21 TSCHANDAAL

TSCHANDAAL

Originele script voor

6 afleveringen van een dramatische

Tv-serie

Geschreven VOOR Tv door

Jules De Cort

FADE-IN

INT.                KANTOOR            DAG

CHARLES

(CHARLES VAN DE SANDE zit achter zijn bureau

te mijmeren in plaats van te werken. Het

loopt tegen de middag)

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                EEN TUIN           DAG

Ochtend. De hemel is verdund blauw en teer roze. De zon geeft de lucht een zweem van kopersulfaat.

COMMENTAARSTEM

(V.O.) Een junidag in april die doet

dromen van de zomer, van de geur van

kruiden, verre reizen en jonge vrouwen

in soepele, korte, kleurige jurkjes

die opwaaiden tot hoog boven de knie.

Maar het is niet aan meisjes in

krimpende rokjes dat hij zit te denken,

noch aan wat was overgebleven van de

grote idealen die hij eenmaal had

getorst, het was het vooruitzicht

dat hij zich vanmiddag in Hellebeek

moet gaan melden bij de bewoners

van het opvallende, grote herenhuis

even buiten het dorp, dat hem in

de ban houdt. Het huis is nog altijd

bewoond door een moeder met een

reputatie en haar dochter, die voor haar

niet moet achteruit gaan. Nu, zoveel

jaren later, jaagt een gemoedsbeweging

zijn hartslag de hoogte in. De diepe

oorzaak is een pijnlijke jonge liefde

die hij het best kan vatten in een

dichtregel van Wolfgang von Goethe de

stamvader van de jeugdromantiek:

‘Himmeljoch jauchzend zum Tode betrübt,

glücklich allein ist die Seele die

liebt.’ Vandaag is geen dag als alle

andere. Om het nuchter te brengen,

Charles Van de Sande is in Mechelen

begonnen als jonge medewerker van

de studie, tevens zakenkantoor,

van notaris Manuel Ucier. Hij

heeft zich door werkkracht,

zelfstudie en inzicht bekwaamd in

boekhouding, administratie, het

schatten van eigendommen en heeft

zich opgewerkt tot iemand van

aanzien. Hij heeft een examen voor

deurwaarder afgelegd en dat komt

notaris Ucier goed uit, dat is een

meerwaarde voor zijn kantoor, dat

zo al op geen cliënt moet zien. De

studie is ingericht met eiken

deuren, eiken lambriseringen en

zware, houten meubelen, dat draagt

er toe bij de mensen die

binnentreden ontzag in te boezemen

en Charles deelt mee in die deftige

degelijkheid.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.                KANTOOR               DAG

De notaris steekt zijn hoofd in de kamer van Charles.

NOTARIS

Ik ga naar huis lunchen, zie ik je

straks nog.

CHARLES

Het kan laat worden in Hellebeek,

misschien kom ik niet meer langs,

als er wat is bel ik wel. Ik ga

nu ook lunchen. (staat op, loopt

de gang in,  neemt zijn fiets en rijdt

naar huis)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                  KEUKEN               DAG

Marcel en zijn vrouw LAURETTE CLAES zitten aan de keukentafel.

Hij zit in gedachten verzonken.

LAURETTE

Waar zit je over te dubben.

CHARLES

Niets, het is niets. De notaris heeft

mij opgedragen een bezoek te brengen

aan Marie-Rose Mauritz te Hellebeek,

je weet wel, ze woont in het herenhuis

even buiten het centrum van het dorp.

Het is lang geleden dat ik nog in

mijn dorp bij iemand thuis binnen ben

geweest, daar zit ik over te peinzen.

De opdracht ken ik niet, Marie-Rose

heeft gevraagd of iemand langs wil

komen, vermoedelijk gaat het om

erfenisrechten, de verkoop van iets

of om een slecht betalende huurder

aan te manen, die rijken laten

niets aan het toeval over.

  LAURETTE

Ik heb altijd horen vertellen dat de

vrouwen in dat grote huis niet op

een man zagen.

CHARLES

Iedereen kent de roddelpraatjes over

Marie-Rose Mauritz en haar dochter

Viviane. Ze zagen ook niet op een

man of twee, drie. Daarom waren het

demi-mondaines, dat is het woord dat

hier het beste past.

LAURETTE

Pas maar op, zie dat je niet in de ban

raakt van die half aardse dames.

CHARLES

Geen nood, ik geloof dat ze alle twee

uitgebloeid zijn, en ik doe het niet

met vrouwen van boven de vijftig.

LAURETTE

Dan heb ik maar twee jaar meer tegoed.

(grijpt Charles in zijn kruis) Heb je nu

nog een minuutje.

MARCEL          

En meer ook.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.              SLAAPKAMER           DAG

Laurette en Marcel doen het op het bed, half aangekleed.

COMMENTAAR

(V.O.) Na twintig jaar is het huwelijk

van Charles Van de Sande en Laurette

Bruneel nog zo gaaf als een loepzuivere

diamant, geen enkel teken van barst of

erosie. Hun liefde is gebouwd op een

rots van basalt, een kans op verzakking

is er niet. De fundering van hun trouw

zal nooit verbrokkelen, sloophamers in

de vorm van een venerische ziekte

opgelopen bij een stom overspel van

een nachtje zijn ondenkbaar. Mogen ze

gezond blijven van lijf en leden dan

zal in de eerstvolgende tien, twintig

jaar, geen van beiden er maar aan

denken de andere seks te weigeren.

