03 GILBERT SERVAES EN mARIANNE LIEBAERT

GILBERT SERVAES EN MARIANNE LIEBAERT

Derde aflevering van

MEER MOGEN WE NIET VERLANGEN

Originele script voor

 5 afleveringen van een dramatische

Tv-serie

Geschreven door

Jules De Cort

---

SYNOPSIS

In de gelagzaal van een café zitten drie stamgasten samen. Een ervan vertelt het verhaal van Gilbert Servaes. Servaes is boekhouder in een handel in sanitaire installaties en is getrouwd met Marianne Liebaert. Zijn hele pubertijd en jonge volwassenheid is hij smoorverliefd geweest op Marianne die hem altijd te min heeft gevonden en er mee in haar maag zat dat hij achter haar kwam. Ze is uit op avontuur tot ze zwanger raakt en de mogelijke vader van haar niet wil weten. Vader Liebaert krijgt met lichte dwang Gilbert er toe met zijn dochter te trouwen. Ze krijgt een miskraam en het huwelijk is een hel voor Gilbert. Ze krijgen een zoon, Cliff, maar Gilbert is niet zeker dat het zijn zoon is. Hij is het leven met Marianne zo beu dat hij op een dag besluit haar te verlaten.

FADE-IN

INT.          GELAGZAAL CAFE DE STATIE         DAG

De meeste stamgasten zijn aanwezig. Aan hun gewone tafel zitten VICTOR GOETHALS, CONSTANT MICHIELS en ERNEST BELLEKENS. Aan de toog staan de habitués KOZZE DE SMID, GERMAIN DE STOFFEERDER, ODIEL DE LOODGIETER, ZWETTE JEF de postbode, PHILIP FLUP VRIJDERS, een aan lager wal geraakte meester op de saxofoon en andere wisselende gasten.

Aan aparte tafeltjes zitten OSCAR KARRE VERBINNEN, een ondergeschikte bediende van het gemeentehuis en BORIS DICKTUS, bijgenaamd de Mandarijn, een gepensioneerde met dwanggedachten.

Aan hun gewone tafel zitten VICTOR GOETHALS, CONSTANT MICHIELS eN ERNEST BELLEKENS.

Achter de tapkast staan ISIDOOR de waard en zijn niet onaantrekkelijke vrouw GABRIELLA.

GERMAIN

Vik, ben jij een belangrijke gebeurtenis

aan het opschrijven.

KOZZE

Het zijn je zaken niet, Germain.

VICTOR

Hij mag gerust vragen stellen, ik ben geen

geheimschrijver. Ik neem gewoon nota van wat

hier gezegd en gedaan wordt om er later een

verhaal over te schrijven. Grote schrijvers

hebben dat voor mij gedaan.

GERMAIN

Dat zal wat worden.

CONSTANT

Heb je al wat klaar liggen. Waarom stuur

je het niet naar een uitgever.

VICTOR

Dat komt nog. Ik heb al veel opgeschreven

over Gilbert Servaes die ik geregeld zie

in het rusthuis, de man of ex-man van

Marianne Liebaert. Die zijn een tijd

geleden uiteen gegaan, of liever, Gilbert

is zelf vertrokken. Met zijn verhaal en

mijn verbeelding heb ik er wat van

gemaakt, zonder verbeelding krijg

je geen goed verhaal verteld. Het is

begonnen ...

FADE-OUT

FADE-IN

INT.          KANTOOR        DAG

De boekhoudafdeling van de firma Sanifont, groothandel in sanitaire installaties in een handelsgebouw in Brussel. Een tiental bureaus voorzien van rekenmachines, computerschermen, telefoons, mappen en blocnotes. De fut lijkt uit de afdeling van chef boekhouder GILBERT SERVAES. Hij zit aan de desk vooraan, de andere desks staan in twee rijen voor hem. Er zijn twee ramen met uitzicht op de straat. CHANTAL en JOSIANE staan bij een venster naar buiten te kijken en te wijzen naar de zomertoiletjes, Dikke MARIETTE, over DAAN gebogen, bijt in een suikerwafel, PAULA belt met een vriendin en ROBERT en WILLEM hebben als alibi een map tussen hun beiden liggen en bespreken heftig de grove blunders van de regering. JULIE gaat naar Chantal en Josiane. Servaes, een goede meter vijfentachtig, een gezonde huidskleur, bruine bles en blauwe ogen, ziet eruit als de degelijkheid zelf die veel vrouwen uit hun kleren zou kunnen charmeren. Hij is de enige die nog werkt. Julie, de nieuwe aanwinst, trekt zijn aandacht, het is hem aan te zien dat hij op haar zou kunnen kwijlen. De vrouwen hebben hun feestjurken aan, Mariette een roodbruine rok met oranje ruiten, die haar achterste nog breder maakt. Julie steekt iedereen de loef af, ze draagt een tweestuks van lichtviolette, zijdeachtige stof. De motieven van haar kanten bustehouder tekenen zich af doorheen de blouse.

GILBERT

(kijkt op zijn polshorloge) Het is half twaalf

en niemand lijkt er nog zin in te hebben.

We stoppen ermee, het is vrijdag. Om drie

uur stipt begint het personeelsfeest in

de refter, als altijd.

JULIE

(gaat weg van het venster en in een open

ruimte draait ze een pirouette en laat haar

lange benen en hoog uitgesneden slipje

bewonderen)

GILBERT

Doe dat straks maar niet op het feest als

de bazen er bij zijn.

JULIE

De bazen, die vragen een bisnummer.

De personeelsleden ruimen hun bureaus op en lopen in groep de kantoorkamer uit.

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.          PLEIN              DAG

Via zebrapaden en vluchtheuvels steken de negen het plein over onder de blik van het meer dan levensgrote bronzen standbeeld van veldmaarschalk Montgomery.

GILBERT

Die kerel dubbel zo groot als in het

echt kan de mallemolen van het verkeer

beschouwen zoals vroeger het slachtveld.

