woensdag 26 juli 2017

17 DESTILLE HELD VAN HELLEBEEK








DE STILLE HELD VAN HELLEBEEK


Originele script voor

6 afleveringen van een dramatische

Tv-serie

Geschreven door

Jules De Cort
























FADE-IN

INT.            INGANGSDEUR ZAAL          AVOND

CHARLES KLABOTS een man van in de veertig komt naar buiten. Een vrouw doet hem uitgeleide tot aan de deur.

CHARLES
Ik moet naar huis nu, de receptie is zo
goed als afgelopen en ik heb eigenlijk al
te veel op om nog te rijden.

VROUW
Verstandige beslissing, maar de
achterblijvers krijgen niets meer te
drinken. Het is genoeg geweest.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                 DORPSKERK           AVOND

(Charles parkeert zijn auto in de schaduw van
de kerk en blijft nog even zitten) (V.O.) Hier
heb ik mijn jeugd doorgebracht. Toen
waren hier nog vijftien staminees, nu
nog een paar, waarvan alleen De Statie.
wat volk trekt. Daar kan nog wat volk
zitten dat ik ken. Misschien even
gaan zien of ik een kennis tegen kom en
een tonic drinken. Niet te lang want ik
wil Laurette niet ongerust maken. Het
oeroude kerkje dat hier voor deze
mastodont stond heb ik niet meer geweten.
De Duitse barbaren hebben het in 1914
opgeblazen. Hier ben ik niet gedoopt
maar hier heb ik veel gebeden om vader
te zien terugkomen van de zee. Ik kende
de fameuze Mechelse catechismus tot op
de komma uit het hoofd om mijn plechtige
communie voor te bereiden, de mooiste
dag uit mijn leven, en dan heb ik het
laten afweten. Getrouwd ben ik niet in
deze kerk, in geen enkele kerk.

FADE-OUT

FADE-IN

FLASHBACK

Waar Charles nu geparkeerd staat, staat nog de kiosk, niet van hout maar van kunstbeton, namaak hout. Een fanfare geeft er een concert voor vele toehoorders. Dan ligt de kiosk er verlaten bij, heeft duidelijk herstelwerken nodig. Een paar HEREN staan voor het bouwsel.

EERSTE HEER
De kiosk dient niet meer maar ze is
een laatste reliek van landelijk leven.
Van beton, ze maakt geen kans om door
de Unesco als erfgoed te worden erkend.

TWEEDE HEER
Kijk nog een keer goed om je heen.
Binnen minder dan twintig jaar is de
kiosk weg, zijn de slager, de meeste
staminees, de bakker, de barbier, de
schoenlapper, de hoefsmid weg, hier
komen er appartementen, banken en
misschien een meeneemchinees in de
plaats. De vier kleine boeren van wie
stal en schuur nu nog aan het kerkplein
palen en die regelmatig het aroma van
hooi, stro en pas gemaaid snijkoren,
draf van de brouwerij, koeienmest en
leeggeschepte beerputten over het
plein lieten walmen, zullen verjaagd
worden door een Europees landbouwplan.
De kiosk zal in de weg staan en voor
koning auto op een vroege morgen
worden platgewalst. Velerlei
gebeurtenissen die niet alleen ons
dorp maar het hele land zullen
overrompelen.

FADE-OUT

FADE-IN

MONTAGE

Beelden van de bouw van de kiosk, een kunstwerk van beton, een technisch hoogstandje. Een muziekkorps speelt een stuk voor een aanzienlijk aantal toehoorders. Het korps speelt stukken uit ‘Goud en Zilver’ van Lehar. In mei 1940 trekken de Belgische troepen zich uit Hellebeek terug. Niet lang daarna rijden de Duitse troepen het dorp binnen. De bezettingsjaren.
In de dorpsbioscoop lopen nu Duitse films. Goed gemaakte, aantrekkelijke en bezielende films, als Reise nach Tilsit en Die goldene Stadt. Verheffende Duitse cultuur. Films van UFA en Tobis die de wandaden van de joden en de overwinningen van de Duitse legers laten meebeleven. In het weekjournaal wordt het zwart van het Reich op de kaart van Europa alsmaar groter. De tijden worden moeilijker, aan eten komen is een hele opgave. Overal lijden de Duitse troepen nederlagen. Met als gevolg dat boeren hun paard moeten laten keuren door Duitse legerartsen. De geschikte paarden worden opgeëist voor het Duitse leger. Met kaapstaanders en lange kabels worden de klokken uit de kerktoren neergehaald om te worden verwerkt tot kanonlopen. Einde augustus 1944 trekt het haveloze Duitse leger voorbij in omgekeerde richting, bedelend om fietsen omdat hun kapotte voeten hen niet vlug genoeg naar de heimat kunnen dragen. Kort  daarop volgen de zegevierende, gemotoriseerde eenheden van het Britse leger. Een vliegende bom vliegt knetterend als kwade een motor met slechte uitlaat in de richting van. Na de bevrijding is de kiosk het forum voor verzetslieden van het elfde uur om vrouwen die met Duitsers geslapen hebben kaal te scheren. De entresol van de kiosk dient tot cachot voor de gestrafte soldaten van een inderhaast gemobiliseerde Belgische eenheid. Later. Een muziekkorps speelt een stuk op de kiosk, geen hond die komt luisteren. Kinderen spelen op de kiosk als het regent, om niet nat te worden.

COMMENTAARSTEM
(V.O.) De vrijwilligers die zich hadden
gemeld om onbetaald met plamuurmes,
stopverf en verfkwast de kiosk van de
erosiedood te redden werden afgewimpeld.
Het enige waar de kiosk nog goed voor
was op het einde van het jaar, was
dienen als onderdak voor de stal van
Bethlehem.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.               STATION            DAG      

Charles, zijn zus ESTHER en zijn moeder MIT staan bij MIEL
KLABOTS, de vader. Hij heeft zijn reisgoed bij zich. Er worden kussen gewisseld.

MIT
Miel, het wordt oorlog, zou je niet
beter thuis blijven dan op zee te gaan.
Wat moeten we doen als je niet meer
terugkomt.

COMMENTAARSTEM
(V.O.) Om aan de armoede te ontsnappen
neemt Miel het stomme maar moedige
besluit om, onder de oorlogsdreiging,
op zee te gaan varen en zijn gezin van
de grijze armoede te redden. Een paar
weken later valt Duistland België
binnen. Charles herinnert zich alsof
het gisteren was het begin van de
oorlog, de luchtgevechten, het
Belgische luchtafweergeschut, het
zware geschut aan het Albertkanaal,
hier te horen als een doffe donder,
de eindeloze colonnes vluchtelingen.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                 AUTO              AVOND

CHARLES
(kijkt om zich heen, zucht) (V.O.) Nu ik
hier sta stormen de herinneringen op
mij af.

Een oude vrouw beweegt zich schuifelend voort langs de gevels die het overigens verlaten dorpsplein van Hellebeek omsluiten. Ze draagt een lelijke, bruingele, verschoten anorak, totaal uit de mode, heeft haar grijze haren niet gekamd, ze houdt haar te grote handtas onder een arm geklemd en loopt met haar hoofd in de grond.