Voor Laurette is Charles de held

gebleven die het voor haar, een

hulpeloos snotaapje, opnam tegen

bullebakken een kop groter die met

hem voetbal hadden kunnen spelen

DISSOLVE

FADE-IN

FADE-IN

INT.             SLAAPKAMER          DAG

CHARLES

(geeft Laurette een kus op haar buik, trekt

zijn onderbroek en broek op en brengt zijn

kledij in orde)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                 KEUKEN       DAG

CHARLES

(kamt zijn haar, neemt zijn blazer van

de kapstok) Ik moet er keurig uitzien

voor mijn ontmoeting met madame Mauritz,

ik voel mij een heer van waarde en heb

een afspraak met vele miljoenen als die

er intussen al niet doorgesluisd zijn

door de spilzuchtige dames. Iedereen

weet dat geldadel vlugger degenereert

dan blauw bloed, doorgaans van in de

tweede generatie. Hoe zal Viviane er

nu, twintig jaar later uitzien? Verlept

of nog even adembenemend.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                DORPSPLEIN             DAG

CHARLES

(parkeert zijn auto op het dorpsplein. kijkt

om zich een. praat in zichzelf) Hoe is het

dorp veranderd. Alle lage huizen

neergeslagen en vervangen door

appartementen van twee en drie

hoog. Er blijven nog drie cafés over,

Den Harley, de vroegere Onder den Toren,

vlak ernaast de jeugdclub, de vroegere

Werkmansvriend en aan het station café

De Statie, dat is zo gebleven. Beter

mij niet te wagen In Den Harley, daar

leven leerlooiers van hardrock, bier,

whisky, drugs en seks, beter mij daar

niet te wagen, ik ben niet zo sterk

als Mike Hammer en die andere

vuisthelden.

  

FADE-OUT

FADE-IN

INT.               GELAGZAAL STATIE          DAG

CHARLES

(loopt café binnen. de gelagzaal is

leeg op twee verbruikers na,

handelsreizigers die achter een kop

Liebig hun boterhammen zitten op te

eten en formulieren in te vullen)

(V.O.) (Monoloog) Ik wil eerst een en

ander zien te weten te komen over

de bewoners van het herenhuis. Toen

ik hier nog woonde was het

duidelijk dat Marie-Rose zo veel

geld kon opmaken als iemand

aandroeg. Sinds de dood van haar

ouders heeft ze grote stukken van

hun eigendommen verkocht om de

stand te kunnen ophouden.

WAARDIN GABRIELLA

Ken ik u niet van vroeger, meneer.

Charles van Mit van Vika. Jij was een

beetje een speciale.

CHARLES   

Ik ben intussen wel een gezapig

burgermannetje geworden. Niemand mist

mij en ik mis niemand van hier. Ik heb

enige welstand verworven en kan mijn

gezin geven waar ze in een welvarend

land als het onze recht op hebben.

En geef me maar een Carolus,

Gabriella.

GABRIELLA

(bekijkt hem)

CHARLES

Ja, ik ben hier in de functie van

schatter, ik moet een zaak regelen

met de familie Mauritz, die lui

daar in het kasteel.

GABRIELLA

Ga jij daar op bezoek. Ik weet nog

dat jij als een bezetene achter de

dochter hebt gezeten, je mag van

geluk spreken dat je haar niet kunnen

krijgen hebt, ze is getrouwd, en dan

nog een keer, en nog een keer, nooit

lang, en dan is ze begonnen het met

losse passanten te doen, zeker tien

zijn haar slaapkamer gepasseerd, geen

mannen van hier uit de buurt, allemaal

stadse meneertjes en ze heeft hen

flink geholpen hun jas uit te doen.

Ze noemen haar de Hete Zeug of

Tschandaal, geen haar beter dan haar

moeder.

CHARLES

Je bent dezelfde franke tik gebleven,

en ik zal even vrank zijn. Ik kon haar

niet krijgen want ik had geen geld,

geen lef, bang met mijn mannelijkheid

voor de pinnen te komen, zondebesef,

schuldgevoel en al die freudiaanse

klotezooi hielden mij tegen. Nu ben

ik gelukkig getrouwd, heb twee

kinderen en een huis in Mechelen,

je ziet maar. Hoe is het met je

man, Isidoor. Verdraagt hij het

dat je hier overdag alleen in

het café staat? Is hij niet bang

van he-mannen als ik?”

GABRIELLA

Je hebt veel meer praat dan vroeger.

Je gaat het toch niet weer proberen

daar achter de kerk, ongelukkige, of

misschien als tijdverdrijf. Zo zijn

de mannen. Hoe meer minnaars bij

Marilyn Monroe over de vloer kwamen,

hoe meer mannen van aanzien in de

rij stonden.

CHARLES

Dat is algemene kennis. Is Tschandaal

vrij op dit ogenblik? Het kan dat mijn

uur nu geslagen is. Maar eigenlijk

kom ik voor haar moeder, de oude

Marie-Rose heeft ons ontboden.

GABRIELLA

O,ontboden, en jij op een drafje naar

hier.

