12 TUSSENBALANS VICTOR GOETHALS

TUSSENBALANS VICTOR GOETHALS

Originele script voor

8  afleveringen van een dramatische

Tv-serie

Geschreven door

Jules De Cort

EXT.               TUIN VAN BOERDERIJ       DAG

VICTOR GOETHALS is een veertiger, nogal zwaar gebouwd maar niet echt zwaarlijvig. Hij staat in hemd en broek met zonnehoed op in de moestuin achter de kleine boerderij het onkruid om te hakken maar staat meer te dromen dan dat hij werkt.

VICTOR

(V.O.) Ik ga de tussenbalans van mijn

leven opmaken. Er een kroniek of

verhaal over schrijven. Een vroeg

geschreven autobiografie. Hoe doe ik

dat? Moet ik de ijzeren wet naleven,

die voorschrijft dat ik niet mag

afwijken van de regels van stijl,

vorm en dramatiek, voor altijd

vastgelegd door de klassieken en de

meesters als Toergenev,

Flaubert, Proust, Tolstoi, Dostojevski,

Mann, Babel, Elsschot, Walschap, Boon,

Salinger, Claus En zoveel andere

onvolprezen grootheden. Ik vind dat

ik mij van regels die ik niet beheers

niet te veel moet aantrekken, ik moet

mijzelf blijven, recht voor mijn raap

de kroniek van Hellebeek en zijn

inwoners voor elkaar krijgen zodat de

tegenwoordige mens en ons verre

nageslacht mij kunnen lezen en verstaan,

er iets aan hebben en niet vergeten hoe

goed het vroeger was. Waar begin ik?

Ruim twintig jaar geleden ben ik

afgezwaaid van het leger. Wat vooraf

ging behoort tot mijn kindertijd.

(rust met zijn kin op zijn werktuig)

DISSOLVE

FADE-IN

FLASHBACK

INT.           SLAAPKAMER            DAG  

Op een eenpersoonsbed ligt VICTOR GOETHALS, een jonge man half toegedekt te slapen. Heeft enkel zijn onderbroek aan, een boxer short van het leger. Gemiddelde gestalte en aanleg tot enige zwaarlijvigheid maar niet echt dik. Tegen een wand een open boekenschab met titels van boeken van Elsschot, Walschap, Boon, Hemmingway, Roothaert, Sartre, Camus, Marx. Tegen een andere wand een afgedankte keukentafel die min of meer is ingericht als schrijftafel. Venster met uitzicht op tuin en de tuin van de buren. In de moestuin achter de kleine boerderij van de buren zit een jonge vrouw, LOUISE CASTEELS, het buurmeisje, op haar knieën te wieden. In de kamer op een stoel een soldatenplunje, op de mouw van de jas drie strepen. Victor ligt in zijn bed te woelen en wordt wakker.

VICTOR

(V.O.) Hallo, ben ik dat, Victor Goethals?

DISSSOLVE

FADE-IN

FLASHBACK

MONTAGE

Een kazerne ergens in Duitsland. SOLDATEN doen Victor uitgeleide en zingen ‘zo ne goeie hebben wij nog niet gehad’. Hij is in uniform, draagt de strepen van wachtmeester, op een schouder draagt hij zijn kitbag. Aan de kazernepoort staat een meisje hem op te wachten. Ze stappen samen in een taxi. Bahnhof Keulen. Het meisje loopt mee naar het perron. Victor kust het meisje.

VICTOR

So bald ich eine Arbeitsplatz gefunden

habe schreibe ich dir, liebste Ramona.

(Victor stapt op de trein, de trein vertrekt

en het meisje wuift hem na.)

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.         STATION LEUVEN           DAG

Victor stapt uit de trein, loopt naar een ander perron en neemt de trein naar Hellebeek. Stapt uit in het station van Hellebeek en loopt café De Statie binnen.

INT.         GELAGZAAL                DAG

Bruin café met een tiental tafels. Tegen de achterwand de tapkast en een deur met een bordje: keuken. Aan twee of drie tafels zitten gasten. Aan een tafel is een kaartspel aan de gang. Victor loopt met zijn kitbag naar de tapkast waar OCTAVIE de waardin glazen staat op te blinken. Victor lijkt teleurgesteld. Kijkt om zich heen. In een hoek hangt een tv-toestel aan de muur. Vijf, zes klanten zitten er naar te kijken.

VICTOR

Octavie, ik zie zo weinig volk jong volk.

Het is zaterdag, komen de mensen niet

meer buiten. Waar is de jukebox? Waar

zijn de swingers?

OCTAVIE

Waar kom jij vandaan, van een andere

planeet.

VICTOR

Uit Duitsland, zie je dat niet.

OCTAVIE

Heb je in het dorp al eens goed

rondgekeken? Nog vier cafés van de

twintig zijn er open. De cinema is

een supermarkt, dansen doen ze op

café niet meer, de dancings op de

grote steenweg zijn met het meeste

volk weg, de auto maakt veel kapot

en de kast daar aan de muur doet de

rest. Ik weet niet wat mij te doen

staat.

VICTOR

Ik was nog zo blij dat ik mijn afzwaaien

zou kunnen vieren met de bende van toen.

Rob, Jan, Pierre, Albert, Frans.

OCTAVIE

De bende van toen? Ze verkeren straf,

zijn getrouwd of zijn nog bij de troep.

Het wordt tijd dat je ook een wijfje

zoekt.

VICTOR

Kalm, kalm, dat komt in orde en geef

mij nog een glas bier dat ik mijn

verdriet verdrink. Misschien komt

hier straks iemand binnen die ik ken.

OCTAVIE

Een kwiet van een goed jaar misschien.

VICTOR

Van de klas zijn is zo te zien een

droevige zaak, geef mij nog een groot

glas bier, en nog een. Je hoort dus

echt niets meer van ons clubje van

vroeger.

OCTAVIE

Niet veel, je zult je alleen zat moeten

drinken.

VICTOR

Daar ben ik mee bezig. Je kunt aan mij

nog wat verdienen van mijn laatste

soldij. Gezien die toestanden loop ik

beter naar huis, maar het is nog te

vroeg. Als ik het goed begrijp is het

hoog tijd dat ik een serieuze baan vind,

een gezin sticht en een burger word onder

de burgers, daar staan we vroeg of laat

toch voor en daar kan ik mij bij

neerleggen.

OCTAVIE

Het zal wel moeten, op een dag moet je

toch een serieuze burger worden.

VICTOR

Ik ben altijd serieus geweest. Tap er

mij nog maar een, om het af te leren.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.           SLAAPKAMER         DAG

IDA (O.S.)

(Ida de moeder van Victor roept onder aan de

trap) Koekeloerenhaan, tijd om op te

staan. Victor, het is middag, het is

bijna etenstijd.

VICTOR

(krabbelt overeind, kijkt met halfopen ogen de

kamer rond, ziet zijn boekenkast) (V.O.)

Ik heb het leger achter mijn rug, nu

werk zoeken, nu wordt het ernstig, ik heb

iemand mijn woord gegeven. In het zweet

mijns aanschijns zal ik brood eten tot

ik terugkeer naar de grond. De mokkels

zijn een jaar ouder geworden, ze moeten

het niet meer hebben van mooipraters, het

is de dikke portefeuille die nu doorweegt.

