DE WEG TOT ELKANDER
Vijfde aflevering van
MEER MOGEN WE NIET VERLANGEN
Originele
script voor
5 afleveringen van een dramatische
Tv-serie
Geschreven
door
Jules De Cort
---
SYNOPSIS
Buiten Rosse Francine, Hortense en Marceline is de gelagzaal van
de Zanzibar leeg. Twee pooiers komen binnen en eisen dat Marceline inpakt en
met hen meegaat, voor een beter leven. Ze weigert en krijgt een klap. Hortense
vecht voor Marceline maar wordt neergeslagen en getrapt. De pooiers vertrekken
en Francine roept Odiel Ottevaere. Odiel brengt de twee naar de spoed.
Marceline moet niet worden opgenomen en krijgt onderdak in rustoord
Zilverschoon. Daar komt Gilbert Servaes zijn moeder Lena bezoeken, die daar
werkt. Zij stelt Marceline aan hem voor. Gilbert, van zijn vrouw weg, maakt
kennis met Marceline. Het klikt tussen die twee en ze besluiten het samen
opnieuw te wagen. Ze hebben alle twee een slecht leven achter de rug en vormen
nu een volmaakt koppel.
FADE-IN
INT. GELAGZAAL AVOND
MARCELINE en
HORTENSE zitten aan hun gewone tafel bij het venster, FRANCINE staat achter het
buffet. De twee mannen in leren jekkers, echte bikkers, die een paar weken
geleden met Francine geheimzinnig hebben staan praten, komen binnen en stellen
zich aan alsof zij baas zijn van de Zanzibar. Ze spreken Vlaams met een Frans
accent, moeilijk uit te maken of ze van Brussel, Charleroi of ergens anders
komen. Een van de twee komt bij Marceline staan.
EERSTE BIKKER
Heeft la patronne u gezegd had welke
mooie toekomst wij voor u geregeld
hebben.
MARCELINE
Ik zal mijn eigen toekomst zelf wel
regelen. Tot nader orde werk ik op de
vrije markt.
TWEEDE BIKKER
Dat is maar flauw. (hij dwingt Marceline om
met hem te dansen, zonder muziek, hij plooit
een valse grijns op zijn gezicht) U mag gaan
inpakken,
emballer, we nemen u mee naar
waar het
beter is.
MARCELINE
(schudt verschrikt neen, maakt zich los en
loopt tot bij Hortense) Ik heb
er genoeg van,
daar
doe ik niet aan mee. Jullie willen
mij fulltime
in een bordeel doen werken.
Merci
Francine dat je mij hebt willen
verkopen.
Ik blijf geen dag langer in de
Zanzibar.
De bikkers
hebben Francine en haar diensters totaal in hun macht, dat hebben ze zo voor
zichzelf uitgemaakt, zij hebben hun eigen wetten. Ze grijpen Marceline vast,
een draait haar arm om en de andere geeft haar striemende meppen met zijn
vlakke hand in haar gezicht, pijn doen zonder haar blijvend te schenden.
Hortense kan het niet aanzien en springt op de rug van een van de twee maar die
gooit haar af en met twee varen ze op haar, trappen en boksen erop los. Ze
trappen op haar hoofd, haar borsten, haar buik, tussen haar benen tot ze niet
meer beweegt. De klanten boven hebben de herrie gehoord, de deur naar de kamers
gaat open en dicht, er klinken haastige voetstappen in de gang. De zware jongens
zijn op hun hoede, ze knikken naar elkaar, een sein om op te hoepelen.
EEN BIKKER
Dit is een voorschotje, liefje. We komen
terug
om onze zaken af te handelen.
Ze lopen alle twee naar buiten.
CUT
FADE-IN
INT. KEUKEN AVOND
ODIEL
(Odiel zit aan tafel achter een glas bier en
een grote boterham belegd met een plak kaas.
hij krijgt telefoon)
Allo. Francine? Subiet komen? Waarom?
Mijn hulp nodig? Loopt de Wc-pot over
of zo. Oké, ik ben daar in een wip.
FADE-OUT
FADE-IN
INT. GALAGZAAL AVOND
FRANCINE
(laat Odiel binnen) We zijn overvallen.
MARCELINE
(zit aan een tafel te snikken, haar handen
voor haar dichtgemepte ogen)
HORTENSE
(ligt zwaar toegetakeld op de grond en houdt
haar beide handen tussen haar benen, ze heeft
bijna geen gezicht meer)
ODIEL
(wil haar overeind helpen maar ze huilt van de
pijn als hij haar aanraakt)
FRANCINE
(staat er verbijsterd op te kijken, zij is
gespaard gebleven)
ODIEL
Je had de politie en een ambulance
moeten oproepen.
FRANCINE
Ik zou dit liever willen stilhouden, kun
jij ze niet wegbrengen naar een dokter
en zeggen dat ze gevallen zijn.
ODIEL
Onnozele gans, en zeggen dat ze met
elkaar gevochten hebben. Wil ik ze naar
een veearts brengen? Als zij het niet
overleeft is het moord. Wat is hier
eigenlijk aan de hand?
FRANCINE
We zijn overvallen door twee mannen.
MARCELINE
Niet waar, zij zit er voor iets tussen,
ze heeft mij verkocht aan de mekken, ze
kwamen mij halen en Hortense is
tussengekomen.
FRANCINE
Marceline weet niet wat ze wil, hoe goed
ze het kan hebben, vijf keer meer
verdienen dan hier en een luxeleven,
niet meer wachten op een snul als die
Firmin. Dan hadden we deze bazaar niet
gehad.
MARCELINE
Als callgirl, ik had het door dat je mij
had doorverkocht, jij smerige teef, dat
wil ik niet, ik wil hier uit, ik zit al
veel te lang in dit leven. En ze komen
terug.
ODIEL
Wat ik hier allemaal moet horen. Laat
ze maar komen, ik verwittig de
burgemeester, dat is voor later, eerst
laten verzorgen. (kijkt naar Hortense,
schudt zijn hoofd) Ik breng jou en Hortense
naar de spoed.
FRANCINE
Daar gaan ze de politie erbij halen.
ODIEL
Reken maar, daar sta ik voor in.