CHARLES

Vierklauwens. (V.O. - Inwendig) Ik ben de

tijd niet vergeten dat ik mij in eigen

dorp

door iedereen opzij liet zetten, o dat

lamlendig minderwaardigheidsbesef! En ooit

heb ik Gabriella kunnen hebben, ze had een

oogje op mij, een meisje dat veel meer

aanzien had dan Viviane, maar het was mij

ontgaan. Gabriella is dikker geworden,

ze laat nu haar borsten rusten op de toog,

ongegeneerd en onbeschaamd stelt ze de

welving en de scheiding van haar borsten

tentoon stelde, net niet tot aan de tepels.

Maar in twintig jaar heb ik al meer gezien

dan dat.

GABRIELLA

Ik heb altijd horen zeggen dat Hector

Mauritz, de grootvader van Tschandaal,

de stichter was van het familiefortuin.

CHARLES

Zo iets, ja. Ik weet er alles van.

Dat is gebeurd zo rond

negentienhonderd, de gouden tijd

voor  de kapitalisten, de grote Karl

Marx wist waar hij het over had, maar

zijn geest was nog niet echt tot de

massa doorgedrongen. Hector was van

de Franstalige Brusselse geldadel en

was naar Hellebeek afgezakt. Met

speculeren op de beurs was hij rijk

geworden. Hij had Brussel achter zich

gelaten omdat hij rustig van zijn

stapels geld wilde genieten. Als

tijdverdrijf had hij bijna de helft

van de grond van het dorp opgekocht

van landeigenaars die ondernemer wilden

worden en hun fondsen liever staken in

een grote, moderne bierbrouwerij of

koffie- en tabaksplantages in verre

landen overzee. Hij is vrij jong

gestorven en liet alles na aan zijn

wat sullige vrouw Colette, zijn

dochter Marie-Rose, die een liederlijk

leven leidde en de kleindochter Viviane

die het goede voorbeeld zou navolgen.

Colette kon niet omgaan met beleggingen

en Marie-Rose liet haar moeder opdraaien

voor galafeesten met kale jonkers

uit Brussel en om aan geld te komen

begonnen ze goede aandelen en stukken

grond onder de prijs te verkopen. Er

was veel eigendom en er waren veel

aandelen, het mooie leventje kon lange,

lange tijd duren maar niets is eeuwig

en de door seks bezeten dames waren

niet slim genoeg om goede prijzen te

vragen voor de gronden die ze verkochten

aan de nieuwe industrieën.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.              HERENHUIS            DAG

De voordeur van het grote huis is eigenlijk een grote dubbele koetspoort, rood of groen geverfd met sporen van afbladdering. In de rechtervleugel is een kleinere deur ingewerkt. Charles belt aan.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                   POORT               DAG

CHARLES

(staat voor de poort en laat zijn gedachten

gaan) (V.O.) In mijn herinnering is dit

de toegang tot het hoogst bereikbaar geluk,

de liefde, het verhaal zonder einde. Door

deze deur liet de oude vette dienstbode

Victorine, haar buik was dikker dan haar

melkzakken, mij toen binnen op de

donderdagmiddagen als ik mij kwam melden

om totaal in de war, stotterend en met de

gelaatskleur van een kalkoense haan, te

vragen of ik Viviane mocht zien. Soms kon

dat, of anders kwam haar moeder Marie-Rose

mij vragen of ik in afwachting dat Viviane

beschikbaar was, wat in de tuin kon

karweien, zoals afgevallen bladeren

bijeenharken, met de spade de boorden van

de grasperken bijwerken, het onkruid van

tussen het grind wieden tot het bloed in

mijn vingertoppen stond of een platte

band van haar damesfiets plakken, zeer

prozaïsche daden voor een kerel als ik,

verliefd tot in zijn teennagels.

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.                  POORT                  DAG

Na een poos hoort hij binnen een deur knarsen en een vrouwenstem die roept: La porte est ouverte.

CHARLES

(tot zichzelf) Zij is het, haar stem is

niet veranderd. Ze klinkt nog even zwoel

als in een ver verleden, alsof in haar

keel op het eind van het verhemelte een

clitoris is gegroeid; ach die gorgelende,

als in dessertwijn gedrenkte klanken.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.             KOETSHUIS                      DAG

Het koetshuis vertoont duidelijk tekenen van verval. De auto die er staat is veel te klein en veel te oud voor mensen van die stand.

CHARLES

(gaat het koetshuis in. er gaat een siddering

door zijn leden als hij ze daar in de deur

naar de grote zitkamer ziet staan)

(V.O.) Iets ouder dan veertig jaar en

aantrekkelijker dan ooit. Maar de onrust

en de beklemming van vroeger heb ik niet

meer, alsof ik een paar borrels jenever heb

gedronken.

VIVIANE

(draagt een spannende jeansbroek en een witte

blouse, haren waren nog even donkerblond, haar

dijen zien er mals maar niet kwabbig uit)

Charles. Tu viens pour maman?

CHARLES

(knikt) Je mama heeft Ucier gebeld en die

heeft mij opgedragen naar hier te komen om

te zien wat er te regelen valt.

VIVIANE

Maman is op haar kamer, ze is niet vrij.

Ze komt straks naar beneden. We maken

eerst een wandeling in de tuin.

Kom even in de salle à manger, ik ga

een jasje aantrekken, en avril ne te

découvre pas d’un fil.

CHARLES

De tuin? Moest Ucier daar voor komen?

Om van jullie prachtige tuin te

genieten. Van de orangerie en de

wintertuin blijft anders niet veel

over. 