Dat staat me te wachten.

IDA (O.S.)

Wat ligt je daar te mompelen? Opstaan.

VICTOR

Niks moeder. Ik ben tegen mezelf bezig,

mijn verstand bijeen aan het rapen.

(sukkelt uit bed. zoekt wat burgerkledij. kijkt

uit het venster en ziet LOUISE in de tuin. zij

ziet hem niet. loopt trede voor trede de trap af)

INT.             KEUKEN            DAG

De keuken is tevens woonvertrek, het aanrecht en het gasfornuis staan in een kleinere bijkeuken, in de keuken een tafel, zes stoelen, een grote kast voor de kookpannen en het etensgerief en een ijskast. Hij kamt met een ijzeren kam zijn haar in de spiegel naast de deur. Haalt een flesje pils uit de ijskast en drinkt van het flesje. Zijn moeder IDA is in de bijkeuken bezig met aardappelen schillen.

IDA

Wat een gezicht. Waar de brouwer is

kan de bakker niet zijn.

VICTOR

Zo veel heb ik nu ook weer niet gedronken.

(loopt buiten).

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.               TUIN                  DAG

VICTOR

(loopt de tuin achter het huis in, naar de

composthoop  en urineert met een flinke

straal, de zon speelt in de straal) (mompelt)

Klatergoud. (kijkt naar de andere tuin

en het buurmeisje dat zit te wieden. aan een

drooglijn hangt de kleine was, drie beha’s en

drie onderbroeken voor dames. de wiedster

LOUISE CASTEELS richt zich op. ze heeft een

aantrekkelijk gezicht, ze is aan de mollige

kant)

LOUISE

Hé, Fikker van Ida, je leeft nog.

Vannacht heeft de hele straat je horen

zingen van als we dood zijn is het

gedaan.

VICTOR

In de straat wonen geen mensen. Zong

ik vals Wiske van Levine?

LOUISE

Als een kater.

Victor

Een kater dat kan niet. Ik had geen

emmers bier gedronken, nog geen drie

liter, ik heb mijn manieren weten te

houden. Hoe maken Levine en Flor het?

LOUISE

Goed. Toen ik naar buiten kwam leefden

ze nog.

VICTOR

Aha. en met Juul het paard dat kan

lachen als een halve gare?

LOUISE

Zie maar dat jij niet lacht als een

halve gare. Juul was een harde werker

maar hij was versleten, Hij kon niet

meer. We moesten hem bijna dragen en

hebben hem moeten wegdoen. Nu is

er een kleine trekker in zijn plaats.

VICTOR

Arm dier, vervangen door een stuk

stinkend lawaai. Heb je hem laten

slachten.

LOUISE

Dat weet ik niet. Misschien is hij nu

een rijdier voor de kinderen in een

kermismolen. Zul jij het werk komen

doen?

VICTOR

Ik heb daar niet voor gestudeerd.

(zwijgt verder, draait zich om en loopt het

huis weer in)

LOUISE

(kijkt hem na, wil nog wat zeggen maar zwijgt.

(V.O.) Neen, dat weet ik. Je weet niet hoe

groot mijn verlangen naar jou is. Met

jouw hogere studies zul jij nooit op een

boerderij willen werken of wonen. Had ik

mijn middelbare studies maar niet

stopgezet. Aan de andere kant, ik werk

toch zo graag op het land, ik ben zo

graag in de volle, vrije natuur. Ik wil

geen baas boven mij.

DISSOLVE

FADE-IN

FLASHBACK

EXT.         EEN WEIDE          DAG

LOUISE en VICTOR zijn ongeveer 15 jaar oud en ravotten in een wei. Naast de hooiweide loopt een helder beekje. Louise gooit haar kleren uit en stapt in het water. Victor volgt haar voorbeeld. het water is niet diep genoeg om te zwemmen. ze spatten water naar elkaar. Ze kruipen uit het water, Victor zit Louise achterna, krijgt haar te pakken en ze rollen in het hooi. Ze bekijken elkaar, Louise schudt neen, ze laten elkaar los en trekken hun kleren weer aan zonder iets te doen. Ze kijken angstig om zich heen of niemand hen heeft gezien.

DISSOLVE

FADE-IN

LOUISE (V.O.)

De ezelin dat ik was. Ik had hem

moeten laten doen.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.           KEUKEN             DAG

 VICTOR

(komt binnen)

IDA

Wat wist Wiske te vertellen?

VICTOR

Niet veel. Ik heb naar Juul gevraagd.

Die is weg. Doodgedaan.

IDA

Meer niet? Je weet het niet of je

wilt het niet weten, maar dat kind

houdt heel veel van jou? Ze is gek

van jou en ze mag gezien worden.

VICTOR

(maakt een gebaar alsof hij dikke borsten

heeft) We zijn niet voor elkaar gemaakt

moeder. Wie weet waar ik terecht kom

met mijn werk en met wie ik nog te

doen heb.

IDA

Je hebt nog geen werk. (doet haar

voorschoot uit) Ik ga naar de slager

om biefstuk, die heb je in het leger

niet te veel gekregen.

VICTOR

Toch wel. meer vet dan vlees, ze vonden

dat wij dat te kort kwamen. Ik ben tien

kilo aangekomen en geen paardenvlees

alsjeblief.

Ida vertrekt. Victor drinkt zijn flesje uit en loopt de trap op naar zijn kamer.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.            SLAAPKAMER             DAG

VICTOR

(gaat voor het open venster staan. Louise ziet

hem en werpt een kushandje. Victor gaat op de

enige stoel zitten, neemt een boek uit de kast

en begint te lezen)

IDA (O.S.)

Victor, het eten is gereed. (legt boek neer

en loopt de trap af)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.           KEUKEN             DAG

Ida is frieten aan het bakken. Op het bord van Victor ligt een biefstuk twee handen groot. Op tafel staat een kom met salade. MANE GOETHALS, de vader van Victor komt binnen. Hij zet zijn duivenkevie op de grond. Gaat aan de tafel staan, gooit een kwak mayonaise op de salade en zet die om.

MANE

Dat is andere kost dan bij het leger, hé?

VICTOR

Ik at in de mess onderofficieren, vader.

Zo slecht was het eten in Duitsland nu

ook weer niet. (kijkt naar moeder) Maar dit

hier is wat anders) Nu voel ik mij echt weer

thuis

MANE

Ik ben mijn dakschijters aan het opleren.

Ne kilometer of tien van hier heb ik ze

gelost.

Ida ruimt af, MANE loopt buiten en VICTOR volgt hem naar de duiventil.

INT.               DUIVENTIL            DAG

MANE

Ha, ze zijn thuis, slimme diertjes. Ik

ga ze inkorven voor de prijskamp uit

Quiévrain.

VICTOR

Waarom doe je dat, pa, waarom die zorgen over

een duivenhok op de nek halen en er is niets

aan verdiend.

MANE

Nee, ik steek er geld aan toe, dat is

waar. Maar ik heb een heel rustig

leven en zoek wat kommer en kwel.

(fluit tussen Zijn tanden ik zien zo geire

mijn duivenkot)

DISSOLVE

FADE-IN

INT.           KEUKEN             DAG

IDA

Mijn werk is gedaan. Ik ga bij de buren

een praatje maken.

