
Ik ben metaaldraaier, maar ik moet wat
bijklussen.

BOERIN
Moeten, van wie?

ROBERT
Je kent Lien niet.

BOERIN
Als ze verkeren zijn ze lief en onderdanig
maar een keer getrouwd zijn er geen handen
naar uit te steken. Ik geloof dat jij met
haar je pere ziet. Noemen ze haar niet Kwa
Lien.

ROBERT
Babbeltrienen heb je overal. Dat ze liever
naar zichzelf kijken.

BOERIN
Begrepen. Een goede verstaander heeft maar
een half woord nodig.

DISSOLVE

FADE IN

INT.                       GELAGZAAL                 DAG

VICTOR   
Nadat de Boogie-Woogie Four noodgedwongen de
pijp aan Maarten hadden moeten geven was Flup
Vrijders naar Amerika gevlogen om daar zijn
geluk te beproeven als jazzmuzikant, maar
daar zagen ze hem komen, saxofoons als hij
hangen met trossen aan de bomen en van
armoede is hij terug gekomen. Zo gaat het,
als ze het op een ander niet meer redden
zakken ze af naar de geborgenheid van hun
dorpsgemeenschap. Hij moest uitzien naar een
baantje maar eenvoudig was dat niet, met zijn
saxofoon kolen scheppen was geen optie. Maar
hij vond wel iets, toch min of meer.

FADE OUT

FADE IN
FLASHBACK

INT.                    GELAGZAAL VAN EEN CAFE       DAG

FLUP
(zit achter een tafel te lezen in een krant
met een glas bier voor zich. doet teken om bij
te vullen)

KAREL (een olieboer)
(komt binnen, kijkt om zich heen, ziet Flup zitten en
gaat bij hem aan tafel zitten) Voor mij een cola en
geef Flup ook iets.

FLUP
Ken ik u?

KAREL
Neen, dat zal niet. Maar ik ken u van in de
tijd van de goede muzikanten. Ik heb veel op
je muziek gedanst. En nog beter. Zo heb ik
mijn vrouw leren kennen.

FLUP
Is het een goede vrouw.

KAREL
Zeker. We hebben samen de kolenhandel van haar
vader overgenomen en zijn in stookolie beginnen
te doen.

FLUP
Interessant maar wat heb ik daar mee te maken.

KAREL
Wij zoeken een persoon, een vertegenwoordiger
om de klanten te bezoeken en nieuwe klanten te
werven.

FLUP
Ik ben muzikant. Was. Geen oliemagnaat. Ik ken
het verschil niet tussen brandspiritus en mazout.

KAREL
Niet nodig. Dat leer je op twee dagen. Aan
de reuk alleen al ken je het verschil.

FLUP
Ik ben geen verkoper.

KAREL
Niet nodig. Mensen van onze leeftijd zitten
nu in hun eigen huis. Veel mensen stoken
hun centrale verwarming nog met antraciet.
Wij hebben de vaklui om hun installatie over
te schakelen van kolen op stookolie. Zij
kennen je van uit je tijd bij de Boogie
Woogie Four. Er is geen beter
verkoopsargument dan iemand kennen van ziens.
Twee dagen opleiding en je bent onze man.

FLUP
Doe je dat uit liefdadigheid.

KAREL
Dat zal wel zijn. Ik ben een zakenman en denk
dat ik je goed kan gebruiken.

FLUP
Heb je mij hier toevallig zien zitten en heeft
dat je op een idee gebracht.

KAREL
Ik wist je hier te vinden. Je zit hier hele
dagen en drinkt veel te veel. Als je voor mij
werkt zal dat moeten minderen. Probeer het eens.

FLUP
Waarom niet.

FADE OUT

FADE IN

MONTAGE

Flup met een aktetas aan zijn hand belt aan de voordeur van een huis. Het is vroege avond. Een man komt de deur open maken. Ziet Flup, glimlacht en laat hem binnen. Zijn vrouw zit in de woonkamer naar de TV te kijken. Begroeting. Flup haalt documentatie uit zijn aktetas, praat, haalt formulier te voorschijn en laat koppel een order tekenen. Flup in een café. Praat met waard achter de kraan. Toont documentatie. Voert verkoopsgesprek en drinkt een glas, nog een glas en nog een glas. Gaat aan een tafel zitten, is duidelijk dronken en valt in slaap.