Hier zouden de terracotta’s moeten

staan van de honderdduizenden Britse

jongens die hij voor ons de dood injoeg en

die in hun kort leven niets anders gekend

hebben dan bloedvergieten, rassenhaat en

nationalistische koenheid, kwalen die nu

weer om zich grijpen alsof er geen twee

wereldoorlogen zijn geweest. Als alle

gewone mensen zich verenigden zouden we

daar een einde aan kunnen maken en zou

iedereen op de hele wereld eten genoeg

hebben zonder er te moeten voor vechten.

JULIE

Zo ken ik je niet, chef.

WILLEM

Je had redenaar moeten worden chef.

Aan de winkelgalerijen blijven ze staan om te overleggen.

WILLEM

Ga je mee een glas drinken, de wijfjes

gaan de etalages afdweilen en daar doen

wij niet aan mee.

JULIE

Ik ga in de zon zitten en maak mijn

benen bloot tot hier.

GILBERT

Drinken kan ik straks nog genoeg ik blijf

bij Julie.                     

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.           LAAN           DAG

Julie en Gilbert wandelen naast elkaar op de grote laan naar het Jubelpark.

GILBERT  

Vier, vijf glazen kort na elkaar drinken,

neen, niets voor mij. Dan moet je aaneen

gaan plassen en kun je de vrouwen niet

met rust laten. In hun billen knijpen en

een klap in je gezicht krijgen.                                             

JULIE

Sommige vrouwen willen dat je ze versiert.

GILBERT

Versieren is voor mij een nieuw woord en

een nieuw begrip dat jij hebt ingevoerd.

Betekent het niet met iemand naar bed

willen aan.

JULIE

En jij hebt die drang nooit gevoeld, als

chef van een afdeling met meer vrouwen

dan mannen en het voorkomen van een sultan.

GILBERT

Neen, niet zo. Of toch, ja, maar er nooit

aan toegegeven.

FADE-OUT

FADE-IN

EXT.         PARK            DAG

Op een bank in het park tegen de achtergrond van de triomfboog met de vier bronzen paarden zijn Julie en Gilbert de enige gekken die in de laaiende zon op een witte bank zitten. Julie loopt naar de fontein en laat de waterdruppels op haar gezicht en armen spatten. Ze komt terug naast Gilbert zitten kijken naar de duiven die grintsteentjes oppikken.

GILBERT

Als ik jou zo bezie, Julie, naakt zou je

die bronzen paarden van de triomfboog

kunnen doen springen.

JULIE

Niet te hard aandringen of ik doe het.

Muziek van een koperensemble waait aan. Het is de kop van een kleine optocht van jongens en meisjes met witgeschilderde gezichten, grote pruiken van touw en papieren jassen in bonte kleuren. Op een bord roepen ze op tot de massabetoging tegen het globalisme en tegen de armoede.

GILBERT

Rustverstoorders, bende verrukkelijke

rustverstoorders, ik wilde dat ik muzikant

was in plaats van cijferaar. Zij komen

tenminste op tegen de misleiding door

schijnfilosofen, tegen het bestelen en

uitbuiting door de geldmacht.

JULIE       

Dat zouden de bazen niet graag horen, ze

zouden nog beter verdragen dat je met hun

vrouw naar bed ging in plaats van je

gepraat.

GILBERT

Je bent de vrouw van de baas niet.

JULIE

Aan het monument van de generaal was je

een pacifist of zelfs collectivist maar

op kantoor werk je je uit de naad voor

een kapitalist. Ben je bang dat ik je bij

Fonteyne ga aanklagen als ondergraver van

de vrije markt

GILBERT

Hoe kun jij zo praten. Je woont te

Jezus-Eik in de residentiële wijk in

een villa met lustwarande. Je man heeft

het ver gebracht en het gerucht doet de

ronde dat hij een zakenrelatie is van

Fonteyne, directeur-generaal en enig

aandeelhouder van Sanifont. Die heeft

ervoor gezorgd dat jij  bij Sanifont

aan de slag kon. Niemand begrijpt

waarom zulk een vrije vogel zich

een hele dag, hele weken, laat

inkooien.

JULIE

Wees gerust, mijn hart en ziel zijn bij

die rustverstoorders, wat opstandigheid

kan geen kwaad. Kom, we laten alles

achter en sluiten aan bij de beweging.

Ik ben geen leeghoofdig luxepaard,

vriendje.

GILBERT

Dat lijkt me. Ken jij de beweging. Kom,

we moeten gaan.

JULIE

We mogen zeker niet te laat komen, een

chef moet stipt zijn.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.             REFTER                 DAG

Alle personeelsleden en genodigden zijn in de refter voor het feestmaal. Gilbert gaat naast Julie zitten aan een van de lange tafels. Aan de eretafel op het verhoog zitten de hoge genodigden. Het valt Servaes op dat de grote baas Fonteyne onheus veel in de richting van Julie kijkt.

GILBERT

De grote baas houdt je in de gaten, wat

wil Fonteyne van jou.

JULIE

Met mij naar bed, dat is toch duidelijk

en dat weet toch iedereen.

GILBERT

Ik weet dat niet maar de bazen krijgen

altijd de beste brokken.