VICTOR

(gaat op de bank liggen. sluit zijn ogen) Doe

dat, ik moet nog wat bijkomen.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.              KEUKEN            SCHEMERING

Uren later. De schemering is ingevallen. Victor wordt wakker

op de bank, IDA zit op een stoel bij het venster.

IDA

Uitgeslapen?

VICTOR

Ik voel me goed. Ik ben gisteren in het

dorp geweest, het is op sterven na dood.

Ik heb wat anders te doen dan mij te

bezuipen. Ik moet werk vinden. (V.O) Ik

moet werk vinden om Ramona naar hier te

halen. Het is een kazernemeisje, dat wel,

maar ze heeft ernstige verkering gehad

met een onderluitenant die haar heeft

laten stikken de dag dat hij is

afgezwaaid. Dat zal ik nooit doen. Maar

ik moet een baan vinden, dan kan ik

apart gaan wonen, haar hier bij in

nemen dat gaat niet, dat vinden vader

en moeder zeker niet goed. Zij is een

Duitse en ik ben blut. (gaat in de

achterdeur staan, in de verte ratelt een trein.

in de opkomende volle maan fladdert een

vleermuis) (V.O.) Een jaargetijde dat smelt

van de zaligheid voor iemand zonder

muizenissen. Niet voor mij. Werk zoeken

kan ik niet op de lange baan schuiven,

dat is dringend, nijpend, maar eerst nog

een weekend uitblazen.

FADE-OUT

FADE-IN

INT           SLAAPKAMER       DAG

Victor leest de aankondigingen in de kranten, schrijft brief na brief, krijgt negatieve antwoorden, mag zich hier en daar melden, heeft geen ervaring, wordt altijd weer afgescheept.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                  SLAAPKAMER         DAG

VICTOR

(zit op zijn kamer met een stapeltje brieven die

hij een na een openmaakt en in de foetsie gooit.

een brief komt uit Duitsland. hij leest die brief

en mompelt): Ze is zwanger, verdekke.(neemt

een schrijfblok) (V.O.) Ik moet haar

schrijven dat ik het niet zie zitten.

Het is hoe dan ook een wrede brief,

ik doe Ramona wat aan, maar wat moet

ik doen. Dit gaat mijn hele leven op

mijn geweten drukken, maar ik kan

niet instaan voor een vrouw en een

kind. Ik heb niets,geen rode duit.

Ze vraagt zelf of ze het kind moet

laten wegdoen, dat moet dan maar.

(plooit de brief in een enveloppe. neemt

een volgende brief, maakt de enveloppe

open en leest de brief. zijn gezicht

klaart op)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.             KEUKEN            DAG

VICTOR

Moeder, ik heb een gekregen die belooft.

Het Europees hoofdkwartier van de

Amerikaanse multinational Intercontinental

Pecunia Europe zoekt een assistent-

controller. Ik mag mij gaan presenteren

voor psychotechnische en psychologische

tests om mijn ambities en bekwaamheden

af te tasten. Dat ziet er goed uit.

voor de zoveelste keer.

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.       KANTOORGEBOUW   DAG

Victor Goethals staat voor het gebouw. Kijkt op zijn brief of het adres klopt. Loopt binnen.

INT.         GROTE INKOMHAL        DAG

Victor komt in een indrukwekkende grote hal. Loopt naar de achterwand. Op een bord staan de namen van de firma’s die in het gebouw kantoor houden. Hij vindt de naam: Intercontinental Pecunia Europe. Stapt de lift in en duwt een knop in.

INT.         ZAAL MET EEN AANTAL BEDIENDEN          DAG

Achter de eerste lessenaar zit een jonge, aantrekkelijke DAME. Victor loopt op haar toe en meldt zich.

VICTOR

Victor Goethals voor een interview met

de Heer Walter Distelveld.

RECEPTIONISTE

Neem plaats meneer. U wordt opgeroepen.

VICTOR

(wordt na enig wachten opgehaald door de dame,

de receptioniste, die hem voorgaat)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.           KANTOOR MET BUREAU MINISTRE        DAG    

Achter de bureau zit een HEER in maatpak. Op zijn naamkaartje staat: Walter Distelveld, financial manager.

WALTER

Goede morgen mijnheer. Ga zitten. Ik ga

niet om de pot draaien. De baan van

assistent-controller is te begeven.

(neemt stapeltje papieren) Vul het formulier

in met uw persoonsgegevens. Dan zijn er

de tests. Drie pagina’s met multiple

choice vragen over algemene kennis. Dan

twee pagina’s met tekeningetjes, de

vraag is of u het verband ziet. Verder

vragen we om op het lege blad een boom

te tekenen, zomaar een boom. En dan de

hoofdbrok, een boekhoudopgave met alles

er op en er aan. Openingsbalans,

verrichtingen. Wij vragen de eindbalans

en de verlies- en winstrekening op te

maken. Neem uw tijd. Er zijn al een

aantal kandidaten geweest, u bent een

van de laatste. Juffrouw Agnes zal u

naar een kamer brengen waar u rustig

kunt werken. (duwt op een knop)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.        GANG, DEUREN           DAG

Victor Goethals komt met zijn papieren de gang in. Loopt naar de kamer van Distelveld en klopt aan. Er klinkt ‘binnen’. Hij stapt binnen en legt zijn werk voor de financial manager.

WALTER

(neemt de papieren op en begint er in te kijken)

Ga zitten man.

VICTOR

(gaat zitten)

WALTER

(na enige tijd) Dat ziet er niet slecht

uit, op het eerste gezicht. Uw algemene

ontwikkeling is goed, u lijkt te weten

wie Marx, Keynes en Friedman zijn. Die

boom ja, daar heeft de psycholoog zich

over uitgesproken. U zijt een goede

tweede als u een baas boven u hebt en

met geen al te hoekig karakter. Baas

zoek ik tot nader order te blijven dus

goede tweede is geen probleem en

hartefretters kunnen we missen. De

psycholoog heeft niet kunnen uitmaken,

dat kan hij trouwens niet, of u een

harde werker zijt. Dat is wel vereist

in een Amerikaans bedrijf. Hier kennen

we geen uren, maar dat zien we wel.

VICTOR

Heb ik dan de baan?

WALTER

Niet zo ongedurig. De boekhoudproef

heeft u er goed van afgebracht. U bent

de enige die bij de kostenberekening

niet alleen de facturen maar ook de

afschrijvingen op het materiaal in

rekening heeft gebracht en provisies

heeft gemaakt, u was de enige die

zich niet heeft laten vangen. Ook de

inkoop en verkoop van vast goed heeft

u correct geboekt. Ik krijg nog een

paar kandidaten en dan beslis ik.

Wanneer zou u kunnen beginnen?

VICTOR

Nu. en ik beloof u meneer dat ik heel

hard zal werken, ik wil vooruitkomen

in het leven, ik zal op geen uur zien.

WALTER

(glimlacht) Dat moet ik onthouden. ga nu

rustig naar huis. Hebt u telefoon thuis?

VICTOR

Neen mijnheer.

WALTER

Bel ons dan morgen zelf op. Dan heb ik

een besluit genomen.