CHARLES
(is zichtbaar aangeslagen) Lieve god, ik
heb ineens geen zin meer om een praatje
in café te maken met oude kennissen.
(kan een snik met moeite weerhouden) Daar
loopt de schaduw van de vrouw die
lang geleden het liefste wezen was dat
ik op aarde heb gekend en ik heb nooit
ergens anders gewoond dan op deze
planeet. Die oude vrouw is Mit
Janssens mijn  moeder, op de dool,
na de dood van haar vriend Gustaaf
Coestaert. Waar loopt zij naartoe,
naar een leeg huis, niemand die
haar wil binnenlaten omdat ze
overal in de weg zit. Wat moet ik
doen, haar inhalen, naar huis
brengen en praten of blijven zitten,
gebaren dat ik haar niet gezien heb.
Ik ga niet naar De Statie, met
betraande ogen kan ik niet onder de
mensen komen. (blijft achter zijn stuur
zitten) Er is zo veel gebeurd.

FADE-OUT

FADE-IN

FLASHBACK

EXT.                AUTO         AVOND

CHARLES
(V.O.) Vroeger was alles anders en beter,
maar dat geloven we zelf niet.

FADE-OUT

FADE-IN

MONTAGE

INT.                 KEUKEN              DAG

VIKA de grootmoeder van Charles staat in de keuken bij het kookfornuis biefstuk te bakken. Charles komt binnen, neemt het deksel van de pan.

CHARLES
Maar oma, je bent de biefstuk weer aan
het koken in plaats van te braden.

VIKA
Ik kan nooit iets goed doen en ik doe
nog zo mijn best.
FADE-OUT

FADE-IN
CHARLES
(V.O.) Hoe heb ik dat mens zo kunnen
behandelen. Ik walg van mezelf.

FADE-OUT

FADE-IN

CHARLES
(gaat in de kamer even kijken naar oom Rik
die stil naar het plafond ligt te kijken)
Nonkel Rik slaapt.

VIKA
Die slaapt niet.

CHARLES
Is hij nog altijd bang om te sterven.

ESTHER
(komt binnen met veel gedruis) O, Charles
is thuis. Je bent met de school naar
de dierentuin geweest. Heb je je broer
gezien in de apenkooi.

CHARLES
Neen, maar mijn zuster wel.

VIKA
't Is al goed met dat geplaag.

CHARLES
Zij is begonnen. Ik zal maar zwijgen
of ze begint met mijn haar te trekken.
En als ik iets terugdoe ben ik de
schuld.

VIKA
Jij bent de oudste, jij moet het
meeste verstand hebben.

Mit, de moeder van Charles en Esther komt binnen.
MIT
Moe, kinderen ik heb iemand leren
kennen. Hij gaat jullie tweede vader
worden.

CHARLES
Moeten wij hem vader noemen.

MIT
Als je dat zou willen doen.

ESTHER
Ha neen, van mijn leven niet. Komt hij
bij ons wonen.

MIT
Nog niet, maar dat gaat er van komen.

CHARLES
Ik was acht jaar toen vader inscheepte
en nooit meer terug kwam. Ik was nog een
kind maar ik zal hem nooit vergeten. (V.O.)
Als kind heb ik veel voor hem gebeden.
Tot die van het Rode Kruis gekomen zijn.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                KEUKEN           DAG

Vika, Mit, Rik in een houten wagentje, Charles en Esther, nog
kinderen, zitten in de keuken aan de koffietafel. Charles en Esther zijn nog kinderen. Er wordt aangeklopt. Esther gaat de deur open doen en komt de keuken in gevolgd door een ernstig kijkende dame en een heer.                                                                                                                                                            

DAME
(haalt een map uit haar aktetas, uit de map
neemt ze een brief) Wij zijn van het Rode
Kruis en hebben slecht nieuws gekregen
uit Engeland.

MIT
Er is toch niets met Miel. Met de
Duitsers hier hebben wij al bijna
twee jaar niets meer van hem gehoord.

DAME
Het Rode Kruis heeft andere middelen.
(leest van het blad papier) Miel Klabots,
kok aan boord van een vrachtschip, is
als vermist opgegeven nadat zijn boot
op een mijn is gelopen. De naam van
het schip en de plaats waar het
gebeurd is geven ze niet, door de
oorlog.

Mit begint stil te wenen zoals Vika, Esther blijft min of meer onverschillig zoals Rik, Charles begint luid te huilen en loopt buiten de tuin in.

MIT
(loopt de tuin in, drukt Charles tegen zich
aan, leidt hem weer binnen en laat hem praten)

CHARLES
Ik heb elke avond tien Onze vaders en
tien wees gegroeten gebeden om vader
terug te krijgen, Jezus heeft mij niet
willen verhoren, wat moet ik nog
geloven. Nu zal ik nog bidden voor jou
dat niet gepakt zou worden als je
vlees smokkelt naar Brussel en voor
oom Rikkepik dat hij weer zou kunnen
lopen. Voor mezelf vraag ik niets, dat
doet een brave jongen niet en Esther
moet maar zien dat ze zelf bidt.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                 AUTO CHARLES           AVOND

CHARLES
(V.O.) De beste vriend die ik ooit had
was Alain Reykmans. Dat was in mijn
jongelingenjaren en een betere vriend
heb ik achteraf ik ooit nog gehad. Wij
zo met elkaar verbonden dat een innige
vriendschap nooit meer kon zijn. We
gaven mekaar een hand, keken elkaar
diep in de ogen en legden de plechtige
belofte af: Wij zweren eeuwig
kameraden te blijven en te strijden
voor Christus Koning en Vlaanderen.
In houwe trouwe. Dat gebeurde op
een veldweg aan de overkant van de
spoorweg, ongezien tussen het koren
dat hoger stond dan onze nog
onvolwassen hoofden.

FADE-OUT

FADE-IN

LATER

EXT.                 DORPSPLEIN        DAG

ALAIN REYKMANS en CHARLES KLABOTS lopen elkaar tegen het lijf.
Ze groeten elkaar kort, Alain wil verder lopen maar Charles houdt hem staan.

CHARLES
Wij waren vroeger de beste vrienden en
nu neem je nauwelijks de moeite om mij
te groeten.

ALAIN
Ik heb zoveel aan mijn hoofd en er is
zo veel gebeurd.

CHARLES
Dagelijkse besognes heeft iedereen.

ALAIN
Niet alleen dat. Eerste kalverliefde
met een jong meisje, voortgezet
onderwijs, geloofsafval, vergane
vaderlandsliefde, legerdienst,
huwelijk.