JULIE

Bedoel je mij. Ik ben geen brok.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.         REFTER          DAG

MONTAGE

Het is een keurige maaltijd, er is op geen kosten gezien. Gerookte edele vissoorten met geroosterde boterhammetjes als voorgerecht, kervelsoep met aspergepunten uit Bulgaars blik, vier soorten geroosterd vlees met kleine porties peulen, boontjes, worteltjes, jam van rode sjalotjes en aardappelknikkers, als toetje een flinke hap taart. Het afzakkertje in de vorm van een miniatuurflesje sterke drank staat op de gedekte tafels. Bols kan onderhands worden geruild tegen Elixir d’Anvers of Grand Marnier. De broeksriemen staan gespannen, de gezichten blinken, tijd om de tafels aan de kant te schuiven, de discobar aan te zwengelen en de benen uit te slaan. De eregenodigden verlaten na het eten de feestzitting en Fonteyne is mee. De diskjockey heeft een brede kijk op het dansgebeuren en speelt bezadigd of swingerig. Bij gedempt licht danst Gilbert een trage met Julie. Hij houdt haar vast op haar heupen, zij vormen een blok, zetten nauwelijks een voet buiten hun plavuis. De avond ontpopt zich tot een lichte orgie, een milde storing die hier en daar wat schade kan aanrichten, wat verspreide, niet eens meetbare verliefdheid. Gilbert voelt de verstevigers van haar beha door zijn hemd heen.

JULIE

Dat is mijn beha niet, dat zijn mijn

joekels.

GILBERT

Weer een woord om in te lijsten. Meisje

toch. Waar ben je mee bezig. Het regent

hormonen op mijn hart, Julie. Het arme

werktuig heeft in geen 18 jaar nog met

liefdesgeluk te maken gehad, dat hoge

hartritme is geleden van toen Marianne

mij voor het eerst te grazen nam, dat

is een uitdrukking die ik rijk ben.

Tromgeroffel maakt een einde aan het intieme dansmoment, het is tijd voor de kusjesdans, in een cirkel lopen, een stropdas om de hals van iemand uit de rei leggen en de gestrikte evenmens geknield zoenen. Als chef de bureau houdt Gilbert zich liever op zijn stuk en gaat aan tafel zitten. Hij denkt dat Julie met hem mee is en dan ziet hij haar bij de deur, bij Fonteyne die is weergekeerd. Ze komt naar de tafel bij Gilbert.

JULIE

Fonteyne wil me naar huis doen.

GIBERT

Is het van dat.

JULIE

(neemt haar handtas en haar jasje dat over de

rug van een stoel hangt) Bedankt voor je

achterdocht, ik pak gewoon mijn boeltje

en rij naar huis in mijn eigen wagen.

Ik ben geen vagina op lange benen Ik

heb opgezegd. Ook een babe kan een

roeping en een ideaal hebben. Misschien

ook iets voor jou met je

antikapitalistische stuiptrekkingen.

Bel mij en je krijgt een goed adres.

Gilbert kijkt naar zijn jeneverflesje, kan niets zeggen. Zijn oog valt op dikke Mariette, het kind zit eenzaam aan een tafel zwaarlijvig te zijn. Ze is uit de kusjesdans gestapt, niemand is haar met een stropdas of een broeksriem komen ophalen. Servaes gaat bij haar zitten.

MARIETTE

Julie heeft het druk met Fonteyne.

GILBERT

De hardnekkige geruchten dat het tussen

die twee klikt zijn vals. Ze is naar huis

zonder nog terug te komen.

MARIETTE

Ze maakt de mensen in je dienst afgunstig.

Ze heeft iets over haar.

GILBERT

Ze is een schoonheid en ze heeft

opgezegd, om duidelijk te zijn. Als

de vrouwen afgunstig zijn op haar

zou dat moeten betekenen dat ze om

mij geven. Wat een eer. Ik voel mij

daarbij goed. Dansen we.

Gilbert danst een slow met Mariette en laat zijn handen rusten op haar achterwerk.

GILBERT

Hoe kom je thuis?

MARIETTE

Met een taxi, mijn broer en mijn vader

hebben geen tijd en Willem jaagt op

Chantal.

GILBERT

Voor mij is het een kleine omweg, ik

breng je naar huis. Een taxi van hier

naar bij je thuis kost je een half

maandloon.

MARIETTE

Merci chef. (neigt haar hoofd op zijn schouder)

Ze wiebelt met haar heupen, Gilbert drukt haar vast tegen zich aan. Mariette blikte hem dankbaar in zijn ogen alsof zij iets voelt. Het is laat geworden en het feest sterft uit. Koppels die wat van plan zijn hebben zich gevormd. Een collega vraagt Mariette en Gilbert mee naar de bar ‘Le Cocu’ maar Mariette heeft geen zin, Gilbert al evenmin.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.          AUTO          NACHT   

Op de autoweg. Gilbert rijdt rustig tegen 100 per uur. Mariette gaat met een voorzichtige hand in zijn gulp. Gilbert laat het stuur met een hand los en wrikt zijn rechterhand tussen haar dijen. Gilbert stopt op een parking. Mariette heeft haar jurk losgeknoopt, haar beha losgemaakt en haar borsten de vrije loop gelaten. Ze buigt zich over Gilbert en geeft hem een pijpbeurt. Hij masseert haar tussen haar benen. Daarna schikken ze hun kleren en Gilbert rijdt verder.

MARIETTE

Je hebt nogal een paal, een deegrol is

daar niets tegen. Spijtig dat ik mijn

vriendinnen dat niet kan vertellen.

GILBERT

Ben je gek. Zo te horen was ik de eerste

niet, waar heb jij die ervaring opgedaan?

En je krijgt hem toch niet mee naar huis.

(V.O.) Naar huis,

ik zou nog liever inschepen voor de

Zuidpool, en daar is het nu winter.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.       SLAAPKAMER       NACHT

                    

Gilbert in pyjama kruipt voorzichtig in bed. Zijn vrouw Marianne ligt met zijn rug naar hem en doet dat zij slaapt. Als hij met zijn rug naar haar toe ligt doet ze haar ogen open en trekt een boos gezicht.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.       KEUKEN           DAG

Gilbert, zijn vrouw MARIANNE LIEBAERT en hun zoon CLIFF. Het middagmaal stelt niet veel voor. Dikke aardappelsoep, bloemkool met een dikke, witte saus, slecht afgegoten aardappelen en worsten die zwemmen in het vet.