CUT

FADE-IN

INT.          KEUKEN          DAG

Ida en Mane aan de keukentafel. Ida zit kousen te stoppen, Mane leest in de krant. Victor komt binnen.

VICTOR

Ik heb met interpecunia gebeld. Ouders,

ik heb de baan. Ik mag morgen beginnen.

Hoera.

MANE

Bravo jongen.

IDA

(omhelst Victor) Ik ben blij jongen. Nu

moet je niet meer zagen dat je ons

uitvreet. Ga dat maar gauw aan Wiske

vertellen, die zal blij zijn.

VICTOR

Waarom zou die blij moeten zijn.

CUT

FADE-IN

INT.         KEUKEN CASTEELS       DAG

Louise en Levine doen de afwas in de keuken. Flor zit nog aan de tafel in zijn blote kop, zijn pet ligt op tafel.

VICTOR

Mensen ik heb een baan in Brussel.

Helemaal in overeenstemming met mijn

diploma.

LOUISE

En je gaat in Brussel wonen.

VICTOR

Bijlange niet. Ik ben een buitenmens.

FLOR

Een buitenmens maar geen boer. Ik zie

je niet op het land werken.

VICTOR

 Als boer heb je nooit gedaan met je

 werk. Dag en nacht paraat.

Studeren is de weg vooruit.

LOUISE

Ik ben echt blij Fik, de laatste weken

was je niet meer om aan te spreken.

VICTOR

Ik was een werkloze, Wiske, ik was

beschaamd om onder de mensen te komen

omdat ik niets te doen had. Ik heb

lang genoeg op de kap van mijn ouders

en van de staat geleefd.

FLOR

De staat is zo erg niet, hoeveel doen

er dat niet. Je had hier een handje

kunnen komen toesteken.

VICTOR

Wat zoal. De stallen uitmesten en mest

uitvoeren of zo, van zaaien en

planten heb ik geen verstand.

LOUISE

Je moet naar onze va niet luisteren, ik

wens je het beste. (loopt plots weg)

CUT

FADE-IN

INT.          KANTOOR           DAG

Walter loopt met Victor naar de desk van Agnes.

WALTER

Hier hebben we Agnes.

AGNES

Juffrouw Agnes.

WALTER

Juffrouw Agnes is van de

personeelsdienst en doet de

salarissen. Zij zal u

inschrijven.

VICTOR

Aangename kennismaking juffrouw.

Ik kijk er naar uit om met u te

kunnen samenwerken.

AGNES

Op professionele basis.

WALTER

Als jullie hebben kennis gemaakt komt

u naar mijn bureau Vik, ik heb een

pak werk liggen.

AGNES

Hoe lang denkt u het vol te houden.

VICTOR

Tot mijn pensioen zeker? Of tot de

dood ons scheidt.

AGNES

Geestig. De controller heeft er nog

een maand ziekteverlof bij gekregen,

totaal overspannen en u bent geen

jonge vrouw. Hij zal u niet sparen.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.               KANTOOR INTERPECUNIA         DAG

VICTOR

(zit aan zijn desk zonder opzien te werken)

(V.O.) Ik ben een kracht met een grote

toekomst, een noeste werker, een

nieuwe mens in het leven gezet om van

bij het ochtendgloren tot de

deemstering te pezen, zich van kunst

en cultuur geen moer meer aan te

trekken en te buigen voor het gezag.

Ik ben van de nieuwe elite, presteer

niet te tellen uren, geloof in een

mercantiele roeping, in een grote

toekomst, de carrière weggelegd

voor iemand als ik, in korte tijd zo

vergroeid met het kantoor dat mijn

wangen de olijfkleur van de metalen

archiefkasten beginnen aan te nemen.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.           KAMER         DAG          

VICTOR

(een kleine kamer met een tafel, een zetel, in

de hoek een aanrecht en een gasstel. In de

aanpalende kamer een bed. Victor heeft koffie

gezet, gaat met de kan aan tafel zitten, haalt

een paar boterhammen uit een plastic zak.

Schenkt zich een kop koffie in en eet lang

kauwend zijn boterhammen op. Kijkt terwijl in

papieren) (V.O.)Ik heb een logeerkamer in

de stad gehuurd, dan verspeel ik geen

tijd meer aan het pendelen en de

gewonnen uren kan ik aan mijn

toekomst besteden. In de weekends

ga ik niet altijd naar huis, ik zit

liever op kantoor te cijferen, voor

mij geen aftandse 40-urenweek,

ambitie houdt op bij de ouderwetse

werktijdverkorting.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.               KANTOOR INTERPECUNIA         DAG

VICTOR

(is druk met papieren bezig, tabellen die hij

toont) (V.O.)  Mijn prioriteiten zijn de

statements die op gestelde dagen en

uren met de pakjesdienst de deur uit

moeten. Mijn loon is na zes maanden

aangepast. Distelveld heeft mij te

verstaan gegeven dat de titel van

controller op klein vuur staat. De

controller heeft zich in drie jaar

debiel heeft gewerkt en ik sta gereed

om in de loop te worden geschoven.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.           KAMER         DAG           

VICTOR

(loopt op de trap naar zijn kamer. Ontmoet een

niet onaantrekkelijke jonge vrouw) (V.O.)

Mijn  kamer is niet ver van het kantoor,

op het derde, boven de werkkamer van een

straatmadelief. Ik ontmoet ze soms op de

trap, onaantastbaar en schandalig mooi,

waarom doen zulke meisjes dat? Ik hoor zo

af en toe dat ze haar naaiwerk met

plezier doet, maar niet altijd, want soms,

als ze alleen is, hoor ik haar snikken of

scheten laten. Louise heb ik zo goed als

uit het oog verloren, mijn professionele

opmars heeft voorrang.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                  STRAAT              DAG

VICTOR

(loopt in een straat in de stad, met een tas

aan zijn hand) (V.O.) Van de stad zie ik

enkel de weg van mijn slaapverblijf

naar mijn kantoor en van de

wolkenkrabber naar een snackrestaurant.

Het valt me zelfs niet op dat de stad

grauw, vuil en onbewoonbaar was. De

zaterdagen die ik naar huis ga, is om

proper onderbroeken te gaan halen en

de avond door te brengen in het

dorpscafé met de enkele verlopen

figuren. Op sommige dagen zie ik

Louise, een kort gesprek over de haag

met mijn gedachten bij mijn werk.

FADE OUT

FADE-IN

INT.           KAMER         DAG          

Een kleine kamer met een tafel, een zetel, in de hoek een aanrecht en een gasstel. In de aanpalende kamer een bed. Victor heeft koffie gezet, gaat met de kan aan tafel zitten, haalt een paar boterhammen uit een plastic zak. Schenkt zich een kop koffie in en eet langzaam kauwend zijn boterhammen op.

VICTOR

(zit aan de tafel voor zich uit te staren en

drinkt van zijn koffie) (V.O.) Die koffie

ben ik beu als koude pap. (V.O.) Bijna

een jaar geleden heb ik mij aan de

dictatuur van het kapitaal onderworpen.

Maar de natuur is onverbiddelijk, hij

laat zijn greep niet los. Het is

vrijdag, straks rij ik naar huis. (kijkt

uit het raam, de straat is nat, het is

onaantrekkelijk weer) Ik had    boer moeten

worden in plaats van getallenmaniak.