CHARLES
We zijn uiteen gegroeid, Alain, meer
is er niet aan de hand. We werden wat
we nu zijn, verschillend van elkaar op
vele punten, meer dan men zou
verwachten van twee jongelieden die
omzeggens in dezelfde, niet altijd
gemakkelijke omstandigheden
opgroeiden. Maar we komen uit
verschillende nesten en, wat toen
nog totaal onbekend was, onze
blauwdrukken zijn verschillend. Ik
moest het mij zien te redden zonder
vader die mij bewust en teder had
moeten leren leven. Dat waren niet
mijn beste jaren, niet in mijn gezin
en met mijn moeder en zuster. Ik heb
later veel gelukkiger dagen gekend.
Ik weet niet hoe het je later is
vergaan, we hebben er nooit over
gesproken de keren dat we elkaar om
de zoveel jaar nog een keer
tegenkwamen en met moeite de tijd
namen om samen een glas te drinken.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                AUTO DORPSPLEIN        AVOND

CHARLES
Zijn gedachten dwalen af.            

INT.                  KLASLOKAAL             DAG

Een dertigtal leerlingen van een jaar of tien zitten in de klas, ook Charles en Alain. De onderwijzer geeft les in de
Gewijde Geschiedenis. David tegen Goliath of Jozua voor de muren van Jericho en de moordpartij die er op volgde. Charles volgt de les met open mond. De deur van de klas gaat open en
de onderpastoor, nog in lange pij komt binnen en loopt naar voor inde klas. De onderwijzer klopt met zijn liniaal op zijn
lessenaar. De leerlingen springen recht en zeggen in koor:

Dag meneer de onderpastoor.

ONDERPASTOOR
Brave kinderen allemaal. Binnenkort
doen jullie je plechtige communie.
Ik zie dat de meester les geeft in
de gewijde geschiedenis, dat is goed.
Vanaf nu krijgen jullie drie keer in
de week les van mij uit de
catechismus. Dat gebeurt in de kerk in
de morgen voordat de klas begint. Om
de plechtige communie te mogen doen
moet de catechismus van het begin tot
het einde gekend zijn. Zo wil het de
goede god.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.              AUTO DORPSPLEIN         AVOND

CHARLES
(V.O.) De pastoor en zijn onderpastoor
hadden de gemeenteschool moeiteloos
ingepalmd, de scheiding van kerk en
staat telde voor hen niet mee. De
catechismuslessen waren vanzelfsprekend,
die lagen voor de hand. In de klas
leerden we veel uit de gewijde
geschiedenis of de bijbel, alleen
niet de waarheid.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                KLASLOKAAL            DAG

De onderwijzer dirigeert de klas die een Vlaams strijdlied zingt (Eens komt het uur, gloeiend als vuur ...  ad lib)

CHARLES
(V.O.) Zingen was een vorm van
hersenspoeling om ons een waanidee in
te planten. Als broekventen van amper
elf waren wij nog te jong en te
onervaren om te beseffen dat
godsdienst en nationale trots ons
werden ingespoten als een vaccin dat
jaren lang stand zou houden in onze
tengere lichamen.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                 KORENVELD                DAG

Charles en Alain staan naast het korenveld. Het graan is boven hun hoofden gewassen.

ALAIN
Wij leggen de eed van eeuwige
vriendschap en trouw aan Jezus
Christus af. Spreek mij na: Ik
zweer eeuwige vriendschap ...

CHARLES
Ik zweer eeuwige vriendschap ...
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 
ALAIN
Met mijn vriend Charles ...

CHARLES
Met mijn vriend Alain ...

ALAIN
En eeuwige trouw aan Christus koning.

CHARLES
En eeuwige trouw aan Christus koning.

ALAIN
Dat wil zeggen dat je beloofd je leven
te geven om je geloof in Jezus te
bewaren.

CHARLES
Dat weet ik. En alle zondagen naar de
mis, dat zal wat anders zijn.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                 DORPSKERK           AVOND

CHARLES
(V.O.) Meestal is een eed van jonge
mensen geen lang leven beschoren, maar
als wieren in een traag stromende beek
zijn in mijn geval zelfs na  dertig
jaar feitelijke scheiding herinneringen
aan die vriendschap in mijn geheugen
blijven deinen. Ik was vol liefde
voor Jezus die ik navolgde door zijn
goedheid te beoefenen, geloofde in
God uit vrees door de Almachtige te
worden gestraft voor zonden die
ik nog moest bedrijven en omdat ik
op steun rekende van uit de hemel.
Ik was nog niet oud en wijs genoeg
om te  weten dat geen enkele god ooit
iemand heeft geholpen. Maar onze
vriendschap doofde uit. Niet plots,
maar als we van school veranderden,
Alain katholiek onderwijs ik openbaar
onderwijs, onze puberkwalen uitgeziekt,
was de verwijdering er al en dan de
legerdienst en huwelijk en de diepte
was gegraven. We hebben nog samen de
lusten van het leven leren kennen en
zijn ermee omgegaan zover ons geloof
dat op onze leeftijd toeliet, de lasten
doorstonden we als verstervingen en
droegen ze op aan God tot Zijn meerdere
glorie. Maar twijfel begon mijn
overtuiging aan te tasten. Het mysterie
van de heilige drievuldigheid bleef
even onbegrijpelijk als de
deeltjesfysica. Alain bleef vast in het
geloof, besefte vroeg wat de wereld te
bieden had, was de koele rekenaar maar
bleef vreemd genoeg in wonderen geloven.
Ik werd de vurige vechter voor alles
waar ik verdrukking zag, eerst was dat
Jezus die voor ons geleden had, dan de
meisjes, de goedheid, het socialisme,
de volstrekte eerlijkheid. Weinigen die
mij daarin volgden, ook mijn kameraad
niet. Geloof in de zuivere wetenschap,
het rationeel denken, de arbeid voor
het dagelijks haalden het op onbereikbare
en niet bestaande idealen. Het zou de
voorspelbare gang van zaken moeten zijn
voor iedereen met rede en verstand
begaafd.
FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                AUTO              AVOND

JOHAN
(V.O.) Het was oorlog, vader niet thuis,
zeeman in dienst van de Duitse vijand.
Om niet van honger om te komen of te
gaan bedelen deed moeder wat ze moest
doen: vlees van de sluikslachterij
naar Brussel smokkelen en er een
stuiver aan verdienen. Ze deed nog
veel meer dan dat.

FADE-OUT

FADE-IN

MIT JANSSENS
(Mit rijdt met de fiets op een veldweg. op
de bagagedrager ligt een pak vastgebonden.
in een korf aan het stuur ligt nog een pak.
de pakken zijn zwaar, ze moet zwoegen. ze
komt in de voorsteden van Brussel, stopt
bij een slagerswinkel en loopt naar binnen.
de slager komt mee naar buiten en helpt
de pakken mee binnen dragen)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                ACHTER IN DE SLAGERIJ      DAG

MIT
(de pakken liggen op een tafel en mit maakt
ze open) Als dat geen mooie stukken zijn.
En goed vlees van een jonge beest.

SLAGER
(keurt het vlees) Dat zeggen ze altijd. Ik
zal het eens wegen. Eerst de biefstuk,
die ziet er goed uit, alleen dat het
stuk wat klein is. Soepvlees is er
altijd genoeg en stoofvlees ook zie ik.