CLIFF

Wat ken jij van film. Je gaat toch niet

beweren dat Rocky geen magistrale film

is. Nee, zeg maar niks, het is alleen

maar zever dat uit je mond komt.

GILBERT

Mij kan Sylvster Stallone gestolen

worden. Ik was door schone en diepe

 gedachten overweldigd.

CLIFF

Wat krijgen we nu, dat zit daar te

bologen alsof hij aan de coke heeft

gezeten. Waarom trekt hij er niet

uit met een sekte, dan zijn we er

vanaf.

GILBERT

Zo lang ik de kosten van je bacchanalen

betaal zul je mij moeten dulden.

CLIFF

Bacchanalen, och heer, meneer gebruikt

weer een woord waarvan hij de betekenis

niet snapt.   

MARIANNE

Hij is gek geworden. Hij denkt dat hij een

schrijver is. Weet je wat het grote kind

geschreven heeft. (haalt een briefje boven en

leest): Zoals blauw nabij grijs zijn

contrastkleur geel oproept, roept een

uitspraak als: er stonden een gebakje en

een bord stront op tafel groter afkeer

op dan: er lag een stront op tafel.

CLIFF

Om medelijden mee te hebben. Nu moet ik

weg, ze kunnen mij in het jeugdhuis niet

missen. (loopt naar buiten)

GILBERT

Jeugdhuis, zothuis, tuchthuis, schijthuis.

MARIANNE

Goed dat Cliff je niet hoort.

GILBERT

Dat zou wat zijn. Dan zou ik in de hoek

moeten.

MARIANNE

Ik ga een praatje maken bij de buren, ik

heb hard genoeg gewerkt. Je weet de

afwas staan. (loopt naar buiten)

GILBERT

(staat op van tafel, om zijn mond ligt een

vastberaden trek. loopt de trap op naar de

slaapkamer, gooit een jas, een paar broeken,

hemden en ondergoed op een laken, pakt een

reiskoffer uit het berghok, stopt er zijn

toiletgerief en nog meer kledij in. zoekt

onder de stapels beddengoed en witgoed en

vindt enige banknoten. knoopt het laken toe

en loopt met dit pak en de reiskoffer naar

de garage. laadt de bagage in en opent de

garagepoort. hij rijdt buiten. Marianne staat

enkele huizen verder bij een troepje vrouwen.

ze kijkt onthutst in zijn richting. hij steekt

zijn hoofd buiten, brengt zijn linkerhand

aan zijn neus en doet met zijn vingers alsof

hij trompet speelt. dan rijdt hij weg)

CUT

FADE-IN

INT.         AUTO         DAG          

GILBERT

(zit in zijn auto, en verdwijnt in de bocht.

hij rijdt een eind op de grote weg, vertraagt

en rijdt terug. Hij rijdt weer het dorp in en

stopt voor een klein huis in de rij. stapt uit,

klopt aan en LENA SERVAES-DEWIT, zijn moeder,

doet open) Moeder, ha je bent thuis. Mag

ik binnenkomen.

LENA

Waarom zou jij niet mogen binnenkomen.

FADE-OUT

FADE-IN

INT.        WOONKAMER         DAG

Geen al te grote woonkamer. Zo te zien bij gewone mensen, die niets te kort komen maar geen weelde kennen. Lena Dewit gaat aan de tafel zitten

GILBERT

Moet jij op zaterdag niet naar Zilverschoon?

LENA

Een zaterdag op drie ben ik van dienst.

GILBERT

Wat doe je daar eigenlijk?

LENA

Ik zou mezelf huishoudster noemen, ik

heb lang genoeg bij Liebaert gediend

om er wat van af te weten en er goed

in te zijn.

GILBERT

Als ik dat maar kon zeggen van Marianne.

Maar dat is voor niets meer nodig, ik

ben weggegaan bij Marianne, moeder.  

LENA

Mijn mond valt er niet echt van open.

Eerlijk, ik had dit al veel eerder

verwacht, je had er eigenlijk niet

mogen aan beginnen.

GILBERT

Jij hebt in haar nooit een goed oog gehad.

Ik had toen die jaren geleden, naar jou

moeten luisteren.

DISSOLVE

FADE-IN

FLASHBACK

INT.       WOONKAMER       DAG

      

Dezelfde woonkamer. Gilbert Servaes een nog jonge man, knoopt zijn das in een spiegel die aan de muur naast de buitendeur hangt. Hij draagt een tweestuks pak, is uitgedost om naar een dansgelegenheid of feestje te gaan. Zijn moeder Lena zit aan de tafel en houdt hem in de gaten. Ze is halverwege de veertig, ziet er nog zeer goed uit.

LENA

Loop je nog altijd achter Marianne?

GILBERT

Nog altijd moeder. Ik kan het niet

laten. Een keer moet ze inzien dat ik

de ware ben.

LENA

Ik heb jaren bij haar vader in het

huishouden gediend, toen nadat haar

moeder gestorven is. Ik heb haar

weten geboren worden en opgroeien

tot kleuter en jong meisje. Jij mocht

na schooltijd bij mij blijven bij

Kamiel en je was altijd bezig met

Marianne. Jij las voor uit

sprookjesboeken en speelde samen met

haar broer Filip op het ganzenbord.

Lief is ze geweest tot haar vijftien

jaar

GILBERT

Tot veertien, vijftien jaar waren wij

de beste vriendjes. Dan sloeg haar

karakter om, met haar borstjes kreeg

ze veel pretentie en wilde van mij

niet meer weten. Karakters veranderen,

moeder. Toen hield ze van mij en dat

komt terug. Ben je om haar bij Liebaert

weggegaan. Je bent er nooit blijven

slapen, en ik ook niet. Met de jaren

heb ik Marianne zien groeien tot een

aantrekkelijke jonge vrouw, heb haar

pijpenkrullen zien verknippen tot een

dameskapsel, haar borsten zien zwellen,

haar kontje zien aankomen, hoe meer

vrouw ze werd, hoe krankzinniger

verliefd ik was. Tot haar veertien,

vijftien jaar was ze mij toegedaan,

ik kon grappig voor de dag komen, voor

haar was ik een broer. Moet ik dat zo

maar opgeven? En ze is zo verdomd

aantrekkelijk.