Ik ben niet voor een carrière achter

een lessenaar geboren. Komt daar nog

bij dat ik zwaar verliefd ben,

hopeloos verliefd, ik zou een lief

moeten vinden om mij te genezen. 

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                  KANTOOR             DAG

VICTOR

(loopt tot bij de desk van Agnes, bekijkt haar

met verliefde blik) Gaan we eens samen uit eten.

AGNES

Met jou? Nooit van mijn leven.

VICTOR

(druipt af)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.           KAMER         DAG          

VICTOR

(V.O.) Ik had moeten weten dat Agnes met

Walter loopt. Wat ik nu hard nodig heb

is een praatje met Louise. Hoe heb ik

ooit mijn zinnen op Agnes kunnen zetten.

(kamt zijn haar, trekt zijn jas aan en verlaat

zijn kamer. Op de trap komt hij de straatmadelief

tegen met een oudere man die achter haar loopt en

haar vraagt): Combien.

VICTOR

(tot jonge vrouw) Je bent vroeg aan het werk.

MEISJE

De morgenstond heeft goud in de mond.

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.           STRAAT          DAG

Een straat in Brussel met herenhuizen en een wolkenkrabber. Victor loopt het torengebouw binnen en neemt de lift.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.            KANTOOR          DAG

VICTOR

(zit aan zijn desk, laat zijn hand op een

rekenmachine rusten, staart naar buiten. Een

dag in maart, een plotse donkere vlaag

verjaagd door een onverwachte helblauwe

lucht, waterdruppels als edelstenen tegen

de leikleurige wolken, weggeveegd door een

waterzon.) (V.O.) Ik moet naar huis. De

lente heeft zelfs in een kantoorkruk

als ik sappen opgestuwd. Voor een keer

wil ik mijn wasgoed op de bleek zien

liggen, steeds en altijd naar de

wasserette tussen de dikke Brusselse

wijven, de grijze ballen gehakt. Dat

is niet goed voor mijn witte was. Ik

verlang tot in de toppen van mijn

tenen naar een praatje met Louise.

(schrikt op)

WALTER

Je zit te dromen, Vik. Ik maak me

zorgen. Maandag is closing. Had jij

geen vrijaf gevraagd voor het weekend,

en je weet dat de controller ziek is.

VICTOR

Een zenuwinzinking dat heeft hij en ik

weet van wat, ik ben de volgende

Kamikaze om in zijn zero te worden

vastgesjord.

WALTER

Laat die gekke praatjes maar aan de

dichters en de schrijvers die daar

voor betaald worden. Je weet dat hier

hard te werken valt.

VICTOR

Werken? Pezen. Heb je het van je leven

geweten, vrijaf vragen voor het weekend.

Ik steek een tand bij, ik kan hard,

snel en goed werken, dat weet je al eer

langer als vandaag.

DISSOLVE

FADE-IN

VICTOR

(de muurklok wijst kwart voor zes, hij loopt

met een bundel formulieren naar het kantoor

van Walter, klopt en gaat binnen) Hier zijn

de statements, volledig ingevuld. Het

resultaat ziet er goed uit. Nu kan ik

met een gerust geweten op weekend gaan,

wandelen en wat regen of hagel op mijn

kop krijgen, leve de natuur. Wat

overdruk aflaten.

WALTER

(neemt de documenten, legt ze neer en neemt een

stuk papier uit een bakje) Bedankt jongeman,

goed gewerkt. Hier zie een telex uit

Amerika, ze vragen over de voorbije vijf

jaar een vergelijkende tabel van

loonkosten, sociale kosten en loonpremies,

tegen de historische dollarkoersen. Zij

staan zeven uren achter op ons en kunnen

het vandaag of zeker morgenvroeg nog

krijgen, nu de balans toch af is. Ik zou

eerst een hapje gaan eten.

VICTOR

Ik ga niet eerst een hapje eten Walter,

ik ga naar huis.

WALTER

Je bent zo weer terug, het mag lekker

zijn maar moet niet te veel kosten, ga

naar een Chinees, de Grote Muur is heel

lekker.

VICTOR

Ik vind de Grote Muur al zo min lekker

als de Kleine Muur, ik vind geen enkele

Chinees lekker, ik ga niet naar een

Chinees, ik ga naar huis, Walter. Mijn

hele beroepsleven lang ga ik eten in de

Innovation, de rotisserie en het

steakhouse. Maandag kan die meneer, hoe

heet hij Jack Mclaughlin, lachen met wat

hij krijgt. Laat Agnes het doen, zij

doet de salarissen.

WALTER

Meen je dat, Vik, meen je dat echt? Ken

jij je verantwoordelijkheid? Weet je wat

je me aandoet? En laat Agnes er buiten.

VICTOR

Agnes natuurlijk, die is onaantastbaar.

De analyse van de loonkosten is helemaal

niet dringend, in Amerika is het evengoed

weekend en daar begint de nieuwe week

later dan in Europa. Tot maandag. (neemt

zijn aktetas en een zak met wasgoed, loopt naar

de kapstok voor zijn jas en vertrekt)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                LIFTKOOI      DAG

VICTOR

(staat in de liftkooi met andere mensen voor

wie de werkweek er op zit. Ze praten over

wat ze in het weekend gaan doen) (V.O.) Die

mensen zijn ontspannen, zo moet het

zijn. Ik weet wat ik Walter aandoe:

niets komma niets. De analyse van de

loonkosten is helemaal niet dringend.

Er is niets mis met de forecast, de

cash-flow, met de profit on capital

employed en de gross margin. De

aandeelhouders kijken niet naar de

mensen in de fabrieken en in de

kantoren, ze kijken niet naar de

cijfers, ze kijken naar de

cijferverhoudingen, de ratio’s, het

rendement op hun kapitaal, mensen op

straat zetten als middel om hun

dividend aan te dikken en de koers

van hun aandelen de hoogte in te

jagen, is van alle tijden.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                  STATIONGEBOUW            DAG

VICTOR

(loopt het station binnen) (V.O.) Van in

mijn glazen toren heb ik een schuldig

aandeel in de broodroof van duizenden

naarstige, hardwerkende, vermoeide

mensen, ik ben de leerling-tovenaar

van de kwade getallen, in de

bedrijfswereld is geen plaats voor

mensen met een hart in plaats van een

perspomp. Mensen met een hart kunnen

niet overleven in de papierwoestenij

en geldjungle van Brussel, van waar

de loontrekkenden met grafieken en

statistieken kapot worden gemaakt.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.            KEUKEN THUIS BIJ VICTOR           DAG

VICTOR

(komt van zijn slaapkamer de keuken in. MANE

zit aan tafel een kop koffie te drinken en

de krant te lezen)

MANE

Dat is ook lang geleden dat je nog een

weekend thuis was.

VICTOR

Een maand. Zo lang blijf ik nooit meer

weg, dit is de laatste keer geweest.

Kapot werken kan ik mij altijd nog.

Ik ga eens in de tuin tot bij moeder.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                     TUIN                DAG

VICTOR 

(loopt de tuin in loopt tot bij Ida die kervel

aan het snijden is) Ruikt lekker. Heb je

Louise al gezien, ik ga even goedendag

zeggen hier naast.