VIVIANE

Om wat van de verloren tijd in te halen,

ik heb altijd met jou ingezeten.

CHARLES

Toen weinig van gemerkt. Op een cynische

manier dan.

VIVIANE

Prijs je gelukkig.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.            WOONKAMER             DAG

CHARLES

(loopt de woonkamer in, kijkt rond terwijl

ze weg is om haar jasje. dan komt Viviane

terug) De drie grote, kostbare schilderijen

van Jean Brusselmans, Fritz van den Berghe

en Constant Permeke, stukken van waarde,

zijn weg.

VIVIANE

Ja, die komen beter uit in een grote

kunst collectie.

CHARLES

Ook de vleugelpiano is weg. Jij hebt er

nog op gespeeld. Ik stond in grote

bewondering voor je kunst.

VIVIANE

Och kom, enkele gemakkelijke stukken.

Deuntjes, meer was dat niet. (neemt

zijn hand om hem naar buiten te leiden)

CHARLES

(pakt haar andere hand, gaat een stap

achteruit, monstert haar) Je bent nog

altijd zo sexy, zo verleidelijk en

zo onberekenbaar als Bette Davis in

haar beste tijd.

VIVIANE

Ik doe het erom. Je bent dus een

deurwaarder, ze bestaan dan toch in

het echt en niet alleen in melodrama’s,

ik heb ze mij altijd voorgesteld als

hardvochtige, magere, perkamenten

mannetjes met een brilletje, een

grijs kostuum, een deukhoed en een

dunne aktetas onder hun arm.

CHARLES

Ik ben assistent van de notaris,

accountant, schatter van vastgoed en

ook echt een deurwaarder, ik moet wat

aan mijn uiterlijk gaan doen.

VIVIANE

Mag ik je wat vragen, het is misschien

indiscreet maar was je toen echt

zo smoorverliefd als je gedrag liet

uitschijnen. Heb ik je ongelukkig

gemaakt.

CHARLES

Erger dan Piet Paaltjens het onder

woorden had kunnen brengen.

VIVIANE

Piet wie.

DISSOLVE

FADE-IN

FLASHBACK

CHARLES

(V.O.) Ik heb Laurette nooit verteld

dat ik van mijn zeventiende tot zijn

achttiende levensjaar, in volle

puberteit, wanhopig, stuiptrekkend

verliefd ben  geweest op deze

Viviane Mauritz, een pijnlijke

periode. Dit verdorven maar

wondermooie stuk Viviane had er

niets beters op gevonden dan met

mijn hart te spelen, tot bloedens

toe. Dan is Laurette in mijn leven

gekomen.

FADE-OUT

FADE-IN

FLASHBACK

INT.                 SALON MAURITZ             AVOND

CHARLES

(zit naast Viviane op de chaise longue

in de salon. Op een stoel tegenover Viviane

een volwassen, jonge knappe galante man. hij

voert het woord en Viviane verwaarloost

Charles die zich geen houding weet te geven)

(V.O.) Altijd zat er een charmeur in de

weg, een prater met net genoeg inhoud

om haar beperkte belangstelling te

boeien. Ik zat erbij als een verliefde

gek. Het was zonneklaar maar ik wilde

het niet zien dat ik niet meedeed, de

favorieten kregen haar tongkussen,

mochten in haar poes woelen graaien

en zuigplekken in hun hals wezen op

het ergste. Het was de deemstering

van de hoofse liefde die ik aanhing

en de doorbraak van de vrije seks,

die ik verafschuwde. Ik was er zeker

van dat haar manziekte zou uitzieken

en het leven ernstig ging nemen.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.               GELAGZAAL          DAG

Enkele jonge mannen staan aan de tapkast te praten. Charles is een van hen.

EERSTE JONGEN

Wat heb jij in die teef van 't Schoon

Huis toch gezien, een hoer als een

paard.

CHARLES

Dat weet jij niet.

TWEEDE JONGEN

Als er ene gepasseerd is mag jij het

vuil dat hij achterliet doorstompen

met je fietspomp.

CHARLES

Vuile praat om jezelf interessant

te maken.

DERDE JONGEN

Gebruik je verstand, Charles, ik weet

niet wat je in dat stuk schandaal gezien

hebt, ze is geen haar beter dan haar

moeder en die ging er hard op los, nog

minder begrijp ik dat ze jou bij haar

thuis laat komen en geen cent om je

geeft.

CHARLES

Wie zegt er dat ze niet van mij houdt.

EERSTE JONGEN

Hoe kun je zo onnozel zijn. Ze houdt je aan

om haar berijders op te jagen, ze jaloers

te krijgen.

TWEEDE JONGEN

Mannen van dat slag worden niet jaloers,

die komen enkel om Viviane te vogelen.

DERDE JONGEN

Het kan ook zijn dat ze medelijden heeft

met hem, dat ze een vermoeden heeft dat in

Charles een hondstrouwe verliefde schuilt,

iemand die ze later kan gebruiken.

CHARLES

Kom mannen, ik ben verliefd en ik kan het

niet van mijn lijf gooien.

EERSTE JONGEN

Dat komt nog vriend, misschien er dan je

denkt. Je moet maar op een andere vallen.

Een kerel als jij moet toch iets anders

kunnen krijgen. Is het dan toch waar dat

liefde blind is.

CHARLES

Viviane is mijn enige reden van bestaan.