Marceline
kan op eigen kracht in de auto van Odiel, Hortense moet er met de hulp van
Francine in gesleept worden. Ze kermt van de pijn.
CUT
FADE-IN
INT. SPOEDOPNAME AVOND
Verplegers
leggen de twee vrouwen op een brits en beginnen ze uit te kleden. Odiel moet in
de wachtzaal wachten.
DISSOLVE
FADE-IN
INT. WACHTZAAL AVOND
EEN ARTS
Hebt u die twee vrouwen binnen gebracht.
Meer schrik dan erg voor de jongste,
twee blauwe ogen en een dikke lip, dat
geneest vlug, die zwellingen zijn zo
weer weg, de arm is licht gekneusd, je
mag ze mee naar huis nemen. Maar die
andere, dat ziet er lelijk uit, die
moet opgenomen worden. Ze krijgt een
pak hechtingen, ze heeft verscheidene
ribben gebroken en gekneusd en zal veel
pijn doorstaan als ze ademhaalt of zich
alleen
maar beweegt en inwendig weten
we het
nog niet, ze moet nog
doorgelicht
worden.
DISSOLVE
FADE-IN
INT. EEN KAMER IN HET ZIEKENHUIS AVOND
Twee politiemannen ondervragen Marceline en Odiel.
ODIEL
Ik was er het eerste bij maar heb niet
gezien wat er gebeurd is. Marceline
kan er meer over vertellen.
MARCELINE
Het is de schuld van Francine, die
kent die mannen, ze heeft mij aan
die smeerlappen willen verkopen.
POLITIEMAN
Een geval van gangsterdom op het
platteland. Het moest er een keer van
komen. Als het van mij afhangt krijgen
ze hier geen poot aan de grond.
DISSOLVE
FADE-IN
INT. AUTO AVOND
Marceline
zit naast Odiel in zijn auto. Marceline heeft pleisters op haar gezwollen
gezicht en een verband om haar arm. Hij rijdt op de parking van rusthuis Zilverschoon.
ODIEL
Ik breng je niet terug naar de Zanzibar,
die varkens zijn in staat opnieuw binnen
te vallen en wat gebeurt er dan. Hier
houden ze een kamer vrij voor vrouwen op
de vlucht. (hij helpt Marceline uitstappen)
Hoofdverpleegkundige
EMILY BOSMANS is nog van dienst
en komt
Odiel tegemoet.
EMILY
Odiel, wat is er aan de
hand.
ODIEL
Marceline hier is zwaar
mishandeld door
een ruige bende in de
Zanzibar ginds op
de steenweg. Ze is daar
dienster. Een
dokter heeft haar in het
ziekenhuis
verzorgd en ze moet niet
opgenomen
worden. Ze wil of ze kan
niet meer
terug naar de Zanzibar. Mag
Marceline naar de kamer voor
gevluchte vrouwen.
EMILY
Ja natuurlijk, waar is de anders
kamer
voor.
ODIEL
Als je mij verder niet meer
nodig
hebt rij ik terug naar het
ziekenhuis.
(gaat naar zijn auto en vertrekt)
EMILY
(leidt Marceline naar de vluchtkamer) Ik
bel Victor Goethals van het
O.C.M.W.
op om de papieren in orde te
brengen
als het nodig is. Het is
laat maar
die is altijd gereed om te
helpen.
MARCELINE
Ik ken hem, die komt soms
naar de
Zanzibar om de boeken van
Francine
bij te houden. Ik wist niet
dat er
hier een kamer is voor vrouwen
op
de loop. Waar zou ik anders moeten
slapen hebben.
VICTOR
(komt de vluchtkamer binnen) Wat is er
aan de hand meisje.
MARCELINE
Twee bruten uit het milieu
zijn de
Zanzibar binnengevallen en
ze dachten
mij zo maar mee te nemen.
Daar zit
Rosse Francine voor veel
tussen.
Hortense heeft voor mij gevochten
als
een leeuwin, ze ligt nu
zwaar geraakt
in het ziekenhuis, Odiel is
bij haar.
Mag ik hier een tijd blijven
tot ik
genezen ben.
VICTOR
En nog een tijd daarna. Hier
ben je
veilig, al zou ik er 's
nachts de
wacht bij moeten optrekken.
Hier kan
dat gespuis je niets doen.
Souteneurs,
die maken geen deel uit van
de
mensensoort.
EMILY
Deze kamer hebben we
te danken aan de
oude baron René de la Chooze.
VICTOR
(V.O. en MONTAGE) Hof ter Wolvendonck
is
een
bakstenen gebouw uit de
negentiende eeuw dat een
sprookjeskasteel
had moeten voorstellen. Het
is nu
ingenomen door het rusthuis Zilverschoon.
Zilverschoon
ligt
in een groot domein,
met vijver, een plukje
volwassen beuken
en paardekastanjes, twee
grote lindebomen
die in het voorjaar heftig
geuren en
naast ijverige bijen al even
ijverige
theeplukkers aanlokken, een treurwilg
aan
de vijver, aan de inrijpoort
een erewacht
van zes oeroude eiken, een wandelpad
met
banken omheen de vijver, aan
de
buitenkant van dat pad bloemenheesters,
een aardeweg tot op de
rivierdijk, alles
samen een lieflijk oord. Park
en omgeving
voldoen ten volle aan de
eisen van een
bejaardentehuis, het kasteel
zelf is er
minder voor geschikt maar na
verbeteringswerken kan het
ermee door.
Omdat Wolvendonck een nogal lugubere
naam was voor een huis waar
oudjes wonen,
heeft het gemeentebestuur er
Zilverschoon
van gemaakt. De meeste
mensen denken dat
de naam zinspeelt op de
zilveren haren en
op de schone oude dag van de
ouderlingen
in het home, maar het is de
volksnaam voor
de weinig opvallende plant potentilla
anserina, een ganzerik met
geveerde, van
onder zilverwit behaarde
bladen en gele
bloemen, die voorkomt op
kweldergrond
zoals op de dijk vlakbij.