IDA

Wiske zal niet thuis zijn, Victor, die

is meer dan waarschijnlijk naar de

markt, met haar vrijer die heeft een

auto. De kaas van je boterham laten

halen.

VICTOR

Ik heb nooit  kaas op mijn boterham

gehad. Ik wist niet eens dat ze een

vrijer had. 

IDA

Had ze op jou dan moeten wachten. Ze

heeft groot gelijk, je kon op elk

ogenblik te voorschijn komen met

een madam van kantoor, een met

nylonkousen, op hoge hakken en elke

week naar de kapper.

VICTOR

Ha zo, en wat voor iemand is haar

vrijer?

IDA

Een rare. Hij stelt nu al zijn wetten,

zegt wat er op tafel moet komen, maakt

opmerkingen over de stalreuk. Zeker

iemand die met de boerderij niets te

maken zal willen hebben. Levine is

niet erg met hem opgezet. Ik weet

niet of hij al blijven slapen is.

Ik geloof niet dat Levine dat zou

willen.

VICTOR

Ze heeft hem genomen om van straat

te zijn. Kan ik daar aan doen.

IDA

Dat weet je zelf goed genoeg.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.              OPRIT BOERDERIJ BUREN        DAG

Op de oprit stopt een auto. Wiske stapt uit, neemt plastic tassen met haar aankopen van de achterbank en loopt naar binnen. De man achter het stuur stapt niet eens uit om een hand toe te steken. Hij vertrekt weer zonder met zijn hand te groeten.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.              WOONKAMER CASTEELS             DAG

VICTOR

(komt binnen) Wel, ik heb gezien dat je

kennis hebt.

WISKE

En heeft meneer daar wat tegen? Michel

komt al drie maanden thuis. Dat wist je

niet zeker? Ach ja, meneer werkt in

Brussel. Had je gedacht dat ik zou

wachten tot ik in het zaad stond,

Fikker? Je hebt nooit naar mij omgekeken.

VICTOR

Hij heet dus Michel. Ik kon in het

verre Brussel niet weten dat…

WISKE

Het verre Brussel is Amerika niet,

ventje. Is het je daar niet meegevallen?

Willen de schijtkutten niet naar je

kijken?

VICTOR

Aan elke vinger een.

LEVINE

(komt binnen) Louise heeft een vrijer.

VICTOR

Hoezo?

LEVINE

Doe niet onnozel, Fikker.

VICTOR

Wanneer trouwen jullie?

LEVINE

Zwijg van trouwen, die zot wil met

ons Louise apart gaan wonen, waar is

dat voor nodig, hier is plaats genoeg

en ik wil dat niet dat ze in zonde

leeft.

LOUISE

Niet overdrijven, ma. De tijden zijn

veranderd.

DISSOLVE

FADE-IN

Victor moet knarsetandend toezien hoe in het weekend Louise meerijdt met Michel en lange uren wegblijft.

INT.            KANTOOR         DAG

VICTOR

(zit achter zijn desk in het niets te staren)

(V.O.) Maandag, sombere maandag. De

cijfertjes dansen voor mijn ogen. Vier

jaargetijden heb ik geloofd dat ik

binnen twee, drie weken zou zijn

bijgewerkt, dat een rustiger tijdperk

zou intreden, er komt niets van.

FADE-OUT

FADE-IN

MOTAGE

EXT.                IN DE NATUUR               DAG

VICTOR

(beelden van de natuur en het leven op het

platteland) (V.O.) Nu opent de lente en

ben ik aangevreten door een groot en

onbedwingbaar verlangen naar het echte

leven, de gewone dagelijkse doen, eten,

drinken, even de handen uit de mouwen

steken, bij iemand van het andere

geslacht slapen, en vrije tijd. Als

dat mogelijk is in een wereld die

overhelt van de kapitalen, een wereld

waarin in tijden van grote overschotten

de grootste nood wordt geleden, ondanks

een wetenschap die economie heet en de

wonderen van de Masters of Business

Administration. En Marx en Engels die

de arbeid heilig hebben verklaard en

de socialisten die arbeid een feestdag

waard vinden.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.            KANTOOR         DAG

AGNES

(komt in zijn kamer en legt een bundel papieren

op zijn bureaublad. Victor zoekt naar iets in de

onderste la van zijn bureau) Spreek je niet

meer tegen mij.

VICTOR

Niet meer dan nodig. Het is gevaarlijk

het liefje van de baas wat in de weg te

leggen, aantrekkelijke meid.

AGNES

Bedankt. Maar als je uit de gratie valt

van Walter is dat niet mijn schuld,

dat doe je jezelf aan.

VICTOR

Omdat ik een menswaardig leven wil en

me niet meer uit de naad werk als

Walter met jou op stap gaat. Ik wil

tijd voor mezelf, ik zou een meisje

voor mezelf willen, ik heb ook mijn

verlangens en behoeften.

AGNES

Dan moet je die maar voldoen, maar

niet met mij.

VICTOR

Neen dat weet ik. Mag ik nu verder

werken. Ik wil bijtijds weg.

AGNES

(bij de deur) Op mij moet je niet rekenen

voor een goed woord bij Walter. Werken

doe je nog nauwelijks.

VICTOR

Als ik op een goed woord moet rekenen

van iemand als jij sta ik er goed op.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.              KAMER MEISJE           AVOND

Victor is op de kamer bij het meisje van op de trap. Ze drinken samen een glas champagne. Ze kleedt zich volledig uit en troont hem mee de slaapkamer in. Ze gaat geweldig te keer.

FADE-OUT

FADE-IN

INT..               KAMER VICTOR         AVOND

VICTOR

(kijkt in zijn portefeuille)(V.O.) Dat heeft

me veel geld gekost. Maar niemand werkt

nog voor niets behalve ik en de prijs

was de hemelse les in leven en liefde

meer dan waard. Ik heb de

levensdrang gekocht, de passie

voor seks,de uiteindelijke zin

van het leven. Wat ben ik weer

filosofisch bezig.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.              KANTOOR           DAG 

WALTER

(komt binnen) Zat je weer te dromen. Je

toestand wordt heel onzeker, meneer

Victor, heel onzeker, je verzaakt je

plichten.

VICTOR

Ik doe meer dan mijn plicht. En ik ben

hier niet de verzekeringsspecialist.

Laat iemand anders maar uitzoeken wat

mixed policy en bumbershoot betekenen.

Vrijdag om vijf uur stipt kun je mij

hier niet meer doodslaan.

WALTER

(trekt zich hoofdschuddend terug, mompelt)

En jij had hier een toekomst uit de

duizend.

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.               TUIN               DAG

VICTOR

(loopt de tuin in, Louise komt hun tuin in en

wandelt op hem toe) Luister Wiske, ik ga je wat

vertellen. Een jaar, vier jaargetijden heb ik

geloofd dat ik op mijn werk binnen twee, drie

weken zou bijgewerkt zijn, dat een rustiger

tijd zou intreden, meer tijd om aan mezelf te

denken. Ik bleef doorwroeten maar met de

nieuwe lente werd ik aangevreten door een

groot en onbedwingbaar verlangen naar

het echte leven, het gewone dagelijkse

doen, eten, drinken, even de handen

uit de mouwen steken, seks hebben met

iemand van het andere geslacht en

tijd hebben voor mezelf.