LENA

Ik heb mijn dienst opgezegd nadat ik

toevallig een gesprek had gehoord tussen

Marianne en haar broer Filip. Ze vroeg

Filip of hij er jou niet kon van

afbrengen haar nog langer lastig te

vallen. Die vervelende kloot loopt

altijd in de weg als een student mij

het hof wil maken. Hij gaat toch niet

denken dat ik ooit met hem zal meelopen,

de zoon van een schoonmaakster waarvan

de vader hen heeft laten zitten, dat

zal ook wel niet voor niets geweest

zijn.

GILBERT

En Filip nam mijn verdediging niet op.

Ik heb hem praktisch door de humaniora

gedragen, zijn opstellen in zijn plaats

geschreven.

LENA

Hij heeft je niet gespaard. Ze lachen

je in het hele dorp uit, zoals jij de

hele avond naar haar staat te gapen,

zei hij. Als een hond op een zieke koe.

GILBERT

Praten in clichés, daar is hij altijd

goed in geweest. Hij weet niet eens wat

het betekent.

LENA

Ik vertel je dit met pijn in mijn hart.

Ik heb haar grootgebracht en jij bent

mijn zoon. Ik weet dat het tussen jullie

nooit goed zal komen, voor haar ben je

een vervelende schooier. Zelfs je naam

Gilbert misstaat voor iemand van onze

stand, jij zou Fokke, Swa of Jakke

moeten heten.

GILBERT

Dat heeft ze me zelf ook al gezegd. Ik

weet het met mijn verstand maar niet met

mijn hart dat ik niets voor haar beteken.

Ik dacht dat jij bij Kamiel bent weggegaan

omdat hij met jou naar bed wilde. Ben je

met hem naar bed geweest?

LENA

Dat vraagt een zoon niet aan zijn moeder.

 

GILBERT

En?

LENA

Hij heeft mij nooit gevraagd om met hem

te trouwen.

GILBERT

Zou je dat gedaan hebben als hij het

gevraagd had? Dan was je mijn moeder en

mijn schoonmoeder kunnen worden.

LENA

Niet te veel woordspelingen jongen. Maar

ik wil de moeder van Marianne niet zijn.

Ze is geen ideale vrouw voor jou, Gilbert,

ze heeft  pronkers nodig, mooipraters.

Studenten die haar niet meer zien staan

als ze hun diploma op zak hebben en met

haar het hunne hebben gehad. Ze is

tenslotte ook maar de dochter van een

handelaar in sanitair materiaal, niet

echt het ideaal van dokters en advocaten.

GILBERT

Pispotten en wc-potten.

LENA

En nu ga je naar het bal. Zij is daar

ook natuurlijk.

GILBERT

Het is alle weken bal, moeder. Meestal is

ze daar. Met haar broer.

LENA

Die broer kijkt naar haar niet om, dat

weet ik van vroeger. De studenten uit

Leuven spelen de baas op die bals en zij

is een studentenliefje die ze aan elkaar

doorspelen. Ze ziet je niet eens staan,

Gilbert. Ik hoor van de mensen dat ze je

in het dorp uitlachen. Dat je soms uren

aan een pilaar haar staat te

achtervolgen met je ogen. Ze denken

zelfs dat je ziek bent. In je hoofd.

Hetzelfde wat ik haar broer tegen

haar heb horen zeggen.

GILBERT

Het is nog erger geweest, dat moet ik

toegeven. Ik zeg het toch, ik heb mij

altijd haar beschermer gevoeld. Ze liep

als kind mee aan mijn hand als we op

wandel gingen. Maar nu zijn er avonden

geweest dat ik haar volgde als ze met

een student naar buiten ging. Ik zag ze

wegrijden in zijn auto en heb soms uren

in een hoekje in de kou op wacht

gestaan om te zien of ze nog thuis kwam.

Dat kon heel laat worden en dan zag ik

haar met de student naar binnen gaan.

Het duurde soms nog een uur tot hij

weer buiten kwam en in de deur stonden

ze elkaar nog een kwartier af te

likken.

  LENA   

Ik ken het verhaal, jongen. Er is weinig

plezierig aan dat verhaal. Doe er toch

wat aan. Laat toch zo niet met je sollen.

GILBERT

Ze solt niet met mij, ze ziet mij niet

eens staan, dat is nog erger. Ik vertrek

nu maar naar het bal voordat ik mij laat

bekeren.

LENA

Ooit komt het zo ver. Ik heb gehoord dat

ze een vaste vrijer heeft. Figuren als

Marianne rijden over de tong.

GILBERT

Ik ken die knul, van ziens. Maar nu ik

mijn legerdienst gedaan heb, begin ik

de zaken wel anders te zien. Ik ben

mezelf aan het losweken van Marianne.

 Er is hoop.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.         BALZAAL           AVOND

Een goed gevulde balzaal. Het is druk op de dansvloer. Op een verhoog een orkest van een man of zes, achter het orkest tafels en stoelen alle bezet door jongens en meisjes die kennelijk groepjes vormen. Tegen de achterwand is een tapkast waar de gasten die geen stoel gevonden hebben een drank kunnen krijgen. Gilbert staat aan de tapkast te praten met een vrij aantrekkelijke jonge vrouw. Hij vraagt haar in de dans voor een tango. Op de dansvloer ziet hij Marianne dansen met vermoedelijk haar vaste vrijer. Die danst nog een paar passen met haar, zegt iets en dan staan ze plots stil. Marianne laat haar danspartner los, zegt iets met kwaad gezicht, loopt weg van de dansvloer naar de rij kapstokken waar ze haar jasje pakt en uit de zaal verdwijnt. De vrijer blijft achter en haalt zijn schouders op.