MIT
Je kunt niet alles van het beste
hebben. Ik ben niet de enige die
vlees smokkelt en ossenhaas is altijd
voor de lieverdjes. Wij moeten het
doen met kleinhoofd en entrecote. In
een beest zitten alle soorten vlees
en ze moeten alles kwijt. Hier is
mijn rekening op een briefje. Probeer
niet er iets af te doen want dan
loop ik met mijn waar naar een andere
slager. En ik neem grote risico's,
als ze mij pakken vlieg ik de bak in.

SLAGER
Ik moet er ook wat aan verdienen. En
mij kunnen ze ook pakken. Ik zal je
in dat geval niet verraden en een
andere zou dat wel doen.

MIT
Je kunt mij niet verraden, als slaan
ze je purper, je hebt mijn adres niet.
Betaal me maar vooruit. Ik moet nog
terug. Ik heb nog ander werk.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.             AUTO DORPSPLEIN            AVOND

CHARLES
 (V.O.) Moeder is de schande van het
dorp geweest, met de vinger gewezen.
Serveuse spelen ...

FADE-OUT

FADE-IN

INT.              GELAGZAAL        CAFE

Er hangt veel rook in de zaal. Mannen staan aan de toog en drinken bier. Enkele vrouwen zitten aan een tafel bij hun man
of een vriend. Op een kleine ruimte danst Mit met een ruige bonk. De man drukt Mit op de biljarttafel, trekt haar onderbroek uit, pakt een keu en gaat met de achterkant van de
keu tussen haar benen. De mannen komen naar het spektakel kijken en juichen. De halfdronken Mit laat begaan. Een man komt tussenbeide, neemt de keu af van de grote man die zich niet durft te verzetten, trekt Mit recht, doet haar rok naar beneden en hij schudt haar door elkaar.

REDDER
Je manieren houden Mit, voor zo iets
ben je te goed. (gaat op een bank tegen
de muur zitten) 

MIT
(gaat naast hem zitten) Kom je wat te kort.

REDDER
Ken je mij niet meer. Ik ben Staf, ik
ben getrouwd geweest met Victorine. Ik
ben nog kameraad geweest met Miel.

MIT
Nu zie ik het. Jij hebt Victorine laten
zitten met een kleine. Ze heeft een
andere gevonden en woont niet meer hier.
Ging het niet meer in Brussel dat je
hier terug bent. Ze zitten hier op jou
niet te wachten.

STAF
Ik ben terug gekomen naar Hellebeek
omdat ik het beu was in Brussel. In
Brussel ken ik bijna niemand, hier
ken ik nog wel wat mensen en wel wat
mensen kennen mij nog. En jij, ben
je alleen gebleven.

MIT
Zo iets ja, maar dat zijn je zaken
niet. Neen, ik woon niet alleen, ik heb
twee grote kinderen en mijn moeder en
broer wonen bij in.

STAF
Je broer, die gebrekkelijke? Die zou al
lang in een gesticht moeten zitten.

MIT
De mensen mogen van mij zeggen wat ze
willen, dat ik een hoer ben, maar zo
lang Vika, dat is mijn moeder, onze
Rik kan verzorgen blijft hij thuis. En
ik ga een huis bouwen dat groot genoeg
is voor ons alle vijf.

STAF
Vijf?

MIT
Ik heb toch al gezegd dat ik nog twee
kinderen thuis heb, grote kinderen.

STAF
Dan zou jij voor mij ook kunnen zorgen,
ik ben zo een beetje op de dool.

MIT
Jij woont toch bij je moeder.

STAF
Moeder? Moeër ja. Die doet niks voor
mij, niet eens mijn schoenen poetsen

MIT
Dat ben ik ook niet van zin.

STAF
Of eten gereed maken.

MIT
Dat is wat anders. Mijn moeder Vika
maakt bijna altijd het eten gereed.
Als ik iemand bij in pak moet hij in
de hof kunnen werken en wat aan het
nieuwe huis kunnen doen.

STAF
Dan ben ik je man.

MIT
Je weet mij wonen. Spring morgen tegen
de avond eens binnen, dan is iedereen
thuis. Dan kun je een boterham mee eten.

STAF
Een boterham?
MIT
Een boterham met wat bij natuurlijk.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                WOONKAMER BIJ MIT          DAG

Esther en Charles zitten aan tafel te lezen. Vika loopt in en uit de kamer.

VIKA
Ik heb Rik moeten wassen.

ESTHER
Ja Peet, we weten het.

CHARLES
Je moet niet altijd zo bitsig zijn
tegen ons Peet.

Mit komt binnen in het gezelschap van Staf.

MIT
Ik heb Staf meegebracht, die komt bij
ons wonen.

ESTHER
Ik had er al van gehoord, maar bij
ons is geen plaats. Ik slaap nog
altijd bij jou in het grote bed.

MIT
Hij kan op de zolder slapen tot wij
in ons nieuw huis gaan.

CHARLES
Dag Staf.

MIT
Staf heeft nog niet gegeten. Moe, kun
jij een eitje bakken.

VIKA
Een? Twee?

STAF

Neen, vijf.

VIKA
(naar de kinderen gekeerd. toont vijf
vingers en maakt met haar mond het cijfer
vijf) Zien dat ik die nog in huis heb,
de kippen leggen niet goed meer.

CHARLES
Ik kan misschien eens gaan zien of ze
niet gelegd hebben.

ESTHER
Staf, zo heet je toch, Je bent hier met
je gat in de boter gevallen.

MIT
Je moet zo moeilijk niet doen met Staf,
hij is een brave. Ik heb er al die
jaren alleen voor gestaan. Vier jaar
lang vlees van de sluikslachterij naar
Brussel gesmokkeld en juist genoeg
verdiend om iedereen in huis in leven
te houden. Chocolade kon ik niet kopen
want die was er niet. Na de oorlog heb
ik mijn  pensioen gekregen, daar heeft
vader zijn leven voor gegeven en jullie
de kans gegeven om langer naar school
te gaan. Daarvoor mag ik wel geprezen
worden en niet uitgescholden. Ik mag
ook nog iets hebben.

ESTHER
Iets. Dat heb je al gehad, dat heb ik
gehoord in het dorp.

STAF
Wat heb je gehoord, kind. Hee

de gazet gestaan.

VIKA
De eieren zijn gebakken, Staf. Een
dooier is uitgelopen maar dat is geen
groot erg.