WISKE

Sinds wanneer ben je redenaar geworden,

heb je in de stad zo leren praten.

VICTOR

Niet altijd afgeven op de stad. Het

zijn de woorden van iemand die liever

schrijver wou zijn dan cijferaar.

Maar mag ik vragen, waarom ben je

niet weg met je vriendje?

WISKE

(schaterlacht) Ik heb het uitgemaakt.

We zijn gisteren gaan dansen en hij

danste te dicht met andere teven, zijn

neus in hun oor, dat kon ik niet goed

verdragen. En daarbij heb ik hem

gezegd dat wij niet rijk zijn. Kleine

boeren, meer niet. Je had zijn gezicht

moeten zien.

VICTOR

Wat had je in die knul gezien.

WISKE

Zijn auto.ik kon overal naartoe, in

het dorp is er niets meer te beleven.

Ik heb ook een leven. Waar zat jij.

VICTOR

Ik heb geen antwoord. Ik koop een auto.

Ik blijf niet in Brussel, ik boor me

daar de grond in, de depressies

vliegen er rond mijn oren. Op de

boerderij hier is altijd wat te doen

en ik vind wel een baantje zonder

toekomst, nooit wil ik nog werken

voor een grote toekomst en een grote

verantwoordelijkheid. En wat

bijverdienen als boekhouder, dat

moet het zijn.

WISKE

Op de boerderij is wel altijd wat te

doen, maar een tweede gezin kan er

niet op bestaan.

VICTOR

Dat weet ik al van toen ik nog in

fluitjesbroek liep en jij met een

strik in je haar, maar ik vind wel

een baantje van niks.

WISKE

In het dorp heb ik gehoord dat ze

iemand zoeken op het gemeentehuis,

iemand met een goede geleerdheid.

VICTOR

Ik heb een goede geleerdheid. Ik

zal het met minder moeten stellen

dan met wat ik nu verdien.

WISKE

Je kunt opklimmen. Het Openbaar Centrum

voor Maatschappelijk Welzijn

bijvoorbeeld, daar kun je veel goed

werk doen.

VICTOR

Wat komt eerst: trouwen of een andere

baan. Dat is de grote vraag.

WISKE

Trouwen, wie heeft er iets gezegd van

trouwen. We zijn niet eens verloofd.

(pakt Victor om zijn middel, versmacht hem

bijna) Dat moeten we onze ouders gaan

vertellen. Ma die springt zo hoog.

VICTOR

Mijn moeder nog hoger.

VICTOR

Wat zou ik doen? Eerst ander werk

zoeken voordat ik mijn ontslag geef

of er maandag meteen mee gedaan maken.

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.          HOF BOERDERIJ         DAG

Flor, Levine, Ida en Mane staan bijeen en lachen.

MANE

Trouwen. Is het van moeten?

LEVINE

Ze hebben elkaar nog niet aangeraakt

van toen ze kinderen waren. We moeten

het feest nog regelen.

MANE

Niet te veel volk.

LEVINE

Daar heb jij niets aan te zeggen. Heel

veel volk zal er komen, wij hebben

vier zonen die zijn uit het huis en

een dochter. Ze kunnen bij ons blijven

inwonen tot ze een huis gevonden hebben.

FLOR

Als ze slim zijn vinden ze niets, het

is hier goed wonen met Levine. (pakt

zijn vrouw om het middel).

LEVINE

Het is al lang goed, ouwe zot.

IDA

Bij ons inwonen kan ook.

MANE

Waar spelen wij ons nu al mee af, de

trouw is nog niet eens afgekondigd.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.         KANTOOR WALTER         DAG

VICTOR staat voor bureau van W   Walter Distelveld.

WALTER

Vertrekken zonder vooropzeg gaat je

geld kosten, meneer Goethals. Een

werknemer heeft rechten maar een

werkgever heeft die ook.

VICTOR

Toe Walter, laat het zo. Ik ga niet

naar de concurrentie en je hebt

vervangers in reserve die staan aan

te schuiven om morgen te beginnen.

Met  al die voorbereidselen van

mijn huwelijk ben ik er met mijn hoofd

niet meer bij en heb ik geen tijd om

goed werk te leveren

WALTER

Wat ga je doen met je diploma en je

onmiskenbare mogelijkheden om moeilijk

en goedbetaald werk te doen. Welke

baan heb je gevonden die beter zou

zijn als deze hier.

VICTOR

Je zult me gek verklaren Walter, maar

de kans is groot dat ik eenvoudig

klerk wordt op de gemeente, enveloppen

toeplakken, zegels kleven, aan het

loket de mensen te woord staan, de

vloer schoon houden, van die dingen.

WALTER

Ik verklaar je inderdaad gek, maar nog

niet gek genoeg om je te laten opsluiten.

In elk geval veel geluk, ik laat je gaan.

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.                    MOESTUIN              DAG

VICTOR

(staar nog steeds rusten te rusten op

zijn hak) (V.O.) Ik heb nu drie

kinderen. Een jongen, een meisje

en nog een jongen. De oudste zit

op de universiteit, de twee

volgende zitten nog in het

middelbaar. Ik verzorg goed mijn

buikje en Wiske mijn lieve vrouw

speelt niet mis. Interpecunia

heeft mij een jaar van mijn leven

gekost. Een harde leerschool. Ik

heb die firma alles gegeven, niets

was mij te veel maar juist op tijd

is het tot mij doorgedrongen dat

werkverslaving, geldingdrang,

carrièrejacht en andere valse

roepingen nergens toe leiden en

mij aan de rand van een ernstige

gedragsstoornis hadden gebracht.

Ik ben niet op de wereld gezet

om dolgedraaid te pezen, mijn

leven lang getallen in te vullen

op onbegrijpelijke formulieren en

opgeklopte bedrijfsresultaten

voort te brengen ten behoeve van

de aandeelhouders die op hun

jachten op de buit zitten te

wachten. Nu geniet ik van een

gezapige arbeidsvreugde in een

baantje onder de waarde van mijn

diploma. Ik ben ontsnapt aan

woestelingen als overspanning,

depressie, moedeloosheid,

zelfbedrog, vervreemding,

zinsverbijstering en de rest van

de plagen die ons belagen als we

slaafs gevolg blijven geven aan de

bijbeltekst die zegt dat wij in het

zweet ons aanschijns ons brood

moeten verdienen. Ik was er klaar

voor om mij debiel te werken. (doet

een paar bewegingen met de hak) (V.O.)

Al zeg ik het van mezelf, ik heb van

de natuur een paar afwijkende, over

het algemeen goede eigenschappen

meegekregen, onder andere mijn

opgewekte kijk op het leven, mijn

hulpvaardigheid, beperkte werklust,

afschuw van fanatici, nationalisten,

onrecht en alles wat met misdrijf

ook leugens om bestwil. Ik ben een

zachtmoedige en nu is het tijd om

naar rusthuis Zilverschoon te rijden.

Als klerk van het OCMW heeft de

secretaris mij verantwoordelijk

gesteld voor het rusthuis. Dat komt

goed uit, daar kan ik veel goed

werk doen.

Louise dik maar niet moddervet, komt in de tuin tot bij Victor.