EERSTE JONGEN

Heb je nooit geprobeerd om in haar slipje

te tasten. Je moet dat doen man, dan

dringt het tot die teven door dat je een

echte man bent, een stoere bink.

CHARLES

Mijn liefde is te verheven om aan die

vunzigheid mee te doen.

TWEEDE JONGEN

Sukkel, dat is nu wat een jong meisje

van een jongen verwacht. Alle meisjes.

DERDE JONGEN

Niet alle meisjes.

FADE-OUT

FADE-OUT

EXT.                  WANDELWEG           DAG

CHARLES

(wandelt in een bos) (V.O.) Zoals water

dat zich langzaam terugtrekt uit

overstroomde gebieden, ging mijn dolle

verliefdheid over. Het had mij de

totale vernieling van mijn ego kunnen

kosten. Na twee verschrikkelijke maar

onvergetelijke jaren van onbegrepen

maar onwaarschijnlijke liefde en leed

trad ik in het licht. Ik liep met

andere meisjes die ik niet behandelde

zoals het hoorde, maar dan is Laurette

in mijn leven verschenen. Viviane

werd een verre geliefde, mijn enig

aandenken aan haar was een tekening

in mijn poëziealbum, kinderachtig

gekrabbel met wat sinterklaasrijmen

en een zinnetje erbij dat zo eindigde:

‘…de me rappeler plus tard dans la

vie celle qui t’aime,’ ondergetekend

Viviane. ‘Celle qui t’aime’, een

zinnetje dat zich in mijn geheugen

heeft vastgeklemd. Die twee jaren

van wanhopige, stikkende verliefdheid

zijn me bijgebleven en ik heb

Viviane nooit helemaal uit mijn gestel

kunnen wissen, daar zou een brainwash

of een chemo-behandeling voor nodig

zijn. Aan zelfmoord heb ik nooit

gedacht, daarvoor leef ik te graag,

maar ik heb wel aan de rand gestaan

van een inzinking zo diep als de

maalstroom. In de loop van het laatste

jaar middelbaar was het over, ik

werd volwassen, ik herpakte mij,

haalde mijn diploma en had uitzicht

op een toekomst die ik mij niet zou

laten afpakken, door niemand niet.

DISSOLVE

FADE-IN

TERUG NAAR NU

INT.            WOONKAMER             DAG

CHARLES

Laat maar. Piet Paaltjens was een

kolderdichter. Dat is Nederlandse

letterkunde. Zijn echte naam is

François Haverschmidt die satirische

verzen schreef. Hoe weet jij dat ik

een deurwaarder ben.

VIVIANE

Maman heeft om een schatter gevraagd en

meneer Ucier, je baas, zei dat zijn

medewerker, jij dus, ook deurwaarder

bent.

CHARLES

Waar heeft Marie-Rose mij voor nodig.

VIVIANE

Dat zal ze je straks wel vertellen. Kom

nu.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                TUINPAD                   DAG

Ze lopen door de orangerie.

CHARLES

(in zijn verbeelding wandelt hij door

een orangerie die gevuld is met

prachtige tropische planten. de orangerie

loopt uit op een pad in de richting van

een sprookjeachtige tuin, ooit de mooiste

van de verre omtrek. ontwaakt. in de tuin

blijven alleen de stoffelijke resten over

van een prachtige haag van lichtviolette

rododendrons. Aan het einde van het pad

niet meer de grote exotische bomen, de

trotse eeuwenoude eiken en beuken omheen

de vijver met zijn zwanen, waarin

goudvissen en karpers zwommen, niet meer

de beelden van wit marmer. Alleen maar

verval alom. de vijver is dichtgeslibd

van de afgevallen bladeren, afgestorven

lis, waterplanten en riet, en van het

opwaaiend stof van de omliggende akkers. de

wegen zijn dichtgegroeid van onkruid. hij

kijkt haar verbaasd aan.

CHARLES

Wat is hier aan de hand? waar zijn

de bomen, het prieel, de lusthof,

de marmeren naakten.

VIVIANE

De bomen zijn verkocht voor timmerhout,

de beelden waren authentiek en hebben

geld opgebracht, de rest is vervallen,

niemand om het onderhoud te doen.

CHARLES

Daarvoor had je mij nog kunnen inzetten,

ik was je slaaf, tot alles in staat,

dat moet jij geweten hebben. Waar zijn

je echtgenoten en het gros vrijers die

je versleten hebt gebleven? Niemand

geneigd de handen uit de mouwen te

steken? Ik was elk van die kerels

waard, ik weet hoe eigendommen te

beheren. Ik was toen verlegen en

onzeker maar je zag niet dat in mij

een aankomende jonge kerel stak, een

idealist bereid alles te doen wat je

vroeg of eiste, te tonen dat ik iemand

was, maar neen, mij liever vernederen

en belachelijk maken, ook in het oog

van mijn vrienden, mij inzetten tegen

die volwassen cracks die er enkel op

belust waren met jou in bed te kruipen.

Ik maakte geen kans. Maar die

vernederingen hebben mijn karakter zo

gesterkt dat ik tot het besef kwam dat

die knullen die het met jou mochten

doen nog niet tot mijn knieën reikten.