STAF
Voor een keer is het goed.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                 AUTO                AVOND

CHARLES
(V.O.) Er was zoveel omgegaan in ons
kreupele gezin zodat de komst van
Staf leek op de komst van de heiland.
Bij de bevrijding hadden de Britse en
Amerikaanse soldaten hun armen maar
uit te steken om aan elke hand vijf
vrouwen te zien bengelen, niet tot
jolijt van hun echtgenoten en
verloofden. Ook moeder deed daar
aan mee. Ze was nauwelijks ontsnapt
aan de vernedering van kaal te worden
geschoren door verzetsleden van het
elfde uur, maar ze ontzagen haar
omdat vader tegen de Nazi's had
gevochten. De bedoeling was om aan
chocolade, appelsienen, kauwgom,
sigaretten, corned beef en liefst
geen baby te komen. Ik naderde dan de
jaren van verstand en was er mij
pijnlijk van bewust hoe het met mijn
moeder was gesteld. Als de Britten en
Amerikanen weer over het water waren,
als het leven langzaam weer werd als
vroeger maar nooit meer helemaal
hetzelfde zou worden, viel moeder op
Staf en dan was het gedaan met haar
buitensporige gedragingen. Gedragingen
ja, maar het gepraat zou nooit
ophouden. Toch hield ik in die
allermoeilijkste jaren in het leven
van een kind zielsveel van mijn
moeder, mijn gevoel was een sterk
mengsel van liefde, medelijden,
afhankelijkheid en opstandigheid,
het vierde gebod van god gebood mij
mijn ouders te beminnen. Voor god en
moeder ging ik op de vuist met jongens
die moeder een hoer durfden te noemen.
Maar ik werd zo danig afgetroefd dat
ik het vuistrecht na twee vechtpartijen
opgaf. Mijn liefde voor moeder doofde
uit door de schuld van mijn eigenzinnige
zus Esther.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.              IN HUIS              DAG

Esther zit in een tijdschrift te lezen, Mit is aan het werk.

CHARLES
(komt binnen) Kijk moeder wat ik verdiend
heb met tien dagen erwten plukken bij
de boer.

MIT
Hoeveel is dat wel niet.

CHARLES
Tweehonderd ballen.

ESTHER
Wij zijn broer en zus, die delen alles
met elkaar.

CHARLES
Hoe bedoel je.

ESTHER
Ik krijg daar de helft van.

CHARLES
Dat zal wel zijn. Ik heb daar tien
dagen voor in de brandende zon moeten
werken en jij hebt niks gedaan dan
gaan lameren.

MIT
Meisjes moeten niet op het land gaan
werken, dat is te zwaar, geef de
helft af aan je zus.

CHARLES
Neen, neen. Dat is niet eerlijk.

MIT
Afgeven of ik houd het zondag van je
pree.

CHARLES
(in een huilbui) Dat zal ik onthouden
voor later.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.              IN HUIS              DAG

Vika, Mit, Johan en Esther in de woonkamer.

CHARLES
Moe, Esther heeft mij weer gekleineerd
waar de anderen bij stonden. Ze stond
mij uit te lachen om mijn dunne benen
en mijn dikke neus.

ESTHER
Dat is de waarheid. Hoe kan een mooi
meisje als ik zo een onnozele broer
hebben.

CHARLES
Als je van jezelf nu al denkt dat je
een schoonheid bent ga je nog veel
misère tegen komen.

ESTHER
Hoor je dat moe. Hoe hij over mij denkt.

MIT
Het is al wel tussen jullie twee.

VIKA
Broer en zus. Nog erger dan Kaïn en
Abel.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                AUTO DORPSPLEIN        AVOND

CHARLES
(V.O.) Met al haar allures van vamp en
dorpsschone is Esther moeten trouwen met
een doodgewone maar knappe
fabrieksarbeider die iedereen te vlug
af was geweest, veel te braaf voor haar,
die haar zwanger had gemaakt. Het is
bij dat ene kind gebleven en ik heb
nooit geweten dat zij, het lieverdje
van moeder, ooit iets heeft gedaan voor
haar verdediging als ze het vuil van de
straat werd genoemd. Ze heeft haar aan
haar lot overlaten. Ik heb mezelf niets
te verwijten, zo als ik behandeld ben
geweest. Maar wat niemand nog weet, ik
heb andere heldendaden op mijn palmares,
waar niemand nog weet van heeft.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                  BOS                   DAG

De nog jonge Charles is alleen in het grote bos. Komt bij een
troepje grote jongens die aan de rand van een beek veel plezier beleven. Gaat een kijkje nemen. Ziet dat ze een egel die aan wal probeert te klauteren met een stok telkens opnieuw in het water duwen.

CHARLES
(grijpt naar de stok van de grotere jongen)
Wat ben je aan het doen bezig, een egel
verzuipen, een gel is een nuttig en lief
diertje en het is beschermd.

JONGEN
Lief dier. Ik zal hem eens in je broek
steken.

CHARLES
Een egel eet insecten, slakken en
ander ongedierte.

JONGEN
Een egel zuigt de melk uit de uiers
van een koe en zuigt de eieren uit van
de kippen.

CHARLES
Dat is bijgeloof. Stop of ik ga naar
de garde.

JONGEN
Ja, en die gaat ons in de bak steken.
Maak je weg of we steken jou de bak in.
Of mee de beek in.

Charles dringt nog aan, huilt van woede, maar de andere jongens duwen hem op de grond en maken aanstalten om zijn broek uit te trekken. Charles kermt zo hard hij kan, een boswachter komt aangelopen, de grote jongens maken zich uit de voeten. Charles zit gehurkt bij het lijkje van de egel en
huilt van woede.   

CHARLES
Lummels, ze kennen het verschil
niet tussen een ekster en een merel.

BOSWACHTER
Heb jij gevochten voor een egel? Je zult
in je leven nog veel strijd hebben.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                  EEN STRAAT            DAG

De groter geworden Charles is op stap met andere jongens van zijn leeftijd. Ze lopen op een jongen die wat jonger is, hij heeft zijn kleine zus bij zich. De kinderen hebben een nogal getaande geluidskleur.

EEN JONGEN
Kijk daar zijn de Bohemers. Volksvijanden.
(loopt met zijn schouder tegen de jongen) Zie je
dat mannen, die sukkel geeft mij een duw.
Wat doen we met die vreemde luizen.
Het meisje, armoedig gekleed zoals haar broertje, gaat op de grond zitten en omklemt een been van haar broer. Ze begint luidkeels te huilen. Het kind heeft zijn knieën opgetrokken en draagt onderbroekje. D jongens zien dat, wijzen in die richting en lachen als runderen. Die vernedering van een weerloos kind is er voor Charles te veel aan en in een golf van medelijden gaat hij voor de twee kinderen staan, zijn armen gekruist.

CHARLES
Wie die kinderen iets aandoet heeft met
mij te maken.

De jongens lachen hem vierkant uit. De sterkste duwt Charles  tegen de grond en geeft hem een trap tegen zijn dij. Maar hij springt recht, geeft zijn aanrander onverhoeds een klap in zijn gezicht en gaat zo razend tekeer dat de belagers onder de indruk komen en afdruipen.

CHARLES
(blijft bij de twee kinderen staan)   

BROER
Laurette, niet meer huilen meisje, ze
zijn weg, de slechten zijn weg.