FADE OUT

FADE IN

INT.                  KANTOOR                DAG

Karel en Flup zitten aan een bureau.

FLUP
Ik dacht dat je best zaken kunt doen in
cafés, potentiële klanten die mij nog kennen
en in de winter veel stookolie verbruiken.

KAREL
Meestal zijn het toch al klanten waar je
je tijd mee verliest. Nieuwe klanten wil
ik zien.

FLUP
Ik heb er veel aangebracht.

KAREL
In het begin ja, de mensen kenden je nog en
lieten je binnen komen, maar daar is het bij
gebleven. Je loopt meer zat rond dan dat je
je werk doet. Ik had in jou een andere kerel
gezien. Ik heb je laatste salaris en
commissieloon laten uitrekenen. Het geld
steekt in deze envelop samen met je
ontslagbrief.

FLUP
Dat kun je niet menen.

KAREL
Toch wel. De concurrentie is te groot meneer
Vrijders, je zult wat anders moeten zoeken.

FLUP
Maar ik kan niets anders, Karel. De saxofoon
is mijn hele leven geweest.

KAREL
(staat op, reikt Flup de hand) Het beste kerel.
Je vindt wel iets.

FLUP
Hoe, zeg mij dat eens. Om de twee, drie
maanden kan ik wat bijverdienen in een bandje
met een slagwerker en een accordeonist. Op
retroavonden.

KAREL
Ik heb er van gehoord. Dan was je niet te
stoppen en de maandag daarop kon je niet uit
je bed, tot laat in de middag je roes
uitslapen en opnieuw beginnen.

FLUP
Hoe dikwijls is dat voorgevallen.

KAREL
Een keer te veel. Daar is het gat van de
deur.

DISSOLVE

FADE IN

INT.                 KANTOOR GOETHALS      DAG

Victor Goethals zit in zijn kantoor achter zijn bureau. Tegenover hem zit Flup.

VICTOR
Ik zie dat je uren genoeg hebt om werklozengeld
te trekken, dat is meer dan steun van het OCMW.

FLUP
Dat is doppen, het blijft steun. Heb je niets
anders voor mij?

VICTOR
Neen, Flup, een stadsmuzikant hebben we niet, en
dan nog zou het een hoornblazer zijn. En met je
referenties als vertegenwoordiger geraak je
nergens binnen. Er moeten toch nog swingorkesten
bestaan.

FLUP
Neen Victor. De tijden van een Fud Candrix en Pol
Baud zijn voorbij. Het is over. Gelukkig heb ik
een huis geërfd van mijn ouders. Ik ben onderdak
en ik heb het min of meer onderhouden, of laten
onderhouden. Ik ben nog niet helemaal aan lager
wal, ik ben niet dakloos en moet geen huur
betalen.

FADE OUT

FADE IN

INT.                LOKET GEMEENTEHUIS          DAG
       
Flup staat in de rij van de ‘doppers’ die hun stempelkaart van werkloze komen tonen voor een stempel. Flup ziet er verwaarloosd uit. Hij steekt zijn kaart in zijn binnenzak en slentert naar café Statie. Loopt binnen en gaat aan de toog staan om een glas te drinken. Aan een tafel zit Lien achter een glaasje Porto. Ze houdt hem in de gaten.

GABRIELLA (WAARDIN)
Eigenlijk ben je nog veel te jong om je zo
te laten gaan, Flup. Ik heb je anders gekend.

FLUP
Ik heb mij nooit laten gaan. Ik heb altijd
muziek gemaakt voor de mensen, maar die moeten
van mijn muziek niet meer hebben. Voor wie of
wat zou ik mij moeten opkleden.

GABRIELLA
Ik heb je te goed gekend Flup, als een heer.
Je zult je moeten herpakken wil je geen
volslagen dompelaar worden, een ongewassen
zwerver waarvan een cafébaas liever de hielen
dan de tenen ziet. Stinken doe je nog niet
maar dat zit er aan te komen. Zoek je een
vrouw, Flup.