Een beetje stroef uitgedrukt maar de

waarheid, en melodramatisch. Ik begin

te vermoeden dat je familie er helemaal

is doorgeboerd. Als ze hun kostbaarste

bezittingen aan de man moet brengen om

de stand op te houden, zelfs om te

overleven zelfs, met een autootje van

niets, voer je iets in je schild, maar

ik weet nog niet wat.

VIVIANE

Hoor eens aan, un vrai homme, waarom

hoor ik nu pas dat soort praatjes, waarom

niet vijfentwintig jaar geleden.

CHARLES

Dat was vorige eeuw, toen Goethe nog

leefde. Ik weet niet precies hoe het

gesteld is met de  bezittingen van je

familie, maar te meten naar deze

woestenij ziet het er niet goed uit.

Je had mij een kans moeten geven schat,

ik red het wel en in bed, ach ja in

bed daar wordt zoveel flauwe kul rond

verteld, ik wil me meten met eender

wie van de flierefluiters die je

geneukt hebben.

VIVIANE

(fronst haar wenkbrauwen) Wat weet jij van

wat er in mij omgaat? Kom, we lopen

weer naar binnen.

CHARLES

Ja, ik word mistroostig van wat ik

hier zie, als je het op een andere

manier bekijkt is het park nu op een

decadente manier een romantische

plek, ik zou zeggen het ademt het

Fin de siècle uit van rond 1900 het

riekt naar Strindberg, als je die zou

kennen.  

VIVIANE

(bekijkt hem weer) Waarom zou ik die

moeten kennen. Je bent dezelfde niet

meer, je hebt genoeg culot om me

voor de gek te houden.

CHARLES

Gotspe, dat is Jiddisch voor culot, of

lef, en dat zit niet alleen in mijn

broek.

Ze lopen weer naar binnen.

VIVIANE

Mijn kamer is boven, we gaan eerst

praten, dan kun je naar maman, die

zit in de living met iemand op jou

te wachten, om de zaak af te

handelen waarvoor je gevraagd bent.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                SLAAKAMER                 DAG

CHARLES

(in de deuropening van haar kamer) Een

heiligdom waar ik vroeger nooit in

mocht behalve die keer, toen je in

bed lag met een zware keelontsteking

en ik een boek voor je had meegebracht,

Anna Karenina in het Frans. Had je

hem toen gelezen dan zou je begrepen

hebben waarover je praatte als je

praatte over de liefde.

VIVIANE

Daar heb ik nooit over gepraat.

De kamer bestaat uit een zithoek, een slaaphoek en een badkamer of boudoir. Ze gaat op een stoel zitten aan de secretaire en wijst Charles de andere stoel.

VIVIANE

Kom hier naast mij zitten op de andere

stoel, dan praten we wat.

CHARLES

Waarom heb je dat vroeger nooit gedaan,

begin nu niet over jeugdsentiment om

wat van mij gedaan te krijgen.

VIVIANE

Ik wil het eerst wat praten over de zaak,

waar je voor gekomen bent, daarna zien

we wel.

CHARLES

(in gedachten) Nu gaat ze slijmen over

vroeger,  de kans die ze heeft laten

liggen, het besef dat ik toch een

voornaam heerschap was. Komt hier

eindelijk de waardering voor een grote

liefde, nu ik daar geen gebruik

meer kan of wil van maken. (luidop)

Zeg het maar.

VIVIANE

(de zwoelheid is weg uit haar stem, praat koel)

Beneden zit een meneer bij maman, een

vriend, die hier zijn intrek heeft

genomen.

CHARLES

Nummer hoeveel.

VIVIANE

Spaar je ironie voor straks, luister

nu. Je hebt de tuin er bij zien liggen

en het huis is er niet veel beter aan

toe, maar dat is bijzaak, we gaan de

boel verkopen als bouwpercelen, voor

vernieuwbouw of wat dan ook. Die

meneer beneden is niet zomaar een

vriend van maman, hij heeft veel

geld en weet niet echt wat er mee

aan te vangen.

CHARLES

Gelukkig is hij ... Daar kunnen jij en

je moeder hem een handje bij helpen.

VIVIANE

De tuin is bijna een hectare groot.

Op hoeveel schat je de waarde, jij

als beëdigd schatter.

CHARLES

Daar moet ik over nadenken, dat moet

ik narekenen.

VIVIANE

Doe dat dan nu.

CHARLES

Een ruwe schatting dan. Een hectare,

dat is tienduizend vierkante meter.

Hier bijna in het midden van het dorp

is die zeker 300 frank de meter waard,

maal tienduizend is drie miljoen.

VIVIANE

En het huis.

CHARLES

Dat is niet klein, is goed gelegen vlak

bij het centrum maar het dak is aan

herstel toe. Pakweg vijf miljoen.

VIVIANE

Veel te weinig, we moeten drie keer

zoveel uit die vent halen, hij heeft

geen idee van de waarde van vastgoed

van beleggingen. We laten hem geloven

dat hij er binnen een paar jaar het

dubbele voor krijgt.

CHARLES

Wij? Jij en je moeder.

VIVIANE

Met jou erbij, jij hebt het nodige

gezag. Jij kunt een onderhandse akte

opmaken en die door de notaris laten

registreren.

CHARLES

Nu moet ik even slikken. Jij wist dat

ik bij Ucier werk, jij hebt speciaal

om mij gevraagd, omdat je dacht iets

van mij gedaan te krijgen.

VIVIANE

Achterdochtige mens. Zo was je vroeger

toch niet. (met een knikje naar het bed)

Heb je nog wat tijd?