Geen echt
toepasselijke naam want de
plant wordt
in de natuurgeneeskunde gebruikt
tegen
allerlei kwaaltjes, maar
niet voor de
levensbedreigende
aandoeningen waar
ze in Zilverschoon niet om verlegen
zitten, gaande van
longemfyseem tot
longoedeem, van constipatie
tot
schijterij en vele andere
ongemakken,
vele daarvan dodelijk voor
mensen van
boven de vijfenzeventig. De
laatste
erfgenaam van het domein,
wijlen
baron René de la Chooze, heeft
bij
testamentaire beschikking
het
landgoed geschonken aan het
O.C.M.W.
onder voorwaarde er een
tehuis voor
ouden van dagen van te
maken, met
als toemaatje een opvanghuis
voor
ongehuwde moeders die thuis
zijn
weggejaagd, voor dakloze
vrouwen en
vrouwen op de loop voor
mishandelingen van hun
echtgenoot
of ander onguur volk.
FADE-OUT
FADE-IN
INT. GROTE ZAAL DAG
In de grote
zaal van rusthuis Zilverschoon is een hoekje ingericht als een kleine bar waar
bezoekers een koffie, een frisdrank of een glas bier kunnen krijgen. Gilbert en
zijn moeder Lena zitten aan een tafeltje met voor zich elk een glas bier.
Marceline komt aarzelend naar de barhoek geslenterd en vraagt om een pils. Lena
loopt naar het aanrecht en schenkt een flesje pils in een glas. Marceline neemt
haar glas en gaat aan het tafeltje naast dat van Gilbert en Lena zitten.
Gilbert kijkt tersluiks naar haar gezicht, ziet nog de vage resten geel en
groen die ze met make-up heeft afgedekt.
LENA
(komt weer bij Gilbert zitten) Kijk
wie we
daar
hebben, Marceline van de Zanzibar.
Kom bij
ons zitten meisje.
MARCELINE
(aarzelt even, neemt haar glas en trekt een
stoel bij)
LENA
Gilbert,
dit is Marceline een
slachtoffer
van de brutale overval
op de
Zanzibar. Je had haar een
paar
dagen geleden moeten zien. De
schoften
die dat gedaan hebben
krijgen
ze nooit te pakken, die
mogen
ze gerust voor mijn ogen
castreren.
GILBERT
Moeder,
niet zo luid, er zitten hier
nog mensen.
Wie takelt nu een
aantrekkelijke
vrouw zo toe.
LENA
Bandieten
die op het geld van de kassa
uit waren.
MARCELINE
(geamuseerd) Ze hadden het meer
op
vrouwen
gemunt. Ze wilden mij meevoeren.
Ik heb
het aan Hortense te danken dat
ik
hier nu zit. Voorlopig veilig.
GILBERT
Is dat
waar, juffrouw?
MARCELINE
(kijkt hem aan met ogen zo triest dat
Gilbert er even van opschrikt)
GILBERT
Wat
scheelt er meisje. Ik lees in je
ogen dat
je in je leven veel verdriet
is
aangedaan.
MARCELINE
Dat
kan niemand wat schelen.
GILBERT
Zeg
dat niet, zeg dat nooit. Ik geloof
nog
altijd dat er goede mensen zijn
die
het verdienen gelukkig te zijn.
MARCELINE
Die
wil ik dan wel eens ontmoeten.
LENA
Er zit
er een tegenover jou aan tafel.
GILBERT
Moet
ik nu schaapachtig lachen.
MARCELINE
(glimlacht)
LENA
Ze kan
weer lachen.
VICTOR
(komt de zaal in, wordt opgehouden door Dolf
Malfait die hem wat vertelt. loopt
tot bij
het drietal) Dolf had
het weer over
de verborgen
schat van het kasteel.
Hij is
er van bezeten. Als hij
maar op
eigen houtje geen
opgravingen
begint. Ha, ik zie
dat je
in goed gezelschap bent,
Marceline.
MARCELINE
Als jij het zegt, ik ken die mensen niet.
Ik ben oorspronkelijk niet van hier. Nu
is het etenstijd. (ze drinkt haar glas uit
en staat op)
VICTOR
Etenstijd
voor de bejaarden en de logés,
niet
voor ons. Ga je mee in het dorp
een glas
drinken, Gilbert.
GILBERT
Ja,
waarom niet.
DISSOLVE
FADE-IN
INT.
CAFE DAG
Victor en
Gilbert zitten aan een tafel buiten het gehoor van de andere gasten.
VICTOR
Hoe lang ben je nu van
Marianne weg.
En waar woon je nu.
GILBERT
Al meer dan een jaar. Ik
woon op een
studio in Mechelen.
VICTOR
En alimentatiegeld?
GILBERT
Voorlopig niet. Ik denk dat
Kamiel
Liebaert er niets wil voor
doen en
Marianne, als het niet onder
haar gat
gedaan wordt gebeurt er
niets.
VICTOR
Ken je
Marceline. Van in de Zanzibar
misschien.
GILBERT
Neen,
ik ben daar nooit binnen geweest.
Was zij
daar een hoer.
VICTOR
De
Zanzibar is een bar met een slechte
reputatie
in een dorp als Hellebeek.
Ik kwam
er uit hoofde van mijn functie
op de gemeente.
Marceline is geen hoer,
niet veel
meer dan een animeermeisje
die
nogal gewaagde solo's danst. Ze had
kennis
met een vaste klant die beloofd
had
haar mee te nemen maar hij heeft
haar laten
zitten. Ik heb met Marceline
gepraat
toen ze in heet vluchthuis is
opgenomen.
Ik zal je haar geschiedenis
vertellen.
Je haren zullen er recht
omhoog
van staan, van meevoelen en van
woede,
tenminste als je het hart hebt
van
een mens.
GILBERT
Ik heb
het hart van een eenzaat.
Iedere
mens heeft hoe dan ook een
hart.
VICTOR
Dat
zullen we dan maar aannemen,
maar het
staat niet altijd op de
goede
plaats. Marceline was een
meisje
van achttien toen ze zich
liet
verleiden door een nietsnut,
een
onverlaat van het betere volk.
Beter
tussen aanhalingstekens,
hoe
kun je zo iemand beter noemen.
De
verleider was een hondsvot en
zo is
haar droeve geschiedenis
begonnen.