FLUP
Wie wil er mij nog. Ik heb een verleden.

GABRIELLA
Er zijn genoeg weven die niet alleen willen
blijven zitten. (kijkt in de richting van
Lien)

DISSOLVE

FADE IN

FLASHBACK

INT.              FABRIEKSHAL           DAG

Aan een draaibank doet zich een zwaar ongeluk voor. Een arbeider raakt met een arm tussen de mechaniek geklemd wordt tegen een muur gesmakt. Het is Robert, de man van Lien Savoy. Hij is zwaar gewond. Collega’s dragen hem op een berrie naar de ambulance maar onderweg naar het ziekenhuis overlijdt hij. Op de begrafenis is niet veel volk. Lien heeft geen kinderen. Ze keert alleen terug van het kerkhof en loopt een café binnen en drinkt een glas bier. Dan loopt ze
naar huis en zit totaal verlaten aan de tafel, niets anders te doen dan in de verte staren en te snikken.

FADE OUT

FADE IN

INT.               GELAGZAAL         DAG


FLUP
(volgt de blik van Gabriella. neemt zijn glas en gaat
bij Lien aan de tafel zitten)

LIEN
Waar kom je op af.

FLUP
Je zit helemaal alleen, heb ik gehoord.

LIEN
Jij toch ook.

FLUP
Ik ben mijn leven lang alleen geweest, ik ben dat
gewoon.

LIEN
Ik niet. Ik geraak het niet gewoon, van ze leven
niet. Maar ik zal het wel gewoon moeten worden.

FLUP
Niet als je iemand bij inneemt.

LIEN
Een bijslaap, is het dat wat je wil zeggen.

FLUP
Zo iets, ja.

LIEN
Presenteer je nu jezelf?

FLUP
Zo iets, ja.

LIEN
Weet je nog toen ik een stamp onder mijn gat kreeg.

FLUP
Je vroeg er om.

LIEN
Nu niet meer. Kom je op mij af omdat je van
geen hout meer pijlen weet te maken.

FLUP
Ik kan nog altijd naar de hoeren gaan.

LIEN
Dan moet je dat doen. En daar moet je niet
veel voor kunnen, als je maar afdokt, meer
hebben die wijven niet nodig.

FLUP
Ik kan nog wel iets. Ik ben nog niet helemaal
kaduuk.

LIEN
Stoefen, ja.

FLUP
Drink nog iets van mij.

LIEN
Als ik het betaal zeker. Doppers zijn altijd
platzak. Platzak, ja, hahaha.

GABRIELLA
Je mag de mensen niet uitlachen, Lien.

LIEN
Hij heeft nooit wat anders gedaan.

FLUP
Ik? Als ik de lachende saxofoon speelde
misschien.

LIEN
Ik ga nu naar huis. Ga je mee, ik heb
stoofvlees op staan. Met rauw witloof.
En patatfriet

DISSOLVE

FADE IN

INT.                    SLAAPKAMER            AVOND

Lien en Flup liggen naast elkaar in bed.

LIEN
Wat zou je er van denken. Ik ben geen
schoonheid zoals miss België maar ik durf
mij wel te geven. Die schone wijven denken
dat ze lelijk worden van te veel te vogelen.
Neen, ik ben daar niet lelijk van geworden.
Ik ben altijd  al lelijk geweest.

FLUP
(steekt zijn duim omhoog)

FADE OUT

FADE IN

INT.                      GELAGZAAL     DAG

Flup staat aan de tapkast onder het kwade oog van Kwa Lien. Hij geniet niet van zijn zoveelste glas bier, zij heeft het voor zijn ogen uitgedronken.