CUT

FADE-IN

INT.       BALZAAL          AVOND

Dezelfde balzaal een week later, zaal weer goed gevuld. Gilbert staat aan de tapkast, kijkt op zijn horloge, kennelijk staat hij uit te kijken naar het meisje van vorige week. Dan ziet hij Marianne zitten aan een tafel in het gezelschap van haar vader KAMIEL LIEBAERT, deftig in het pak, das, keurig verzorgd haar, een middenstander. De student waar ze van is weggelopen is niet bij hen. Kamiel kijkt zoekend de zaal in, ziet Gilbert en doet hem teken om mee aan hun tafel te komen zitten. Op de tafel staat een kaars die het gezellig maakt. Gilbert gaat zitten tegenover Kamiel en naast Marianne.

GILBERT

Goedenavond meneer Liebaert, goedenavond

Marianne.

MARIANNE

Goedenavond Gilbert.

KAMIEL

Gilbert, beste jongen, je had mijn zoon

kunnen zijn, niet vergeten dat ik je mee

heb grootgebracht. Hoe maak je het

intussen en je moeder?

GILBERT

Met mij is alles goed, en met jullie?

KAMIEL

Altijd geestig.

GILBERT

Met mijn moeder is het goed. Met mij

ook. Mijn legerdienst zit erop, ik heb

een baan gevonden maar nog geen lief.

Dat wil maar niet lukken.

KAMIEL

Een kerel als jij kan altijd een lief

vinden maar een baan met toekomst is

wat anders, dan kun je opklimmen,

kaderlid worden en toegang krijgen tot

de betere kringen.

GILBERT

Heeft dat veel belang? Is dat een

streefdoel in het leven?

KAMIEL

Daar zit de vooruitgang, vriend. Als je

je verstand gebruikt en met wat

ruggensteun kun je het ver brengen. En

laat dat betogen achter de rode vlag op

1 mei maar voor anderen. De tijd is

gekomen dat je als elke jonge man aan

dat vertrouwde nestje moet denken, de

een wat vroeger, de ander wat later.

GILBERT

Een huis met een tuintje.

KAMIEL

Lach niet, vroeg of laat zul je mij

gelijk geven. Marianne bijvoorbeeld is

het beu om rond te fladderen en door

Don Juans te worden belaagd. Het is

tijd dat ze op een ernstige jonge man

valt. Waarom neem jij niet eens de koe

bij  de horens, ik heb gezien dat je kunt

dansen en Marianne doet niet liever dan

dansen. Ik weet dat ik op mijn twee oren

mag  slapen als ze in jouw gezelschap is,

niet dat van een schuiver die zijn handen

niet kan thuis houden en van de eerste

avond al onder de rokken scharrelt. Nu

moet ik weg, een bal is meer iets voor

jonge mensen en maak het niet te laat.

Kamiel staat op, drukt Gilbert de hand, doet teken naar Marianne en vertrekt. Het meisje waar Gilbert vorige week mee danste en mee in gesprek was, staat nu aan de tapkast om zich heen te kijken. Ziet Gilbert zitten, doet een stap in zijn richting, haalt haar schouders op en verlaat de zaal.

GILBERT

Wat overkomt mij? Tot verleden zondag

was ik persona non grata.

MARIANNE

Wat wil je daar mee zeggen?

GILBERT

Och, laat maar. Zoiets als de aanhouder

wint.

MARIANNE

Je moet me niet voor de gek houden.

GILBERT

Dat zou ik nooit durven. Ik ben alleen

lichtjes verbaasd dat je zo plots anders

bent tegenover mij. Je hebt me veel

verdriet aangedaan, we waren vroeger

toch de beste vriendjes.

MARIANNE

Vader heeft mij tot betere inzichten

gebracht. Ik zal niet meer met je lachen.

GILBERT

Heb jij dan met mij gelachen?

MARIANNE

Ja, ik heb de spot gedreven met je

dunne benen toen je nog in korte broek

liep met gebogen rug alsof je zelf

voelde dat je minder was dan de

anderen.

GILBERT

Om die spot heb ik gevraagd, ik heb

lange tijd niet in mezelf geloofd.

Gilbert drinkt nog vier of vijf glazen bier, Marianne houdt het bij een enkel glas. Gilbert wordt losser in zijn doen. Ze gaan tussendoor dansen. Kort na middernacht sluit het orkest het bal met een plechtige Brabançonne. Het ogenblik is aangebroken om haar naar huis te brengen. Ze lopen naar de kapstokken voor hun jassen.

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.        HUIS LIEBAERT      NACHT

 

Marianne en Gilbert staan aan de voordeur van haar huis. Gilbert legt zijn arm om haar schouders en wil haar een afscheidskust geven. Maar zij grijpt hem vast en geeft hem een intense tongkust. Het is november, te vochtig en te kil om buiten te staan minnekozen. Ze heeft de sleutel en ze trekt Gilbert mee binnen. Het is gezellig warm in de woonkamer. Marianne doet haar mantel uit, gaat op de divan zitten en geeft een uitnodigend klopje naast zich.

MARIANNE

Vader is slapen en hij heeft de vulhaard

goed opgepookt.

GILBERT

(doet zijn overjas uit en gaat naast Marianne

zitten) Je ruikt lekker.

Hij geeft Marianne een kus, ze duwt hem weg, staat op, doet haar blouse uit, laat haar rok vallen. Gilbert ontdoet zich van zijn jas, help Marianne met het haakje van haar beha terwijl ze uit haar slipje stapt. Ze gaat nu liggen op de divan, hij kleedt zich uit en gaat in haar, ze slaat haar kuiten om zijn lendenen, hij zit in de fuik, kan niet vooruit of achteruit en ze duwt hem niet weg als hij klaarkomt.