Een uitstapje in de
natuur
liep verkeerd af, het
onbenul
maakte haar zwanger en ze
was verplicht
te trouwen met die
schoft,
het meest nog omdat zijn
betere
familie geen oneer mocht
worden
aangedaan, en dan bleek
achteraf
wat een schorem dat
ventje
was……
DISSOLVE
FADE-IN
INT. GROTE ZAAL RUSTHUIS DAG
GILBERT
(zit alleen aan een tafel achter een glas
bier)
MARCELINE
(komt de zaal binnen, gaat bij Gilbert zitten)
Is je moeder er niet.
GILBERT
Die is een kamer aan het opruimen.
Het kan wat duren voor ze langs komt.
Geen zin om een wandeling te maken
in het park. Het is een mooi park en
het is mooi weer.
MARCELINE
Ik ken het park. Het is een park
om tot rust te komen rond de vijver
met zijn eendjes.
FADE-OUT
FADE-IN
EXT. PARK DAG
GILBERT
Ik ben gisteren met Victor een glas
gaan drinken.
MARCELINE
Ik heb jullie zien vertrekken. Wat
wist hij te vertellen, over mij.
Jullie hebben zeker niet over
voetbal of politiek gepraat.
GILBERT
Victor heeft niets anders gedaan dan
over jou praten. Maar eer je mij hier
laat staan voor jut moet je dit weten:
ik ben weg van mijn vrouw, het was bij
haar niet meer te harden. Ik heb alles
achter mij gelaten en wil opnieuw
beginnen maar ik weet nog niet met wie.
MARCELINE
Dat had ik vroeger ook in mijn gedachten
na mijn eerste man. Ik ben ook een keer
getrouwd geweest, een keer, met een
vagebond van de ergste soort, dat heeft
Victor je wel verteld. Maar gaan we de
hele tijd praten over onze exen.
GILBERT
Als het van mij afhangt is mijn ex dood
en begraven.
Wat ga je doen als je dit
hier achter je laat, je kunt hier
natuurlijk niet je hele leven blijven
wonen. Ik heb een kleine studio gehuurd
in Mechelen.
MARCELINE
Jij bent een snelle. Is dat een
uitnodiging?
GILBERT
Klinkt het zo?
MARCELINE
Hoe zou het anders kunnen klinken.
Maar ik ken je van binnen niet en
van buiten niet en van mijn leven
kun je iets weten maar niet van
mijn karakter. En ik heb een
dochter, maar die hebben ze mij
afgenomen,
ik mag ze zelfs niet
meer
zien wegens onzedig gedrag.
De
rechter heeft niet eens naar
mij
geluisterd.
GILBERT
Dat weet ik van Victor. Een mooie
geschiedenis.
Ik heb een zoon die
ik
niet meer wil zien, die mag mij
gestolen
worden.
MARCELINE
Ik verlang naar mijn dochter, mijn
Elvire. Die is nu twaalf jaar
geworden, een groot meisje. Ik
vraag mij af of ze nooit naar
mij heeft gevraagd, ik weet niet
eens of ze een stiefmoeder heeft.
GILBERT
Daar kunnen we proberen achter te
komen. We leven in geen politiestaat
ik kan wat gaan rondneuzen in het
dorp waar je vandaan bent.
MARCELINE
Zou het niet beter zijn om er wat
meer tijd tussen te laten voor dat
we aan een nieuw avontuur beginnen.
GILBERT
Ik zie dit niet als een avontuur,
eerder een nieuw leven en ik vind
dat we geen tijd moeten verspillen
aan bezwaren en gepeins. We hebben
nog veel goeds in te halen. En als
het niet goed gaat staan we nog even
ver als nu.
MARCELINE
Met nog een teleurstelling er boven
op. Maar daar ben ik aan gewend
geraakt. Ik blijf hier nog zeker een
week, tot ik weer toonbaar ben en
onder de mensen kan komen.
GILBERT
Dat is misschien niet
onverstandig,
een week is te
overbruggen na al wat
we hebben meegemaakt,
daar kan ik mij
bij neerleggen.
MARCELINE
Je denkt toch aan andere
dingen dan
alleen maar seks.
GILBERT
Natuurlijk wel. Maar het
hoort er
allemaal bij, als eten,
drinken en
kleden.
DISSOLVE
FADE-IN
INT. STUDIO AVOND
Marceline en
Gilbert zitten aan een tafel met boeken en schriften voor zich.
GILBERT
Je hebt middelbare school gedaan, hebt
verstandelijke
aanleg maar nog niet
veel ervaring
in de administratie
opgedaan.
MARCELINE
Nog
geen.
GILBERT
Die
had ik ook niet en nu ben ik
chef van
de boekhouding. Een ernstige
baan
ligt binnen het bereik van
iedereen
die middelbaar onderwijs
heeft
gevolgd. Jij hebt er nooit in
geloofd
dat je meer kon dan in een
winkel
staan, al is dat op zich
geen
oneerbaar beroep.
MARCELINE
Dat
zeg jij. Met wat ik heb meegemaakt.
Eerst
het bloemenkraam, dan de
groenteman,
dan de lingeriewinkel.
GILBERT
Dat is
verleden tijd. Ik zal je
schoolkennis
wat bijwerken en proberen
je binnen
te krijgen bij Sanifont waar
ik al
jaren werk, nog door tussenkomst
van
Liebaert, mijn schoonvader. Ik
hoop
dat hij niet probeert mij daar
een
voetje te lichten nu ik niet meer
bij
zijn dochter ben, als afnemer van
Sanifont
heeft hij daar relaties,
gelukkig
is hij geen al te grote
afnemer
maar je weet nooit hoe het
draait.
Maar dan had hij al eerder
kunnen
optreden. Er is nu een dame
opgestapt
in mijn dienst en ik zou
je graag
in haar plaats willen zien
komen.
MARCELINE
Ik zal hard werken om die baan te
krijgen. Het zou een heel ander
leven zijn.
GILBERT
Een beter leven. Een echt leven.
DISSOLVE
FADE-IN
INT. KANTOORRUIMTE DAG
De
boekhouding van Sanifont. De personeelsleden zitten achter hun desk te werken
als Gilbert de kamer in komt.
GILBERT
Mag ik jullie voorstellen,
Marceline
Heremans, ze begint hier
vandaag als
hulpboekhoudster. Neem
plaats achter
die desk die nog leeg staat
naast
Mariette. Mariette heeft
altijd veel
werk en je kunt beginnen met
haar een
handje toe te steken, je
collega zal
je wel de uitleg geven.