VICTOR
Zo simpel kan het leven zijn. Het kostte Flup
zijn vrijheid, maar zijn saxofoon heeft hij
mogen houden, die ligt nog niet in de kist. Lien
toomt hem in en een dag als vandaag is een
uitzondering. Nu Flup het karakter van Lien
aan den lijve ondervindt, beseft hij hoe
gelukkig hij is geweest door nooit met iemand
te trouwen. Hij kan weg wanneer hij wil, maar
weet niet waarheen. Lien zorgt goed voor hem,
kamt zijn haar zodat hij daar niet loopt als
een roetaard, wast zijn ondergoed, veegt zijn
mond schoon als hij gezeverd heeft en zorgt
ervoor dat zijn broek in de plooi zit en niet
open staat als hij is gaan pissen. Zijn saxofoon
heeft ze hem niet doen inleveren, dat had ze
niet gedurfd en die gunt ze hem nog. Lien heeft
geen wraak willen nemen op Flup omdat hij haar
vroeger niet zag staan. Als ze wraak had willen
nemen had ze hem bijvoorbeeld van alles kunnen
beloven en als hij voor haar deur stond met een
pak reisgoed hem op straat laten staan. Dat
heeft ze niet gedaan, kwade mensen kunnen ook
een goed hart hebben, zij is veel eer een
reddende engel dan een wraakengel geweest, een
engel die hem behoedt voor eenzaamheid,
buitenslapen, honger, dorst en armoe.

DISSOLVE

FADE IN

CONSTANT
Hoe ben jij dat allemaal te weten gekomen?

VICTOR
Van horen zeggen en van Flup zelf, die wil
graag kwijt wat op zijn lever ligt. Als
bediende van het OCMW komen ze bij mij hun
hart uitstorten. Ik noteer dat allemaal en
op een dag schrijf ik een pak verhalen en
zoek een uitgever. Dat is niet nieuw.

CONSTANT
Een uitgever? Heb jij iemand in je
vriendenkring.

VICTOR
Moet dat? Goed geschreven en een goede inhoud,
dat moet toch volstaan.

ERNEST
Voor een uitgever niet, voor de gazet wel.

CONSTANT
Voor een kwaliteitskrant kan dat kloppen. Vik,
je gaat me toch niet vertellen dat je ook weet
hoe het Johnny Vogelaers is vergaan?

VICTOR
Johnny is blijven dolen nadat hij hier veel
huishoudens naar de kloten heeft geholpen. Hij
bezoekt nu vele steden en streken en probeert
de vrouwen daar te leren wat liefde is als
hij niet achterna wordt gezeten door
hoorndragers met een tweeloop of door zijn
eigen gezellin niet op zijn plaats wordt gezet.
Ik ken zijn geschiedenis tot hij uit Hellebeek
vertrokken is met een vrouw die hij hier heeft
buitgemaakt en verder moet ik mij richten op
geruchten die hier en daar zijn opgevangen.

CONSTANT
Vrouw buitgemaakt nogal?

ERNEST
Zo kan het geweest zijn. Die kerel was berucht.
Hij pakte iedereen binnen zijn bereik.

CONSTANT
Ooit bang geweest voor Tine?

ERNEST
Die vraag alleen al is een belediging voor
Tine en minder voor mij, ik ben niet gauw
beledigd. Vertellen Vik.

VICTOR
Johnny leerde spelen op de oude harmonica van
zijn vader, een erfstuk, een onhandige trekzak
die bepaalde tonen ten gehore bracht wanneer
de balg getrokken werd en de andere tonen
wanneer de balg weer werd ingeduwd, geen
instrument om mee op straat te komen. Hij was
veertien jaar toen hij van zijn ouders zijn
eerste echte accordeon kreeg en binnen enkele
maanden kon hij er muziek uit toveren, op het
gehoor. Zijn moeder kreeg niet genoeg van
Dansende Vingers, zijn vader niet van stevige
marsmuziek, maar Johnny speelde liever In the
Mood, Tico-Tico en aanverwante dansmuziek.
De muziekkennis die hij van zijn vader had
meegekregen voldeed niet en hij ging in de leer
bij een beroemde accordeonvirtuoos die hem
wegwijs maakte in bassen en registers, de f- en
de g-sleutel leerde lezen, kortom hem bijbracht
hoe om te gaan met een fijnbesnaard muziekwonder.
De leermeester, vanzelfsprekend een fervente
aanhanger van het instrument, wist hem te
vertellen dat met een accordeon gecompliceerd
polyfoon spel mogelijk is en dat een volle bas
machtig klinkt op een accordeon, met zijn grote
muzikale mogelijkheden. Spijtig genoeg is het
instrument voor sommigen nog omringd door de
twijfelachtige aureool van banale volks- en
straatmuziek, dus minderwaardig, een troet,
een open-en-toe, een trekzak, een buikorgel,
kortom een piano à bretelles zoals de kist in
Frankrijk heet.