CUT

FADE-IN

INT.          WOONKAMER LIEBAERT      AVOND

Gilbert in stadskledij zit in een hoek van de woonkamer die is ingericht als salon te praten met Kamiel Liebaert.

GILBERT

Is Marianne zich aan het gereedmaken

voor het bal, meneer.

KAMIEL

Ja zeker. En nog voor veel meer. Wat

heb jij uitgestoken in die paar weken,

jonge man. Ik dacht dat ik in jou meer

vertrouwen kon hebben en na vier

zondagavonden is het zo ver.

GILBERT

Spreek eens wat minder in raadsels

meneer Kamiel.

KAMIEL

Een goed verstaander heeft maar een

half woord nodig. Marianne is zwanger.

Ik dacht dat je oud genoeg was om je

verstand te gebruiken, maar als het

bij een man opkomt zit zijn verstand

tussen zijn benen.

GILBERT

Daar moet ik bij gaan rechtstaan. Wat

gaat zij doen.

KAMIEL

Niet zij, jij gaat iets doen, jij gaat

met haar trouwen en liefst in de

looppas, nog voordat de mensen zien

dat ze een buik krijgt.

GILBERT

Maar ik heb niets. Ik woon nog bij

moeder, ik ben nog maar pas aan het

werk, verdien niet veel en heb nog

geen tijd gehad om wat te sparen.

KAMIEL

Ik zorg voor een woonst, onderdak en

meubelen als bruidschat. En ik zorg

ook voor een goede baan bij Sanifont,

daar vragen ze een boekhouder.

GILBERT

Nu moet ik weer gaan zitten. (V.O.) Nu

ben ik opeens aanstaande vader, of

voedstervader.

KAMIEL

Ik neem aan dat je moeder geen feest

kan bekostigen. Daar zorg ik ook voor,

ik wil geen schandaal in de parochie.

GILBERT

Schandaal? Er zijn in Hellebeek al

zoveel koppels met een voorkind dat het

de gewoonste zaak is.

KAMIEL

Binnen de zes weken zijn jullie

getrouwd, Marianne in het wit en jij

in een zwart kostuum. Je moeder Lena

mag zich op mijn kosten in het nieuw

steken.

GILBERT

Ik zal je eeuwig dankbaar moeten blijven,

meneer Kamiel.

KAMIEL

Als je dat maar weet.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.          WOONKAMER      AVOND

Een paar weken later. Marianne ligt uitgestrekt op de divan, Gilbert zit aan de tafel de krant in te kijken.

GILBERT

Ik lees hier in de krant dat zwangere

vrouwen niet zelden karakterafwijkingen

vertonen.

MARIANNE

Is dat alles wat je weet te vertellen.

Kun je nooit eens grappig of dichterlijk

uit de hoek komen zoals …

GILBERT

Als wie …

MARIANNE

Je zoekt weer ruzie.

GILBERT

Ons kind is gelukkig dat het niet in

een hongerland zal geboren worden. We

zullen het een goede opvoeding kunnen

geven.

MARIANNE

Begin daar niet weer over te zagen.

Het zal gaan naar de school die ik

kies.

GILBERT

Je zit met mij opgescheept maar je

zult het er moeten mee doen. Slaap

maar verder. (verdiept zich weer in

zijn krant)

DISSOLVE

FADE-IN

INT.          WOONKAMER      AVOND

Maanden later. Marianne zit dik als een ton met opgetrokken knieën op de divan naar buiten te turen. Haar donkerblond haar golft om haar aantrekkelijk gezicht.

GILBERT

(V.O.) Waarom moet ze altijd zo

onhebbelijk  zijn, zo aantrekkelijk

en zo chagrijnig.

GILBERT

Ik ga een bezoekje brengen aan moeder.

MARIANNE

(antwoordt niet, blijft stug naar buiten staren)

FADE-IN

INT.         KLEIN VERTREK       AVOND

Lena zit in de schemering bij het venster dat uitziet op de straat.

LENA

Hoe gaat het jongen.

GILBERT

Ik was beter bij jou thuis gebleven tot

ik de ware liefde gevonden had, maar

Marianne was daar voor het grijpen en

wie anders is de oorzaak van haar

zwangerschap. De toekomst tekent zich

niet af als een wonderlijk sprookje.

Kom we maken een wandeling onder de

sterrenhemel.

Ze lopen uit het dorp langs een brede laan met villa’s op terpen met een vijver voor of achter het gebouw.

GILBERT

Toen ik nog kind was, was hier niets dan

lage beemden die in de winter onder water

stonden. Nu staan er villa's met oplopende

grasperken als oorkonden van weelde en een

treurwilg naast de vijver die symbool

staat voor ik weet niet wat.

LENA

De wereld verandert, Gilbert. Wij waren

arm, hebben het heel moeilijk gehad maar

nu mag jij van een zekere welstand

spreken. Jammer dat je het bij Marianne

niet altijd naar je zin hebt. Maar hier

achter deze chique gevels gaat het ook

niet altijd goed. Dat rijk volk kent

geen schaamte meer. Ze doen  zelfs aan

partnerruil.

GILBERT

Een vreemd woord, van wie heb je dat

gehoord. Het brengt mij op rare

gedachten.

LENA

Zou Marianne dat ook durven doen.

GILBERT

Niet met mij in elk geval. Maar ze

durft alles.

Terug bij het huisje van Lena laat Gilbert zijn moeder alleen naar binnen gaan en loopt naar huis. Thuis is het licht aan. Marianne ligt op de bank te kronkelen van de pijn, zo erg dat ze hem smekend aankijkt. In zeven sprongen is hij weer buiten en snelt tot bij Liebaert. Hij vraagt hem te telefoneren voor de arts. Dan weer terug naar Marianne. Hij ondersteunt haar naar de slaapkamer en helpt haar uit haar jurk. Haar ondergoed ziet rood. Hij legt een dubbel geplooid laken onder haar. Dan is de arts daar. Die stuurt Gilbert de kamer uit. Liebaert is er nu ook en zwijgend zitten ze aan tafel. Na lang wachten komt de dokter uit de slaapkamer.