FADE-OUT
FADE-IN
INT. KANTOORRUIMTE DAG
Gilbert en
de rest van het personeel van de boekhouding,
nu met
Marceline, zitten achter hun bureaus te werken. De
baas
Fonteyne komt binnen en loopt tot bij Gilbert. Een
kort
gesprek. Fonteyne vertrekt weer. Gilbert roept
Marceline
bij zich.
GILBERT
De baas vraagt om bij hem op zijn
bureau te komen.
MARCELINE
Vlieg ik buiten.
GILBERT
Waarom? Je hebt bewezen dat je kunt
werken. Ga nu maar, een baas wacht
niet graag.
MARCELINE
Hij zal toch geen oneerbare voorstellen
doen.
GILBERT
Dat weet je nooit. Grapje. Neen zotje,
zo is hij niet. Ga nu maar.
FADE-OUT
FADE-IN
INT. KANTOOR FONTEYNE DAG
FONTEYNE
(zit achter zijn bureau-ministre. Marceline
komt voor hem staan) Ga zitten meisje. Ik
heb mij laten vertellen dat
je goed
werk doet op de facturatie.
Je kent
op die enkele maanden ons
assortiment
installaties en onderdelen
omzeggens
uit je hoofd. Een bewijs dat
je goed
van aannemen bent. Bovendien
heb je
een goed voorkomen, charme,
ik zou
bijna het woord sex-appeal
durven
gebruiken. Ik stel je dit
voor: wil
je in de toonzaal werken om
de
klanten te ontvangen en ook,
wil je
aan de telefoon gaan zitten
om de
bestellingen van de appendages
op te
nemen van de loodgieters en
installateurs, kortom wil je
op de
commerciële afdeling komen
werken.
MARCELINE
Ik heb nog nooit zo iets
gedaan,
meneer.
FONTEYNE
Dan wordt het tijd dat je er
mee
begint.
MARCELINE
Ik zal mijn best doen,
meneer. Mij
uitsloven.
FONTEYE
Je best doen is al meer dan
genoeg.
FADE-OUT
FADE-IN
INT. HUISKAMER AVOND
Marceline en Gilbert komen binnen. Gilbert omhelst Marceline.
GILBERT
Felicitaties met je
bevordering.
MARCELINE
Nu sta ik weer in
een winkel.
GILBERT
Sanifont stelt wel
wat meer voor dan
een lingeriewinkel.
En Fonteyne zal
je niet lastig
vallen, zo is hij niet.
DISSOLVE
FADE-IN
INT. TOONZAAL BADKAMERS DAG
Marceline is
in gesprek met een heer, een klant die een badkamer wil kopen. Hij knikt dat
het in orde lijkt te zijn.
MARCELINE
Als meneer zijn keuze heeft gemaakt
kunnen we de bestelbon opmaken. Komt
u mee.
DISSOLVE
FADE-IN
INT. KANTOOR FONTEYNE DAG
Marceline
introduceert de klant bij de baas en gaat weer buiten.
KLANT
Aantrekkelijk vrouwtje. Ferme buste,
opmerkelijk kontje, die is niet bij
de levering inbegrepen?
FONTEYNE
(bekijkt de klant hoofdschuddend) Neen
meneer, jammer voor u. Ik heb ze uit
de boekhouding geplukt en in de
toonzaal gezet en daar heb ik nog
geen ogenblik spijt van gehad, ze
kent haar vak, weet waarover ze
praat.
KLANT
Het was een grapje, meneer Fonteyne.
FONTEYNE
Dat weet ik wel meneer, ik moet het
bijna dagelijks horen.
DISSOLVE
FADE-IN
INT. HUISKAMER AVOND
Marceline en
Gilbert hebben gedaan met het avondeten en ruimen de tafel af.
MARCELINE
Je hebt van mij een gelukkige vrouw
gemaakt. Mijn enige wens blijft mijn
dochter Elvire terug te mogen zien.
Ik ben nu een deftige burgervrouw.
En om er nu nog eentje te krijgen,
daar is het te laat voor.
GILBERT
Wat we alvast kunnen doen is op
verkenning gaan om te zien waar ze
nu woont, wat ze doet, hoe ze er
uitziet. En proberen met haar te
praten.
MARCELINE
Dank u Gilbert. (grijpt Gilbert om zijn
middel) Ik hou zoveel van
je, wat hebben
ze jou
toch aangedaan.
GILBERT
Wat
heeft het leven jou aangedaan. Dat
was allemaal veel erger. (ze kussen elkaar innig)
MARCELINE
Ik geloof meer dan
ooit dat er goede
mensen zijn, maar er
zijn ook slechte
mensen. Odiel is een
goed mens, Victor
is een goed mens, Paul
was een slechte
mens, Firmin is een slechte
mens. En
Marianne is
misschien half-en-half,
goed noch slecht. Ze heeft niets
gedaan om je onderhoudsgeld
te
doen afdokken.
GILBERT
Ik geloof eer dat haar vader Kamiel er
voor iets tussen zit. Die is niet
willen optreden voor zijn dochter, zelf
is ze er te vadsig voor om uit te zien
hoe ze het aan boord moet leggen en
Cliff is een onbenul, dat kan mijn
zoon niet zijn. De knul heeft een baan
bij zijn grootvader in de zaak. Pakjes
wegzetten en zien niet te veel in de
weg te lopen, meer kan hij niet.
MARCELINE
Je hebt geen hoge hoed op van je
gezinsleden.
GILBERT
Ik ben niet goed, ik ben braaf, veel
te braaf en daar hebben ze van
geprofiteerd, ook Kamiel die wist
dat hij mij opzadelde met een dochter
die zwanger was voordat ik haar had
aangeraakt.
MARCELINE
Ik zou nooit van jet goedheid profiteren.
FADE-OUT
FADE-IN
EXT. VOORZIJDE WONING DAG
Marceline en
Gilbert staan in het voortuintje van een huis dat ze samen in ogenschouw nemen.
MARCELINE
Wie had ooit durven dromen
dat ik een
hypotheek zou afbetalen op
een eigen
huis.