LAURLETTE
(blijft Charles aankijken met haar indringende,
donkere ogen)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.              AUTO            AVOND    

CHARLES

(V.O.) Wat heeft dit dorp mij aangedaan dat
ik er niet meer wil wonen.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.               SLAAPKAMER            DAG

De kleine Esther ligt in bed, zwaar ziek. Mit, Miel Klabots de vader, Vika en de arts staan aan haar bed.

ARTS
(luistert met zijn stethoscoop, bekijkt
de thermometer, voelt haar pols) Dat
is een longontsteking, als het geen
longvliesontsteking is. Afwachten en
zien wat het binnen negen dagen wordt.
Ik kan een medicament geven, maar een
echt goed middel is niet.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.               WOONKAMER              DAG

 MIT
(na het ontbijt) Charles, jij ruimt de
tafel af.

CHARLES
Dat heb ik gisteren gedaan. Het is de
beurt van Esther. Ik moet weg naar
school en Esther mag thuis blijven.

MIT
Esther is zwaar ziek geweest. Ze mag
nog niet naar school en jij moet
braaf zijn en luisteren.

CHARLES
Esther moet nooit luisteren, ik moet
hier alles doen.

ESTHER
(steekt haar tong naar hem uit) Ik
moet herstellen, ik mag niet werken.

CHARLES
Je bent toch niet te ziek om nieuwe
kleren te kopen. Ik blijf achter met
broeken die te kort zijn en vesten
die passen als een korset.

MIT
Een meisje moet goed gekleed gaan.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                 AUTO             AVOND

CHARLES
(V.O.) En zo heeft Esther al die jaren,
tot ik het huis verlaten heb, baas over
mij gespeeld. Zij was rotverwend, aan
al haar wensen werd voldaan, en dat ging
ver, en ik heb, tot ik ben weggegaan
mijn vol salaris moeten afdokken zodat
ik niets had als ik met mijn lief en
aanstaande vrouw uit Hellebeek wegtrok.
Was alles dan leed en smart in mijn
jeugd, in mijn brave, katholieke jeugd?
Ik had een vriend Alain, hoe is het die
vergaan.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.              BOS            ZOMERSE DAG

Charles een halfwas en een andere jongen lopen door de bossen.
Ze komen bij een tent, een improvisatie met bezemstelen, een laken en op de grond een paardendeken. Voor de tent zitten twee meisjes van hun leeftijd.

CHARLES
Alain, ken je die meisjes.

ALAIN
Ja natuurlijk, ze zijn gevaarlijk.

CHARLES
Je bent toch niet bang. Wij zijn toch
sterker.

ALAIN
Op sommige gebieden wel maar meisjes
zijn altijd gevaarlijk.

CHARLES
We gaan er toch maar op af. We zijn
geen kinderen meer. Met meisjes omgaan
is niet verboden.

ALAIN
We mogen nooit ons geloof verzaken.

Ze komen bij de geïmproviseerde tent

EESTE MEISJE
Kom bij ons op de deken zitten.

TWEEDE MEISJE
(haalt een fles boven) Een glas limonade?
Je zult uit hetzelfde glas moeten
drinken.

EERSTE MEISJE
Kom, we kruipen onder de tent en
spelen vader en moeder.

CHARLES
Hoe doe je dat, dat heb ik nog nooit
met Alain gespeeld.

EERSTE MEISJE
Natuurlijk niet, snulleke.

ALAIN
Ha neen, hebben jullie geen
zondebesef, onkuisheid is een
doodzonde. (loopt kwaad weg)

DE MEISJES
(kijken hem verbaasd aan en schieten in
een onbedaarlijk lachen)

CHARLES
(loopt achter Alain aan. kijkt teleurgesteld
even om)

DE MEISJES
(de twee meisjes tillen hun rok op en tonen
hun witte onderbroekjes)

FADE-OUT

FADE-IN

INT.            AUTO                   AVOND

CHARLES
(V.O.) Had ik een lastige puberteit?
Ik weet het niet. Dat verschijnsel
is genoeg uitgediept in de
literatuur, het is niet aan mij om
dat te doen Maar is het de moeite
waard om daar zoveel blabla rond te
verkopen. Nog zo iets, mijn mystiek
geloof in god dat aan het begeven
was. Zijn dat drama's? Neen
natuurlijk niet. Hooguit ongemakken
zijn het geweest, de plumeau er
over, meer niet. Wat oom Rikkepik
en mijn vader is aangedaan kan nooit
het werk zijn van een goede god.

INT.                KLASLOKAAL            DAG

Priester in habijt heeft les voor een vijftiental leerlingen.

PRIESTER LERAAR
Wij weten allemaal dat de katholieke leer
één is, heilig, orthodox en apostolisch en
dat de mens door god geschapen is. Toch
zijn er schijngeleerden die beweren dat de
mens afstamt van de aap. Waar is dan de
missing link? Die vinden ze nooit want
hij bestaat niet. De mens is een schepsel
van god, geschapen naar zijn gelijkenis.
De missing link, laat mij lachen, hahaha.
Hier zijn zeven bewijzen van het bestaan
van god, de schepper almachtig.

CHARLES
(V.O.) Daar moesten wij het mee stellen.
Berusten in het lijden tot meerdere
glorie van de opperste goedheid was hoe
langer hoe minder aan mij besteed. Ik
begon meer verstand te krijgen maar ik
was nog niet over mijn geloof overheen.
Bewijzen dat god bestaat leek me een
vreemde bedoening, de heilige
drievuldigheid heb ik nooit begrepen,
een zoon van god die mens wordt en op
aarde komt lijden en sterven leek me
niet het werk van een god die alles
van vooraf wist, ook dat de joden hem
ter dood zouden brengen maar niet echt
dood kregen want hij was god. Die
geloofscrisis was klein bier vergeleken
met mijn andere groeikrampen. Ik was er
van overtuigd dat ik een
onaantrekkelijke jonge man was, te
dikke lippen, te dunne benen, geen kont
in mijn broek, van penisgrootte wist ik
niets af, dat was mijn geheiligd
lichaamsdeel en bovenal mijn
bedeesdheid, een verlegenheid die
aanleunde bij een fobie. Steun kreeg
ik van niemand. Ik was de risee van mijn
zuster Esther. Mijn vriend Alain had
van huis uit een stuk zelfverzekerdheid
meegekregen waar ik ontzag voor had en
soms liet hij mij verstaan dat ik zo
verdomd bedeesd niet moest zijn. Dat
was genoeg om mij karmijnrood te doen
uitslaan. Maar mijn leggende begon af
te nemen, langzamerhand. Ik werd
existentialist met een zwart hemd en
een doodshoofdje aan een touwtje om
mijn nek. Maar het zou eerst nog erger
worden. Ik werd razend verliefd op
frivole Odette uit het grote herenhuis.
Die blinde liefde kostte mij bijna mijn
diploma en mijn persoonlijkheid. Met
veel pijn en smarten ben ik ook daar
overheen geraakt, ik was niet immuun
geworden voor een grote liefde die
Laurette mij met heel haar lijf en
leden is blijven schenken. Mijn vader
was in de oorlog gebleven en zijn
afwezigheid vertraagde de vorming van
mijn persoonlijkheid. Ik had meer tijd
nodig dan de anderen om tot het besef
te komen dat ik in gestalte, voorkomen,
verstandelijke en artistieke aanleg
voor niemand van mijn meer vastberaden
dorpsgenoten moest onderdoen. En dan
vrij plots was het gedaan met
mijn bedeesdheid. De stoere
jongens die mij in het hoekje
hadden geduwd, meestal om de
aandacht van hun eigen
onbenulligheid af te leiden,
waren inmiddels grijze ballen
gehakt verworden.