ERNEST
Muziek is een gave, sommigen zeggen door God
geschonken. Dat kan waar zijn in het geval Johan
Sebastian Bach en Mozart. Voor Black Sabbath en
Judas Priest zou ik eer aan de Satan denken.

CONSTANT
Wij zijn nog niet oud en horen al bij een vorige
generatie. Ik heb nog kort meegemaakt dat blazers
en accordeons het mooie weer maakten. Ik liep nog
in korte broek.


VICTOR
Voor Johnny Vogelaers ben ik niet in de
bres moeten springen. Het leven van de
accordeonvirtuoos verliep na bloei van
sax en accordeon anders als dat van Flup
Vrijders. Hij was jong getrouwd doordat
hij zijn vrouw Angeline een zoon had
gelapt. Door de aard van zijn beroep hield
hij zich veel op tussen vrouwvolk, de
soort die er een spel van maakt om met een
vedette naar bed te zijn geweest, Johnny
had gek moeten zijn om niet toe te happen
telkens als de gelegenheid zich voordeed,
tot twee, drie keer per week. Na de woeste
raid van de gitaar op zijn al bij al
nobele muziek, bleven voor hem nog iets
meer optredens over dan voor de Flup.
Tussendoortjes om zangeressen van
smartlappen te begeleiden, daar was hij
goed in, ook in optredens op huwelijken
en gouden bruiloften. De rest van zijn
tijd bracht hij door in de dorpscafé’s,
in tegenstelling tot Vrijders wist
Vogelaers het nog te maken met de locale
deernen en hij ging er prat op met alle
bazinnetjes van Hellebeek te hebben
geslapen. Johnny droeg zijn haar lang en
hij kon behoorlijk zingen, daar vallen
de vrouwtjes voor, misschien zelfs links
en rechts de vrouw van een voornaam lid
van de burgerij. Foei, zouden wij zeggen
maar hij dacht aan zijn comfort, voor
zijn vleselijke lusten hoefde hij niet
naar Brussel om van zijn nestel te geven,
want thuis bij zijn vrouw waren de
verrichtingen stopgezet, Angeline wilde
geen lul in haar kut die haar ziek kon
maken, en ze dacht daarbij niet aan een
griep of een valling.

ERNEST
Wat een taalgebruik voor een deftige
ambtenaar. Het lot van de held van het
verhaal lijkt me niet in handen van een
of andere god zoals dat er vroeger aan
toe ging.

VICTOR
Aan goden had Johnny geen behoefte, hij
leefde als god in Frankrijk. Tussen hem en
zijn vrouw Angeline was het goed begonnen.
Ze was een aantrekkelijke jonge vrouw,
verliefd op een vedette met wie ze kon
pronken, dat streelde haar ijdelheid. Van
huis uit was ze handelaarster in
tweedehandse auto’s...

DISSOLVE

FADE IN

EXT.           PARK MET GEBRUIKTE AUTO'S        DAG

ANGELE de vrouw Van Johnny loopt in overal naast een man, eveneens in overal. Ze blijven staan bij een auto in vrij vervallen staat.

ANGELE
Is daar nog wat van te maken.

MECANICIEN
Als motor en chassis nog deugen zie ik een
flinke marge. Het koetswerk vraagt wel wat
werk. Hoeveel heb je er voor betaald.

ANGELE
Niet veel meer dan de prijs van het schroot.

MECANICIEN
We gooien hem eerst uit elkaar dan zien we
wel.

ANGELE
Het moet wel deugdelijk zijn. De firma heeft
nog altijd een goede naam.

MECANICIEN
Je vader heeft altijd prima werk willen leveren,
mensen bedriegen was er bij hem niet bij.

ANGELE
Bij mij ook niet. (mijmert) Bij anderen wel.