GILBERT
Een mooi en niet te groot
huis, maar
we zijn met twee en in onze
branche
slaat een crisis nooit heel
hard toe.
We blijven vast werk hebben
tot aan
ons pensioen.
FADE-OUT
FADE-IN
INT.
WOONKAMER AVOND
Marceline en
Gilbert zitten elk aan een kant van de tafel, Marceline zit een boek te lezen,
Gilbert zit te schrijven.
MARCELINE
Wat schrijf je?
GILBERT
Je moest eens weten hoe los
en vrij
ik me voel nu ik kan
schrijven zonder
dat iemand die ik niet meer
bij naam
wil noemen mij belachelijk
maakt. Ik
heb een verhaal geschreven,
wil je
het lezen. Met je middelbare
studies
moet je tot oordelen bevoegd
zijn.
MARCELINE
Ben je niet bang dat ik het
goed vind
omdat jij het geschreven
hebt.
GILBERT
Bang en blij. Een
grootmeester van de
Nederlandse letteren zal ik
nooit
worden, maar als ik ooit
enige
naambekendheid zou krijgen
dan liever
niet na mijn dood
FADE-OUT
FADE-IN
INT. WOONKAMER AVOND
MARCELINE
(houdt een bundeltje A4 bladen in een
hand) Ik vind het een goed verhaal.
Vlot geschreven, een goede
openingszin die de lezer
dwingt
om verder te lezen.
GILBERT
Als het goed is voor jou is
het ook
goed voor mij. Dank voor je
steun,
het is ooit anders geweest.
Nu zou
het ook voor een uitgever
goed
moeten zijn.
MARCELINE
Een uitgever heb ik bij mijn
weten bij
Fonteyne nog niet over de
vloer gehad,
ik kan hem dus niet een
verhaal
aanpraten samen met een
badkuip. Hem
verlokken met een goed
verhaal, niet
met mijn glimlach.
GILBERT
Dat zou ik niet willen en zeg
zo iets
niet Marceline, nu we elkaar
zo
gevonden hebben. Ik kan er
mee leven
dat mijn werk niet wordt
uitgegeven.
Als ik maar aan tafel kan gaan
zitten
en in alle rust te schrijven.
Voor de
een is scheiden een bron van
verdriet,
voor de andere een bron van
vreugde,
opflakkering en ontbolsteren.
Sinds ik
met jou woon ben ik een
andere mens
geworden. Vroeger deed ik er
op kantoor
met duivels plezier een uurtje
of twee
bovenop, om reden dat ik de
uren bij
mijn gezin zoveel mogelijk wenste
te
beperken, nu kunnen ze mij
kwart over
vijf nog zelden op de zaak
doodslaan,
wij rijden samen naar de
zaak en komen
samen thuis, is dat geen
zegen.
FADE-OUT
FADE-IN
INT.
WOONKAMER AVOND
GILBERT
Marceline, ik heb vandaag
met de
Zanzibar gebeld en de
waardin aan
de lijn gekregen, hoe heette
ze
ook weer.
MARCELINE
Rosse Francine.
GILBERT
Ik heb mij niet bekend
gemaakt maar
toen ik vroeg of zij nog van
die
mekken had gehoord die haar
meisjes
bont en blauw hadden geslagen
moet
het tot haar hebben
doorgedrongen
dat ze sprak met iemand die
Marceline of Hortense heeft
gekend.
Maar ze kan er geen
vermoeden van
gehad hebben wie ze aan de
lijn had.
Ze maakte haar beklag dat ze
zonder
diensters zat, dat Marceline
een
van haar beste meisjes een
kans had
laten liggen, ze kon toch
een
escortemeisje geweest zijn
en
tegelijk een dikke vriend
hebben of
een rijke aan de haak slaan,
waar
ging de wereld naartoe. Toen
vroeg
ze waar ik woon en ik heb
haar voor
de lol het adres en het
telefoonnummer van de
primaat van
Mechelen gegeven. Hoe ze
haar daar
onthaald hebben weet ik
niet.
MARCELINE
Je moet dat niet meer doen,
Gilbert,
ik wil geen woord meer horen
over de
Zanzibar.
FADE-OUT
FADE-IN
EXT.
PARK
RUSTHUIS DAG
Lena Dewit
en Gilbert wandelen in het park.
GILBERT
Moeder, jij hebt hier jaren
gewerkt,
voel jij je thuis in
rusthuis
Zilverschoon als hoe zou ik
het
zeggen, als eregast.
LENA
Ik heb hier veel vroeger nog
gewerkt
bij de baron toen die nog
leefde, maar
niet lang. Voor mij moeten
ze nog niet
zorgen. Ik steek zelf nog
meer dan een
handje toe.
GILBERT
Met je zilvergrijze haren
ben jij de
mooiste van het rusthuis en
je draagt
ertoe bij de naam van het
tehuis nog
toepasselijker te maken.
Moeder, met
Marceline ...
LENA
Je kunt over haar niet
zwijgen. Dat is
goed.
GILBERT
Ze gaat boven alles moeder,
maar nog
net niet boven jou. Marceline zou
haar
kind willen terugzien, terug
krijgen
als dat maar een beetje zou
kunnen.
Een kind krijgen van mij zit
er niet
meer in.
LENA
Ik wist niet dat Marceline
al een kind
heeft, dat heb je mij nooit
verteld.
GILBERT
Het is nooit ter sprake
gekomen. Ze
heeft een meisje van haar
eerste man.
Ze hebben haar dat kind
afgenomen en
toen dat gebeurde heeft ze
op het punt
gestaan zelfmoord te plegen.
LENA
Ze heeft haar kind dus nooit
achter
gelaten.
GILBERT
Het is haar afgepakt.
LENA
Dat betekent dat jij iemand
gevonden
hebt die Marianne tien keer
waard is,
hou ze in ere, wat ze ook
mag hebben
doorstaan. Als iedereen zijn
eigen
lot kon bepalen, zouden wij
allemaal
rijke prinsen en prinsessen
zijn, of
Adam en Eva in het aards paradijs.
GILBERT
Een gesprek met jou doet mij
altijd
deugd, van toen jij nog bij
Liebaert
diende en ik na de school
daar op
jou mocht wachten. Je hebt
het met
Marianne zien aankomen, maar
ik
wilde niet luisteren, liefde
is
blind, ogen hebben en niets
zien,
als een mol.