FADE-OUT

FADE-IN

MONTAGE

EXT.             OP DE KIOSK           DAG

Charles is bijna volwassen. Met een laken heeft hij een tentje gezet op de kiosk, in het tentje ligt een strozak als matras. Buiten de tent staan twee, drie stoelen en een klaptafeltje.
Met panlatten heeft hij een stellage getimmerd en die behangen met grote bladen tekenpapier waarop hij de naam van zijn beweging heeft geschreven in grote letters. Er stond op:

Ik ben wereldburger. Weg met nationalisme. Nooit meer oorlog. Geen dienstplicht. Iedereen gelijk: blank, zwart, geel of rood.

Af en toe neemt hij een trombone op en speelt De Internationale. Soms komen er wat mensen bij de kiosk staan, lezen zijn teksten en halen hun schouders op. Ze vragen roepend of hij gek geworden is. Dan roept hij terug dat hij zich tot wereldburger heeft uitgeroepen en vraagt of ze zich bij zijn beweging willen aansluiten. Ze lopen lachend verder.
Kinderen komen de kiosk op tot bij hem en vragen zijn hulp om hun vakantiewerk te maken. Een jong meisje is niet van de kiosk weg te slaan en blijft hem glimlachend bezien.

MEISJE
(komt de kiosk op tot bij Charles)

CHARLES
Ha, een medestander.

MEISJE
Ken je mij niet meer? Je hebt nog voor
mij gevochten.

CHARLES
(bekijkt haar nu beter) Ben jij niet
Laurette. Jij bent een flinke meid
geworden. Gevochten? Klappen
gekregen, meer niet.

LAURETTE
Dat zal ik nooit vergeten, dat jij
het opnam, voor een Bohemerse.

CHARLES
Dat ben je niet, je bent gewoon een
aantrekkelijke griet.

LAURETTE
Griet nog wel. Wat spook je hier
eigenlijk uit.

CHARLES
Gelijk Gary Davis in Parijs heb ik
mezelf uitgeroepen tot wereldburger.
Mijn paspoort heb ik nog niet
opgestookt.

LAURETTE
Hoeveel leden heb je al. Ik wil ook
een lidkaart.

CHARLES

Lidkaarten zijn tegen het principe
van de Wereldburgerij. Wij willen elk
identiteitsbewijs verwerpen.

LAURETTE
Wat vinden ze thuis van je actie. Je
blijft hier wel 's nachts slapen. Mij
niet gezien.

CHARLES
Moeder heeft een nieuwe vriend, die
trekt het zich niet erg aan, maar ik
weet dat ik mijn zuster Esther zo erger
dat ze in mijn gezicht zou krabben als
ze de kans kreeg. Ik sta hier voor gek
en ik ben haar gekke broer. Ik heb
genoeg vrienden die mijn gedoe plezierig
vinden, ze brengen mij eten en drinken
en passen op mijn eigendom als ik even
weg moet naar het toilet.

LAURETTE
Hoe lang ga je dit volhouden.

CHARLES
Tot mijn vakantie er op zit. Wie we daar
hebben.

VELDWACHTER
(komt boven tot bij Charles en Laurette) Wel
man, wat ben je van plan. De wereld
veranderen, dat is nog niemand gelukt,
Hitler niet of Stalin niet. Zou het
geen tijd worden om je boeltje te pakken
denken dat het dorp een gekkenhuis is.

LAURETTE
Brave gekken.

VELDWACHTER
Ik meen het.

CHARLES
Is dat een bevel garde.

VELDWACHTER
Nog niet, het is een dringend verzoek.

CHARLES
Dan zal ik maar opkramen. Ik zie geen
massa volgelingen om mij hier van te
weerhouden.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                   CAFE            AVOND

Een aantal jongelui staan buiten een café en zijn in druk gesprek. Een van hen is CHARLES KLABOTS. Het gesprek gaat
over angstgevoelens, echt gevaar en ingebeelde angst. Een beweert dat iedereen altijd bang is voor iets of iemand, ratten, spinnen, adders, de duisternis of zijn eigen schaduw en iemand verklaart luid dat niemand, maar dan ook niemand om middernacht door het donkere Broek zou durft te lopen, door een bos van goed twintig hectare.

CHARLES
Er zitten beren en weerwolven in het
Broek, misschien wel spoken en
struikrovers. Ik de grote schrikschijter
wed voor een krat bier dat ik in volle
donker gans alleen door het woud loop.

LAURETTE
(is met nog enkele vriendinnen in de buurt en
hoort de weddenschap)

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                   LANDWEG              AVOND    

Aan de landweg die in het bos verdwijnt staan de getuigen. Iemand neemt de leiding:

LEIDER
Enkele getuigen blijven hier om hem in
het bos te zien verdwijnen en de
anderen komen mee naar de andere kant
van het bos om vast te stellen dat
hij echt door het bos is gelopen en
er niet stilletjes is uitgemuisd
of met trucs werkt.

CHARLES
(vertrekt in de zwarte, maanloze nacht,
alleen de melkweg geeft een schijnsel. een
gedaante duikt voor hem op. kijkt verschrikt,
dan ziet hij duidelijker het lichaam van een
spiernaakt meisje. Ze roept boe en van vlakbij
herkent hij Laurette)

LAURETTE
(slaat haar armen om zijn hals, kust hem en
begint hem wat onbehendig uit te kleden)

In het gras doen ze het voor de eerste keer. Kleden zich  weer aan.

CHARLES
Als een jongen ben ik het bos ingelopen,
als een man kom ik er weer uit.

LAURETTE
Ik mag hetzelfde zeggen, van meisje
tot vrouw.

CHARLES
We mogen niet samen uit het bos komen.

LAURETTE
Ben je beschaamd voor mij.

CHARLES
Van ze leven niet, maar dan ben ik mijn
weddenschap kwijt.

LAURETTE
Ben ik geen krat bier waard.

JOHAN
Jij bent oneindig veel meer waard, maar
ik gun het hun niet. Maar je mag met mij
meelopen als je er op staat.

LAURETTE
Je hebt gelijk, we kunnen er beter eentje
drinken op hun kap.

FADE-OUT

FADE-IN
De wedders staan in het licht van de straatlantaarns als Charles uit het bos komt.

EEN WEDDER
Daar komt hij.

TWEEDE WEDDER
Ik begon al ongerust te worden.

JOHAN
(is nu vlakbij) Ha de mannen. Ik ben
opgehouden door een weerwolf, een
lieve, die mij bleef aflikken.