FADE OUT

FADE-IN

MONTAGE

INT.             FEESTZAAL             AVOND

In de feestzaal staan aan drie kanten van de dansvloer lange tafels, aan een kant is een klein verhoog opgesteld, daar zit Johnny met een drummer. Ze spelen muziek van vele jaren geleden. Aan de tafels wordt nog gegeten. Overal zijn versieringen in goudkleur aangebracht. Een
heer komt naar voor en vraagt de microfoon.

HEER
Als burgemeester wens ik het gouden bruidspaar
nog vele jaren samen. Ik ga geen lange
redevoering houden, ik vraag de jubilarissen om
op de dansvloer te komen en de dans te openen.

Het echtpaar komt naar de dansvloer en danst enkele maten, gaat uit elkaar en ieder apart gaan ze een andere danspartner halen, het
feest kan volop beginnen. De stemming zit er meteen in vooral omdat Johnny de aria's speelt die de wat oudere mensen willen horen en kunnen meezingen. Om de jongeren die op zulke feesten niet ontbreken niet de boom in te jagen, speelt hij zijn versie van With a little Help from my Friends en I love you ye, ye, ye.

EEN DANSPAAR
(de vrouw)
Die Johnny kan de stemming er wel in houden.
(de man) 
Pas maar op voor die Johnny, die is van niets
vervaard, pakt wat voorkomt.
(de vrouw)
Zou hij dat doen.
(de man)
Wat zeg je me nu.
(de vrouw)
Grapje.
(de man)
Je moet hem in de gaten houden als hij een
pauze neemt en de platendraaier begint te
spelen, dan is hij niet weg te slaan van de
dochters van het gouden paar. Of andere
aantrekkelijke vrouwen.
(de vrouw)
Daar ben ik bij. Hij kan goed dansen. Moet
ik weigeren als hij mij komt vragen voor een
dans.
(de man)
Dat beslis je zelf. Mannen als Vogelaers zou
het huwelijk moeten worden ontzegd, die laten
overal een puinhoop achter.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.              FEESTTENT              DAG               

Feestelijk gedekte tafels staan verspreid op het grasperk. Aan de eretafel zitten het bruidpaar aan weerszijden geflankeerd door hun ouders. Op een verhoog zit Johnny Trekzak met een drummer en een
saxofoonspeler. Na de  Bruiloftmars en andere aangepaste muziek speelt hij de openingsaria uit La Traviata en begint te zingen. De moeder van de bruid staat op, gaat naast Johnny staan en begint zo waar mee te zingen. Het feest duurt tot de late avond, af en toe komt de moeder nog tot bij Johnny om hem te vragen een stuk te spelen dat zij alleen zingt of in duet met Johhny. Het feest loopt ten einde en Johhny breekt zijn installatie af. De vrouw helpt Johnny zijn installatie in zijn station wagon te laden. Hij kan het niet laten en hij neemt haar in zijn armen en ze kussen elkaar. Niet alleen kussen, hij tast onder haar rok en zij gaat in zijn gulp. De achtgenoot betrapt de twee en maakt groot kabaal. Johnny vertrekt in allerijl.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.             WOONKAMER JOHNNY         DAG

Angele de vrouw van Johnny en Bart, de zoon, bijna volwassen, zitten aan de tafel.

BART
Moeder, de mensen, ook mijn vrienden lachen
mij in mijn gezicht uit om de fratsen van ons
vader. Hij kan geen vrouw met rust laten en in
alle cafés staat hij te blageren hoe hij te
keer is gegaan in die en die haar bed, hoe hij
die rechtstaand heeft gepakt achter de
keukendeur of op de keukentafel. Nu heeft hij
het weer bont gemaakt op dat trouwfeest, met
de moeder van het meisje. Het scheelde niet
veel of hij kreeg een pak ransel. Voor mijn
part mogen ze hem lynchen. Ik kan het niet
langer meer aanzien moeder, die smeerlap moet
buiten of ik vertrek, dan kun je een andere
verkoper aanwerven.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.               WONING JOHHNY           DAG

Johnny komt thuis in zijn auto, zijn zoon Bart staat hem aan de voordeur op te wachten. Hij heeft een reiskoffer, een linnen zak met kleding en de kist met de accordeon naast zich staan.