FADE-OUT
FADE-IN
INT.
WOONKAMER AVOND
INSERT:
Ingelijste spreuk:
Daar alleen kan liefde wonen
daar alleen is het leven
zoet
waar men stil en ongedwongen
Alles voor elkander doet.
GILBERT
Mag ik je wat vragen.
MARCELINE
Wil je al naar bed, het is
nog vroeg.
GILBERT
Met jou wil ik altijd naar
bed,
zoals jij je geeft alsof het
de
laatste keer wordt, een
beurt kan
men niet sparen voor later
zoals
geld en ik heb nog veel achterstand
in te halen. Met jou ben ik
gewoon
gelukkig al weet ik dat niet
te
beschrijven.
MARCELINE
Wat wilde je eigenlijk
vragen.
GILBERT
Wanneer gaan we er werk van
maken om
Elvire te zien te krijgen.
Ik kan
beginnen met in je dorp wat rond
te
kijken terwijl jij bij je
ouders op
mij wacht.
MARCELINE
Ik mocht in haar buurt niet
komen. Dat
was hard voor mij. Als jij gaat ga
ik
met je mee.
FADE-OUT
FADE-IN
INT. CAFE IN DORP
MARCELINE DAG
Marceline en
Gilbert zitten in de gelagzaal van een café. De waardin komt bij hen staan.
WAARDIN
Kan het zijn dat ik je ken.
Ben jij
niet Marceline van Irene die
vroeger
winkel heeft gehouden daar
achter de
kerk. Dat is jaren geleden.
Waar heb
je gezeten. Heb je geen
dochter die
bij Renaat en Liesbeth De
Coster is
grootgebracht. Je was ineens
weg. De
mensen hebben er toen veel
over
gepraat, ze zeggen dat je
hier
iedereen aan zijn lot hebt
overgelaten, ook je dochter.
Maar bij
haar oma en opa was ze goed.
MARCELINE
En de vader? Paul?
WAARDIN
Met Paul was niets aan te
vangen.
Een jaar of tien, twaalf
geleden
kwamen de jonge mannen hier
veel
bijeen in ons café. Tot ze
een
vrouw gevonden hadden. Niet
Paul.
Opeens zagen we hem niet
meer
en na een half jaar of zo
kwam
hij terug als militair. Hij
was
beroepsmilitair geworden,
korporaal of zo. Mijn man
zegt
dat hij geen trap onder zijn
gat
waard was.
MARCELINE
Hij is de vader van mijn
kind.
WAARDIN
Als ik vrank mag zijn,
waarom heb
jij je kind in de steek
gelaten?
MARCELINE
Ik heb haar niet in de steek
gelaten,
ze is mij afgepakt, ik mocht
haar
niet meer zien. Ze was vier
jaar.
Opa De Coster kon de rechter
naar
zijn hand zetten. Woont De
Coster
nog altijd in de villawijk.
WAARDIN
Ja. Hij komt hier bijna elke
zondag
na de hoogmis met zijn vrouw
en
kleindochter een glas
drinken.
MARCELINE
Hoe is die kleindochter.
WAARDIN
Een lief en beleefd meisje
en altijd
zeer mooi gekleed. Ze gaat
al naar
school in Mechelen. Waarom
ga je haar
niet eens bezoeken. Ze
zullen je daar
niet van het hof jagen,
zeker de
vrouw niet. En het kind zal
zeker al
naar haar moeder hebben
gevraagd.
FADE-OUT
FADE-IN
EXT.
VILLA DAG
De auto van
Gilbert stop op de oprit. Gilbert en Marceline stappen uit en Gilbert belt aan
de voordeur. Liesbeth komt
open doen.
Ze kijkt even aandachtig naar Marceline en herkent haar.
LIESBETH
Marceline?
MARCELINE
Ik ben hier met mijn vaste
levensgezel
Gilbert. Hij is chef
boekhouder en ik
ben chef van de toonzaal in
hetzelfde
bedrijf. Ik werk al lang niet
meer in
de horeca. Als u dat gerust
mag
stellen. Paul is toch hier
niet, want
dan ga ik weg. Is Elvire
thuis.
LIESBETH
Renaat is haar gaan ophalen
aan de
bushalte. Ze gaan elke
minuut thuis
komen. Kom binnen.
Ze volgen
Liesbeth naar het salon en gaan zitten.
LIESBETH
Iets drinken? (zet de drankjes neer die ze
gevraagd hebben) Elvire wordt wat ouder en
ze begint naar haar moeder
te vragen.
MARCELINE
Ha, en wat zeggen jullie
dan. Dat ik
dood ben. Dat ik een
onwaardige moeder
ben die in een bordeel werkt
zul je
haar zeker niet verteld
hebben. Het
was trouwens geen bordeel,
het was
een gelegenheid waar mannen
die vreemd
gaan met hun geliefde een
kamer huren
voor een halve dag. Ik was
alleen maar
dienster.
LIESBETH
Ik heb je altijd verdedigd
maar
Renaat met zijn eer van de familie.
MARCELINE
Mooie eer met iemand als
Paul. Die
is de oorzaak van alle
ongelukken
die mij overkomen zijn. Maar
kom,
we zijn niet naar hier
gekomen om
ruzie te maken maar om
Elvire te
zien.
LIESBETH
En haar mee te nemen.
GILBERT
Ze heeft even veel rechten
als de
vader. Of is die altijd de
ideale
vader geweest.
LIESBETH
Nee, dat is hij nooit
geweest. Maar
mijn man zal zich verzetten.
Hoewel,
wij worden ouder en een jong
meisje
als Elvire heeft jonge
ouders nodig.
Is je vriend bereid Elvire
mee op
te voeden.
GILBERT
Als dat niet zo was zou ik
hier niet
zitten.
LIESBETH
Ook als ze een onmogelijk
karakter
heeft.
GILBERT
Ook dan.
Een auto
stopt op de oprit, voetstappen zijn te horen op het pad en dan rond het huis.
Langs de achterdeur komen ze binnen.