CHARLES

Altijd, voor mijn vrouw en twee kinderen.

VIVIANE

Ik vraag je niet om mij een kind te maken.

Alleen wat pret beleven.

CHARLES

Blijf maar rustig op je stoel zitten. Mag

ik je een intieme vraag stellen. Hoe

dikwijls ben jij getrouwd geweest en met

hoeveel ben je naar bed geweest?

VIVIANE

Dat zijn twee rekenkundige vragen.

CHARLES

Ik wil het eigenlijk niet weten.

VIVIANE

(poeslief) Waarom heb jij me zo ineens

opgegeven? Zonder strijd te leveren.

CHARLES

Het was gemakkelijk, je hebt de mooiste

jaren van mijn jong leven gestolen, ik

lag aan je voeten. Tot het tot mij

doordrong dat je van mij niet wilde

weten, standenverschil, te jong, niet

mans genoeg, niet rijk genoeg, zoiets

zal het wel geweest zijn. De Mauritzen

zijn steenrijk geweest en hebben daar

een air aan overgehouden, thuis

konden ze nauwelijks mijn humaniora

betalen en dan was het voor mij uit.

Och kom, Viviane, ik weet dat je baalde

van mijn type, de verlegen, armoedige,

onnozele verliefde die niet eens een

hand op je schouder durfde te leggen,

laat staan tussen je benen.

VIVIANE

Ik ben anders geworden, jij ook, ik

heb al een leven achter mij.

CHARLES

Geen mens die daar aan twijfelt, met

mij is intussen alles in orde, ik heb

totaal  geen behoefte aan een garce,

je mag nog zeven keer lijken op Bette

Davis, mijn lievelingsvedette.

VIVIANE

Ik heb pech gehad, geloof mij. Mijn

eerste man heeft mij opgegeven omdat

ik te veeleisend was, mijn tweede

omdat ik een slippertje maakte en

mijn derde weet ik niet meer.

CHARLES

Om welke reden lieten ze je nog zitten.

VIVIANE

Niet om deze reden. (staat op, doet haar

jeans en slipje naar beneden). Daar is het

de mannen altijd om te doen.

CHARLES

Bijna altijd. Dat is de prijs om die

kerel beneden in het zout te leggen,

zeker? Een oude, afgeleefde vent, durf

ik wedden. Dit had je vroeger moeten

doen, toen was ik nog naïef, nu heb ik

thuis al wat mijn hartje lust, met

zicht op donker struikgewas, geen

afgebleekt gedoe. Nog geen twee uur

geleden is het van dat geweest.

VIVIANE

Ze zal het nooit zo goed doen als ik,

ik ben geweldig in bed. Daar kwam jij

vroeger al op af, zoals al de anderen,

hoe verlegen je ook was. Maar je hebt

nooit de eerste stap gezet.

CHARLES

Jij nog minder. Maar terzake, het is al

mis met je kuthaar, zo karakterloos blond,

geef mij maar een donkerzwarte.

VIVIANE

Dat heb jij al gezegd, je goed

toegekeken.

CHARLES

Ik geef mijn ogen de kost als er iets

te zien kan zijn, maar ik blijf er

verder met mijn fikken af.

VIVIANE

(gaat vlak voor hem staan, met haar gleuf

vlak voor zijn gezicht) Dat is voor al de

jaren die ik je doen lijden heb, meer

moet je daar niet in zien.

CHARLES

Wacht dan wat tot ik mijn deel gewassen

heb, dat de geur van Laurette je niet

hindert. (duwt haar opzij, loopt naar de

badkamer, komt terug en houdt de Wc-borstel

achter zijn rug) Laat nog eens goed

zien.

VIVIANE

(gaat opnieuw voor hem staan, laat

opnieuw haar jeans en slipje zakken)

CHARLES

(duwt de borstel tussen haar benen)

VIVIANE

(laat een gil)

CHARLES

Speel dat spelletje met die man van

beneden, als je het samen goed speelt

zal hij wel afdokken, mannen houden

van trio's en hij krijgt waar voor

zijn geld. Met mijn borstel ben je

zo nat als je nooit meer zult worden.

(loopt naar de kamerdeur, kijkt nog eens om

en ziet haar staan met de Wc-borstel tussen

haar dijen. hij kan een lachstuip niet

bedwingen en brengt uit): Nu neem ik wel

het initiatief. Begin maar met jezelf

te spelen.

VIVIANE

Hoe kun je mij dit aandoen.

CHARLES

Het was gemakkelijk, heel gemakkelijk.

(loopt de kamer uit)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.             WOONKAMER         DAG

Marie-Rose Mauritz en een heer, niet al te jong, een beetje sullig, zitten in de salonhoek. Charles komt binnen.

CHARLES

Goede middag Marie-Rose, goede middag

meneer.Mijn baas meneer Ucier heeft

mij naar hier gestuurd om een zaak

te regelen. Viviane heeft mij al

een en ander uitgelegd.

HEER  

Heeft Viviane u op haar kamer

toegelaten.

CHARLES

Ja, waarom niet. Is dat verboden domein.

HEER

Het is haar en mijn domein. Wat wist ze

te vertellen.

CHARLES

Niet meer dan dat ik gevraagd ben om

een onderhandse verkoopakte op te

stellen die ik dan door de notaris

inschrijven. Ik heb alle nodige

formulieren in mijn tas zitten. Is

er een prijs overeengekomen dan

breng ik het zo in orde.