EEN WEDDER
Dat zullen we maar geloven.


De bende vertrekt in de richting van het dorp.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                     BOSRAND           AVOND

LAURETTE
(komt uit het bos en loopt naar het dorp)

Later op de avond komen Laurette en nog andere meisjes zien hoe de jongens zich aan het bedrinken zijn.

CHARLES
(danst met Laurette,kust haar) Jij bent
mijn meisje voor altijd.


FADE-OUT

FADE-IN


INT.              WOONKAMER CHARLES          DAG   

In de woonkamer zijn Mit, haar vriend Staf, Esther en Vika.
CHARLES
(komt binnen, toont een rol papier) Mensen
ik heb mijn diploma van hoger middelbaar
onderwijs.Met onderscheiding. Gereed om
verder te studeren voor een hoger
diploma.

ESTHER
Dat zal niet waar zijn.


CHARLES
En waarom niet?

ESTHER
Ik heb ook niet verder gestudeerd.

CHARLES
Je mocht wel maar je hebt het zelf
verbrod. Meer brossen dan naar de les
gaan en je laten doen door die Fluppe
en nu ga je een jonge moeder worden.

MIT
Atheneum is al een mooi diploma, hoger
gaan is moeilijk, er is geen geld.

CHARLES
Natuurlijk is er voor mij geen geld,
Staf zal je geld wel mee helpen
opmaken. (loopt kwaad naar buiten)

FADE-IN

FADE-OUT

INT.                WOONKAMER             DAG

Mit en Vika zitten binnen, Staf werkt in de tuin.

CHARLES
(gaat zuchtend op een stoel zitten) Het
zal moeilijk worden om aan werk te
geraken als ik mijn beurt bij het
leger nog niet achter mij heb.

MIT
(staat op en geeft Charles een enveloppe)

CHARLES
(scheurt de enveloppe open, leest) Het is
mijn marsbevel.

FADE-OUT

FADE-IN

MONTAGE

Charles loopt in burgerpak een kazernepoort binnen. Komt weer buiten in uniform, duidelijk het uniform van een rekruut. Komt    
thuis met zijn burgerpak in een plastic zak. Loopt weer de kazerne binnen. Komt buiten met de hele compagnie, kitbag op hun schouders. Lopen naar een station, de trein op en stappen
uit in et station van Keulen. Met vrachtwagens naar het kamp.
Later op oefening met zwaar geschut. Aan de poort van het kamp neemt hij afscheid van zijn maten en stapt in een jeep die hem naar het station van Keulen brengt. Stapt uit het station van Hellebeek waar Laurette hem staat op te wachten. Hij is flink aangeschoten. Zij steunt hem onderweg naar hem thuis. Mit laat duidelijk blijken dat ze er niet mee is opgezet dat Laurette Charles naar huis brengt. Als Charles op de bank in slaap valt gaat Laurette weg, ze voelt dat ze niet welkom is.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.               WOONKAMER               DAG

CHARLES
(komt binnen) Ik ben naar de brievenbus
geweest. Er is een brief bij voor mij.
(maakt de enveloppe open en leest) Hoera,
ik kan beginnen als bediende bij
Zakenkantoor Ucier, Manuel Ucier.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                KANTOOR UCIER      DAG

UCIER
(komt de kantoorruimte in en gaat voor
de desk van Charles staan) Charles, het
is mij een genoegen je te zeggen dat
je vast in mijn dienst kunt treden.
De proefperiode is goed geweest. Als
ik mij niet totaal misreken ben jij
de opsteller waar ik kan op rekenen.

CHARLES
Opsteller?

UCIER
Ja opsteller. Daar was het toch om te
doen?

CHARLES
O dank u, dank u meneer Ucier.

UCIER
't Is goed. En durf niet met een kist
sigaren of een doos pralines af te
komen. Daar verdien je nog niet genoeg
voor.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.                 STRAAT              DAG                

Charles en Laurette lopen arm in arm naar het huis van Charles.

CHARLES
Legerdienst achter de rug, een baan,
een meisje, het is tijd om aan trouwen
te denken.

LAURETTE
Benieuwd wat je moeder zal zeggen. Ze heeft
al laten verstaan dat ze het voor mij niet
heeft.

CHARLES
Ik zoek wel met jou te trouwen, niet met moeder
of mijn zus Esther, die tang.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                  WOONKAMER             DAG

Mit, Esther en Vika zijn in de woonkamer als Charles en Laurette gearmd binnen komen.

CHARLES
Moeder, ik heb blij nieuws. Ik ga trouwen.

MIT
Ja, en met wie?

CHARLES
Wat een vraag.

MIT
Toch niet met dat bruintje.

ESTHER
Dat is nog alles niet. Jij hebt langer
mogen  studeren dan ik, jij zult nog
enkele jaren voor thuis moeten werken
om moeder er weer bovenop te helpen.

MIT
Ja, onze auto is versleten, we moeten
een nieuwe kopen.

CHARLES
Je hebt je studies verwaarloos, lieve
zus je moest trouwen nota bene. En met
je trouwfeest en uitzet,heb je de kas
leeggemaakt. Ik ga die niet opnieuw
vullen.

ESTHER
Ik heb veel tegenslag gehad, ik kan
moeder niet helpen. Dat is jouw plicht
in plaats van met dat schepsel te
lopen. (begint te huilen)

CHARLES
Is het mijn schuld dat je vriend
Oktaaf Coestaart meer kost dan hij
waard is. (staat op, wordt wit dan
donkerrood van woede. met verstikte
stem) Ze is mijn verloofde, Mit, ze
komt niet uit Afrika of uit Duitsland
en ze heeft met geen anderen gelopen
gelijk jij, als het geen Duitser was,
was het een Amerikaan en nu zit je
met een profiteur die de eieren die
je voor hem in de pan klopt niet
waard is. Jij was een hoer, Mit, een
slet van de eerste orde. Mij zie je
van ze leven niet meer. Kom Laurette.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.                     AUTO              AVOND

CHARLES
(V.O.) Dat was vijfentwintig jaar geleden en
sindsdien heb ik met moeder geen woord meer
gesproken, haar niet laten weten dat er
kinderen kwamen. Ik ben met Laurette
naar Mechelen getrokken, daar voelde
ik mij thuis en daar was mijn werk.
(komt tot zichzelf, start de auto en rijdt
Mit achterna. haalt haar in, stopt op haar
hoogte en gooit zijn portier open)

MIT
(loopt te huilen, snikkend en herkent hem
eerst niet) Ach Charles, Esther heeft
mij aan de deur gezet, ik mag alleen
nog komen als ze mij opbelt, maar dat
doet ze niet. Ik zit daar zo alleen
nu Oktaaf dood is, ik zou zo graag bij
een van mijn kinderen bij inwonen.

CHARLES
Dat moet ik eerst aan Laurette vragen.
(laat haar instappen om haar naar huis te
brengen)

FADE-OUT



Geen opmerkingen:

Een reactie posten