WISKE

Fikker, het ontbijt staat gereed. Het

is bijna tijd om te vertrekken.

VICTOR

Ik kom, staat de koffie gereed?

WISKE

Wat heb ik gezegd.

VICTOR (V.O.)

Zo is Wiske, altijd in de weer, maar

ze kan van niets afblijven, altijd

een koekje, een chocolaatje. Een

keurslijf wil ze niet, op de vetband

om haar middel heb ik greep, dat is

mijn reddingsboei als ze in bed op

mij komt, overweldigend, haar borsten

als uiers zo groot die over mijn

gezicht gaan. Ik ben verliefd op mijn

Wiske en op het stuk grond van mijn

schoonouders dat ik af en toe, niet

overdrijven, mee help bewerken als ik

tijd heb. Ik heb het eerder nog niet

willen zeggen maar op mijn kamer in

mijn ouders huis, waar ik wat klein

administratief werk doe, schrijf ik

stiekem verhalen, maar mijn schrijverij

wil niet vlotten, verder dan een

verhaal kom ik niet, een roman

ligt buiten mijn bereik.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.                WOONKAMER          DAG

VICTOR

(aan de ontbijttafel) Ik rij nu eerst

over de dijk naar rusthuis

Zilverschoon en dan naar het

gemeentehuis. Tegen de middag ben

ik thuis.

DISSOLVE

FADE-IN

Victor Goethals rijdt met zijn fiets over een veldweg en komt bij de brug over een rivier. Bij de brug op de dijk staat een klein huis. De bewoonster, MELANIE VLOEBERGHS staat in de deur, een niet onaantrekkelijke niet meer al te jonge dame.

VICTOR

(salueert met een hand aan een wenkbrauw)

Goede morgen Melanie, vroeg op.

MELANIE

Goede morgen, kom even binnen voor een

kop koffie.

VICTOR

Ik kom van de koffietafel Melanie, een

andere keer misschien.

MELANIE

Je bent toch niet bang van mij.

VICTOR

Moet dat. (fietst verder) (V.O) Zij lust

de mannen rauw. Waag je niet in haar

hol. (komt aan een pad dat van de dijk naar

beneden voert, een aantrekkelijke vrouw,

EMILY BOSMANS staat hem op te wachten.

Victor springt uit het zadel en krijgt

van Emily een wangzoen.)

VICTOR

Is dat alles wat ik krijg. (met zijn ene

hand haalt hij Emily naar zich toe en wil

haar op haar mond kussen)

EMILY

(duwt hem af) Hier niet in het volle

gezicht van iedereen. De

hoofdverpleegster van een rusthuis moet

zich op haar stuk houden.

VICTOR

De hoogbekwame hoofdverpleegster van

Zilverschoon.

EMILY

Ik heb mij al altijd afgevraagd waar

die naam Zilverschoon vandaan komt.

VICTOR

Die naam heb ik gegeven. De baron die

het kasteel laten bouwen heeft had er

de lugubere naam Wolvendonck aan

gegeven. Ik vond die naam niet passen

voor een tehuis voor ouden van dagen.

Ik heb de naam Zilverschoon gegeven

toen het kasteel in handen kwam van

de gemeente. De naam zilverschoon

zinspeelt op de zilveren haren en de

schone oude dag van de ouderlingen in

het home en op de plant potentilla

anserina, een ganzerik met van onder

zilverwit behaarde bladen en gele

bloemetjes. (loopt een eindje het jaagpad

op en zoekt naar een plant. hij vindt wat

hij zoekt, pluk een stengel van de plant en

komt er mee naar Emily)  Deze wilde plant

komt voor op kweldergrond zoals op de

dijk. Vroeger werd de plant gebruikt

in de kruidengeneeskunde tegen allerlei

vaag beschreven kwalen en het is niet

zeker dat hij zou helpen tegen de

echte ziekten waar ze in Zilverschoon

niet om verlegen zitten, van

longemfyseem tot longoedeem, van

kwaadaardige verstopping tot

onstilbare slappe dunne en vele

andere kwalen die dodelijk kunnen

zijn voor mensen van vijfenzeventig

en ouder. Dat is zorg voor de

hoofdverpleegster.

EMILY

En voor de arts. We hebben een dokter

in het dorp die dag en nacht gereed

staat om te komen.

Emily en Victor dalen samen het pad af en lopen naar het rusthuis. In de tuin lopen ze op DOLF MALFAIT, een man die naar de 70 jaar toegaat, die staat te harken om het tuinpad schoon te houden.

VICTOR

Dolf weet niet van ophouden. Hij is

met het kasteel vergroeid. Altijd komt

hij terug op de schat van de baron die

hier ergens zou begraven liggen.

EMILY

(blijft staan praten met twee oudjes en Victor

gaat binnen. bij de ingangsdeur staat een oude

man die probeert buiten te glippen)

VICTOR

(houdt hem tegen en leidt hem naar zijn zetel)

Neen Jan, alleen mag je niet buiten.

Als je in de vijver sukkelt moet je

verdrinken want je kunt niet zwemmen

en dat willen we niet meemaken.

JAN

Jij bent een gemene kerel. (druipt af)

Aan een tafel zitten vier OUDJES te kaarten. Een OUDJE zit er mokkend bij, ze mag niet meedoen.

OUDJE

Als ik mag meedoen, zal ik mijn kaarten

niet meer verraden.

De anderen doen dat ze haar niet horen. In een andere stoel, apart gezet, zit een ander OUDJE luid weesgegroeten en onzevaders te bidden. Nog een ANDER zingt: o was ik maar bij moeder thuis gebleven. Een oude MAN is met zijn looprek onderweg en zegt luid: ‘t is ‘t hopen dat ik het haal. De OEFENMEESTER is op stap met een VROUWTJE van in de negentig. Het vrouwtje klampt zich aan hem vast en herhaalt bij elke stap: Ik ben blind en kan niet meer alleen gaan maar ik heb nog al mijn verstand.

VICTOR

(loopt de trap op naar zijn kantoortje op het

eerste. zijn venster staat open en van daar kijkt

hij naar het park, de vijver en het wandelpad

omheen de vijver. daar zitten de ouden van dagen

die nog kunnen lopen, alleen, in paren en in

groepjes. twee oudjes die op het pad wandelen

wuiven naar hem en blijven koekoek roepen tot

hij naar hen kijkt en terugwuift)

EMILY

(Emily klopt en komt binnen) Tijd om de

menu’s van de week te overlopen en

enkele routinezaken te bespreken.

VICTOR

Lekker eten is de laatste vreugde die wij

de oudjes kunnen bieden. De beste kost is

niet goed genoeg, verse groente en fruit,

gekeurd vlees en gezonde toetjes, voor

minder doen wij het niet.

EMILY

Ja, die les ken ik. Er is weer ruzie

geweest tussen Rosalie en Clementine die

op dezelfde kamer slapen, ze hebben aan

elkaars haar getrokken, we zullen ze

apart moeten leggen. Ik heb gehoord van

gevallen waarbij man en vrouw op

gevorderde leeftijd die in dezelfde

kamer verbleven, elkaar naar het leven

stonden.

(staat op, loopt naar de deur en gaat buiten)

DISSOLVE