MARIE-ROSE

Wij hebben u gevraagd om een eerlijke

prijs voor te stellen.

HEER

U bent met Viviane in de tuin geweest.

Ik heb jullie zien praten. Waar ging

dat over, hebt u iets met Viviane.

CHARLES

Neen, ik ken haar van vroeger. Ik ben

hier in het dorp opgegroeid. In een

dorp kent iedereen iedereen. Zo was het

vroeger toch. En Viviane is nog altijd

een aantrekkelijke vrouw.

HEER

Ja dat weet ik, maar ze hoort bij mij.

CHARLES

Oké, ik wil u niets in de weg leggen.

HEER

Hoe zou u dat doen.

MARIE-ROSE

Heren, geen gekibbel. Dit is een

zakelijke bijeenkomst, geen

liefdesaffaire.

CHARLES

Wat mij betreft niet.

HEER

Kom maar op met uw voorstel dan zie ik

wel.

CHARLES

De grond ligt in volle dorp, die grond

is bouwrijp en is vijf miljoen frank

waard, in percelen gelegd kan die op

korte tijd het dubbele opbrengen.

Het huis is groot, bijna een kasteel.

Goed gelegen in het dorp. Er is wat

werk aan maar het kan dienen als

handelszaak of als kantoorgebouw.

Ik zou er tien miljoen voor geven.

MARIE-ROSE

Is dat niet wat weinig.

HEER

Ik heb veel minder geboden, Marie-Rose.

Maar meneer is deskundige. Ik vind het

genoeg. Als je het openbaar verkoopt

krijg je er garantie een pak minder

voor, als je voor het huis al een

koper vindt. Maak de papieren maar op,

meneer de deurwaarder.

CHARLES

(gaat aan de tafel zitten, legt zijn aktetas

op tafel en haalt er een bundel papieren

uit)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.            INKOMHAL            DAG 

HEER

(is met Charles meegekomen) De prijs die

u hebt voorgesteld is correct, ik ben

geen halve gare al denken die vrouwen

dat. Ze vroegen veel meer en maar tegen

hun prijs had ik mij niet kunnen wagen.

Ze denken dat ik een schatrijke

onnozele hals ben die voor hun

charmes val. Ik ben een zakenman al

zie ik er zo niet. Huis en grond zijn

wel wat meer waard dan wat ik er voor

moet betalen. En de dames zijn goed in

bed. Viviane heeft je zeker gevraagd

om de prijs op te drijven. Waarom hebt

u dat niet gedaan. 

CHARLES

Viviane dacht een slag te slaan maar

ik heb in eer en geweten gehandeld.

Wat gaat u met uw aankoop doen, veel

opbrengst moet je niet verwachten, de

dames kunnen niet eens de huur betalen.

Ik neem aan dat u het geld hebt.

HEER

Zeker, van zodra ik het heb kunnen

verkopen.

CHARLES

Leperd. Godverdomse leperd. Wanneer pakt

u uw biezen.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                    GELAGZAAL            DAG

CHARLES

(staat weer bij Gabriella aan de tapkast)

Ziezo, die zaak is geklonken, tot

tevredenheid van iedereen.

GABRIELLA

Tschandaal heeft je niet kunnen verleiden.

CHARLES

Bijna, maar niet helemaal. Op de

details mag ik niet ingaan. Ik heb

andere verantwoordelijkheden. Ik heb

twee grote dochters aan de

universiteit. Ik heb mijn wilde jaren

gekend.

GABRIELLA

Ik weet nog dat je er met dat nogal

donker meisje bent uitgetrokken met

grote ruzie thuis.

CHARLES

Een meningsverschil. Het is nog niet

bijgelegd. En met mijn zuster was geen

land te bezeilen. Maar ik ben gelukkig,

neem dat maar van mij aan.

GABRIELLA

(zucht) Ik ook.

CHARLES

Ik moet nu weg.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                    AUTO             DAG

CHARLES

(V.O.) Mijn eerste ontmoeting met

Laurette was in barbaarse omstandigheden.

Dan volgden mijn wilde jaren, ik zag

haar niet meer tot zij een groot

meisje was. Maar toen ik jaren

later diep in haar donkere, indringende

ogen keek was ik tot in zijn diepste

binnenste aangedaan en ik voelde met

zekerheid dat zij voor altijd mijn

meisje zou zijn. Om het toeval naar haar

hand te zetten, was zij op een beslissend

moment, zo naakt als alleen een

spiernaakte vrouw kan zijn, in de open

natuur voor mij verschenen. Ik heb de

boodschap begrepen, de kans niet laten

liggen en het zalige geluk gesmaakt haar

eerste orgasme toe te dienen, wat maakte

dat ik haar tot mijn bruid voor het

leven maakte. Moeder en zus eisten dat

ik het zou uitmaken met iemand met een

getaande huidskleur. Met het gevoel dat

Laurette thuis en niet alleen thuis om

haar huidskleur schuin werd bekeken trok

ik weg uit het dorp. We hadden hier niets

meer verloren en vele jaren hebben we het

dorp de rug toegekeerd. Ik had geen

betere vrouw kunnen treffen dan Laurette.

Wat zou ik met Viviane moeten aanvangen

hebben.

FADE-OUT