BART
Je komt er niet meer in, smeerlap.

JOHNNY
Kalm, kalm, ik ben je vader.

BART
Sinds wanneer? Je komt er niet meer in, de auto
mag je niet hebben die staat op onze naam. Hier
zijn je spullen, zie dat je ze kunt dragen. En
je mag van geluk spreken dat ik je accordeon
niet in stukken heb gehakt.

JOHNNY
Dan zouden er doden gevallen zijn. Dan vertrek
ik maar, je weet niet wat je me aandoet. (slaat
de zak met kleding over zijn schouders en pakt
de twee koffers op) Vaarwel, nooit keer ik
weer.

BART
Liever niet, de tweeloop staat gereed. (gaat
in zijn portefeuille en overhandigt Johnny
wat banknoten) Hier, we zijn geen beesten, zo
vind je de eerste dagen wel onderdak.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.             CAFE STATIE                DAG

De waardin Gabriella staat achter de tapkast als Johnny met zijn
vracht binnen komt.

GABRIELLA
Wel, vertrek je op tournee met de trein dat
je niet met de auto bent. Een optreden ver
van hier.

JOHNNY
(met enige droefnis) Neen. Met mij niet
lachen. Ik ben op straat gezet, door mijn
eigen zoon nog wel. Zou je geloven dat ik
er begin aan te twijfelen dat hij wel mijn
zoon is.

GABRIELA
Je bent anders wel meer dan genoeg van
huis weg geweest om anderen de kans te
geven.

JOHNNY
Niet als we elkaar leren kennen hebben,
dan was ze helemaal van mij alleen.

GABRIELLA
Dan heb je het flink verbrod, vraag mij
niet om compassie.

STILTE

JOHNNY
Mag ik naar iemand bellen?

GABRIELLA
Zeker, als je het gesprek betaalt. (schuift
het toestel naar Johnny)

JOHNNY
(draait een nummer) Ik ben het, het is
zo ver, ik heb mijn boeltje meegekregen.
Ik ben in de Statie, kom je langs? (haakt
in en gaat aan een tafel zitten wachten)


Na een tijd komt een vrouw binnen, de moeder van de bruid waar hij laatst was gaan optreden en een schandaal had uitgelokt, de dame die zo goed kan zingen.

SUZANNE
Mijn koffers liggen in de auto, we rijden
met de auto, al die spullen op de trein is
geen gedoe.

JOHNNY
(betaalt zijn schuld, neemt zijn bezittingen op
en loopt naar buiten samen met Suzanne. Gabriella
blijft ze nakijken als de auto wegrijdt in de
richting van de grote weg naar Mechelen of Leuven)

DISSOLVE

FADE-IN

INT.               CAFE                   DAG

Johnny speelt op zijn accordeon en zingt met Suzanne die hem op een tamboerijn begeleidt. Zijn levensgezellin heeft haar zangrepertoire aangedikt met populaire liedjes en levensliederen, nu zingt ze met Johnny een aria uit La Traviata, Amami Alfredo. Te zien aan de reacties in de zaal zijn de mensen er mee opgezet want ze roepen bis. Dan loopt Suzanne  van tafel naar tafel om geld op te halen in haar omgekeerde tamboerijn.

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.              WEG                      DAG

Een huifkar met paard. Op de bok zitten Suzanne en Johnny. Een wegwijzer wijst naar een plaats in het noorden van Frankrijk. De huifkar stopt op een kerkplein. Ze treden op, nu met de steun van een draagbare versterker.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.                CAFE STATIE              AVOND
                           
VICTOR
Tot zover het verhaal van Johnny, in onze
ogen een man zonder morele verantwoordelijkheid
in wie geen gram goedheid schuilt. Misschien
moeten we onze mening herzien, als het waar
is wat hij met Suzanne doet. Voor die twee
mannen even goed als voor mij geldt nog een
strijdkreet die ons naar het hart gaat: Leve
de boogie-woogie!

FADE-OUT


Geen opmerkingen:

Een reactie posten