STEM VAN ELVIRE
Oma, wie zijn die bezoekers. (ze loopt
de kamer in en kijkt verwonderd naar
Marceline)
MARCELINE
(is recht gaan staan) Je herkent mij niet
meer. Je was vier jaar toen
ze jou van
mij hebben afgepakt.
ELVIRE
Moeder?
RENAAT
Wie geeft u het recht hier
binnen te
komen en dat kind in de war
te brengen.
MARCELINE
Het recht dat elke moeder
heeft om haar
kind te zien en groot te
brengen.
RENAAT
Hebt u al een advocaat
aangesproken.
ELVIRE
Mag ik er zelf niet over
beslissen bij
wie ik wil wonen.
RENAAT
Neen, want je bent nog
minderjarig.
GILBERT
Kunnen wij dit niet in der
minne regelen.
Laat Elvire kiezen. Om te
beginnen een
paar dagen bij ons komen
logeren om ons,
haar moeder, opnieuw te
leren kennen.
LIESBETH
Elvire?
DLVIRE
Dat zou fijn zijn. Ik ben
mijn moeder
nooit vergeten, ook niet de
weken die ik
hier heb liggen huilen en om
jou te
roepen.
RENAAT
Goed dan. We zullen beginnen
met die
bezoeken van Elvire en zien
hoe het
afloopt voor dat we naar de
rechter
stappen om de vroegere
regeling
ongedaan te maken. Als ze
maar niet
naar een andere school moet.
DISSOLVE
FADE-IN
INT. KAMER RUSTHUIS DAG
Gilbert
bezoekt zijn moeder die op een stoel bij het venster zit.
GILBERT
Nu je een kamer hebt in
Zilverschoon
zal je huis moeten worden
leeggemaakt
om het verder te verhuren.
Tor de
huisbaas heeft mij er over
aangesproken.
LENA
Het kan niet anders. Ik heb
alles
meegenomen wat ik kont
meebrengen.
Veel plaats heb ik hier
niet. Kun
jij er voor zorgen dat het
leeg
gemaakt wordt, ik zou het
niet
kunnen aanzien.
FADE-OUT
FADE-IN
INT. WOONHUIS VAN LENA DAG
Het huis in
de dorpskom van Hellebeek waar Lena, de moeder van Gilbert, gewoond heeft tot
haar opname in Zilverschoon, wordt leeggemaakt. Gilbert is samen met Marceline
aanwezig. Hij kijkt uit naar wat hij wil behouden en komt uit op een buis met
deksel. Hij doet de buis open en haalt de handboog van zijn vader te
voorschijn.
GILBERT
Vader is wipschutter
geweest, dat
herinner ik mij nog. Elke zondag
trok
hij er op uit, lang geleden
was dat
een sport met veel
aanhangers. Vader
heeft deze boog
achtergelaten toen
hij naar Duitsland trok in
vrijwillige
arbeidsdienst. Dit is mijn
erfdeel,
ik neem het mee naar huis.
MARCELINE
Wipschieting wat is dat
eigenlijk.
GILBERT
Gaaischieten. Op een soort
grote vork
worden gaaien of kunstvogels
gezet.
Dat kan een liggende wip of
een
staande wip zijn.
MARCELINE
Dat wil ik wel eens zien.
GILBERT
(kijkt in het etui) Kijk, er zitten
nog pijlen in, waarom wagen
wij het
niet eens.
FADE-OUT
FADE-IN
In een
zaaltje achter een café staat een liggende stand voor gaaischieten opgesteld.
Met een riem over zijn schouder draagt Gilbert het etui met de boog van zijn
vader mee. Marceline en Elvire vergezellen hem. Hij laat zich inschrijven aan
een tafel. Andere deelnemers kijken naar Gilbert als hij zijn boog uit de buis
haalt en schieten in de lach. De boog van Gilbert is een gewone handboog die in
twee stukken in de buis is opgeborgen. Hij monteert de twee stukken en ziet om
zich heen de schutters met hun moderne bogen, ultraverfijnde tuigen met
drievoudige pees, een vizier en tegengewichten, echte schiettoestellen van
Japanse makelij.
GILBERT
Zie je dat Marceline, we
staan een
halve eeuw achter, we maken
ons hier
belachelijk.
MARCELINE
Dat heb ik gezien. Maar we
geven het
niet op en kopen een moderne
boog,
daar kunnen we alle twee mee
schieten
vragen wat een tuig ons zal
kosten.
(spreekt een schutter aan) Meneer, wat
kost een boog zoals deze.
SCHUTTER
De mijne mevrouwtje heeft
meer dan
twintig duizend frank
gekost. Neem
dat eens in je handen en
trek eens
aan de pees.
MARCELINE
(neemt de boog aan en probeert) Oei, dat
gaat vanzelf. Ik kreeg onze
boog
bijna niet aangetrokken.
SCHUTTER
Zonder moeite trek je vele
kilo's
meer dan op dat oude ding
van jullie.
Stook het op of probeer het
te
verkopen als antiek.
ELVIRE
Dan kan ik er ook mee
schieten. Ik
wil olympisch kampioene
worden.
GILBERT
Wie aan competitiesport doet
moet
ambitie hebben.
MARCELINE
Mijn dochter niet te veel
over het
paard tillen. Alstublieft.
FADE-OUT
FADE-IN
MONTAGE
Marceline,
Elvire en Gilbert nemen deel aan vele schietingen op de hoge of staande wip.
Elvire haalt dikwijls een gaai of meer gaaien naar beneden, meer dan eens de
oppergaai. Ze verwerft de titel van koningin als beste schutter van het
seizoen. Ze zien er alle drie stralend gelukkig uit.
ELVIRE
Gaaien schieten is geen
olympische sport.
Een titel van koningin zegt
niet veel.
MARCELINE
Jij bent onze koningin, is
dat niet
genoeg.
ELVIRE
Die ben ik ook bij oma . Maar ik ben
liever hier, moeder, moeke.
GILBERT
Ik zal er eens achter horen
waar er
een club is voor doel
schieten. Maar
ik blijf gaaien schieten,
zonder jou
kan ik misschien eens koning
worden
of zelfs keizer.
MARCELINE
Meer mogen we niet
verlangen.
FADE-OUT
_____________________________________________________
Geen opmerkingen:
Een reactie posten