ARTS

Het is een miskraam. Het zou een

jongetje geweest maar het was niet

levensvatbaar. Ik heb het lijkje in

de wieg gelegd. Uw vrouw moet een

paar dagen volledige rust nemen.

GILBERT

(gaat bij zijn vrouw)

MARIANNE

(ze is bij bewustzijn) Het is doodgeboren.

Had ik dat geweten was ik nooit met

jou getrouwd.

GILBERT

(zit op de rand van het bed en breekt in

snikken uit)

MARIANNE

Ga van dat bed af, ik kan de schokken

in mijn buik niet verdragen.

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.          KERKHOF         DAG

GILBERT

(draagt een kistje onder zijn arm, hij is

alleen)

De grafdelver neemt zijn pet af, als groet en voor een fooi.

GILBERT

(geeft hem een fooi) (V.O.) Hij heeft

meer gevoel in zijn pet dan Marianne

in haar heel lijf.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.          WOONKAMER          AVOND

Marianne is opgekleed om uit te gaan. Gilbert zit in een club een boek te lezen. Hij is in hemd zonder stropdas en op pantoffels.

GILBERT

(kijkt op) Ben je weer fit? Naar waar

hebben wij het, je hebt met niets

gevraagd. Ik ben niet gekleed om uit

te gaan.

MARIANNE

Moet ik vragen om toestemming meneer?

We gaan met een paar vriendinnen de stad

verkennen. Jij gaat toch nooit mee uit.

GILBERT

Je vraagt het me nooit. Gaan de mannen

van de vriendinnen mee?

MARIANNE

Ben je gek. (een auto toetert in de straat.

haast zich naar buiten) Je moet voor mij

niet opblijven.

DISSOLVE

FADE-IN

Marianne komt licht aangeschoten op de slaapkamer. Ze neuriet een liedje, kruipt naakt in bed bij Gilbert. Die legt een hand op haar buik maar ze slaapt al.

DISSOLVE

FADE-IN

Ongeveer hetzelfde tafereel herhaalt zich.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.          WOONKAMER          AVOND

Marianne zit op de divan zwijgend naar buiten te turen.

GILBERT

Wel? Moet je niet weg? Het is toch je

dag.

MARIANNE

Vandaag niet, ik voel me niet wel.

CUT

FADE-IN

Gilbert loopt met een tuil bloemen een kraaminrichting binnen tot bij het bed van Marianne. In het wiegje ligt een baby te slapen.

GILBERT

Hoe is het schat, alles goed verlopen?

MARIANNE

Wat zou er mis moeten gaan hebben.

GILBERT

Een geboorte is toch altijd een grote

gebeurtenis.

Een man, sportief gekleed komt de kamer binnen. Hij heeft een ruiker bloemen bij zich. Buigt zich over de baby.

MAN

Slaap maar mooi, kleine man, kleine Cliff.

GILBERT

Heet hij Cliff, dat wist ik nog niet.

MARIANNE

Staat die naam je niet aan?

GILBERT

Ik zou hem zelf niet gekozen hebben.

Ik hou niet van een artiestennaam

voor mijn kind

MARIANNE

Mijn kind? Ons kind.

DISSOLVE

FADE-IN

INT.           WOONKAMER         DAG

Gilbert en jongetje van een jaar of acht.

GILBERT

Ik ga naar mama in het ziekenhuis. Ik

laat je even alleen. Jij moet je huiswerk

nog maken.

CLIFF

Als ik zin heb, ik heb nog wat anders

te doen.

GILBERT

(V.O.) Karaktertrekken van zijn moeder,

niet van mij.

DISSOLVE

FADE-IN

Gilbert loopt door de gangen van een ziekenhuis tot bij het bed van Marianne.

MARIANNE

Waar zijn de bloemen.

GILBERT

Vergeten. Ik maak het goed als je naar

huis komt. Wat is er eigenlijk misgelopen.

MARIANNE

Ben je nu echt zo stom. Een vrouw kan

haar eierstokken en baarmoeder

verliezen. Dan is ze niet echt een

vrouw meer. (begint te snikken)

Gilbert wil haar troosten maar ze duwt hem weg.

DISSOLVE

FADE-IN

EXT.               AUTO                  DAG

GILBERT

(maakt zijn gebaar als trompetspeler naar Marianne

in de straat en steekt zijn middenvinger op.

vertrekt dan) (V.O.) Waar moet ik eigenlijk

naar toe. Julie is niet voor mij, tenzij

ik mij bij de Beweging zou aansluiten.

Mariette is vijftien jaar jonger en het

is niet zeker dat ze mij wil. Moeder

heeft voor mij een spaarrekening op de

bank waar ik een tijd mee verder kan.

En ook een goudstaaf van een halve kilo.

Ik kan een tijdje verder als ik bij

moeder intrek. Wat er moet gebeuren als

Marianne beslag laat leggen op mijn

loon weet ik niet.

EXT.         HUIS LENA        DAG

GILBERT

(klopt en gaat binnen)

LENA

Wel, van je hier te zien op een

zaterdagmiddag. Moet je niet afwassen,

heeft Marianne toestemming gegeven om

naar hier te komen

    

GILBERT

Moeder, je zult in het vervolg met mij

de draak niet meer moeten steken, ik ben

weg bij Marianne, ik hield het niet meer

uit. Ik heb wat kledij in de auto liggen.

Ik blijf een paar dagen hier slapen

tot ik een studio of wat gevonden heb.

We zullen zien wat Kamiel Liebaert

gaat doen. Als zijn arm nog lang

genoeg is laat hij mij bij Sanifont

aan de deur zetten en vindt hij

iemand om mij de helft van mijn

inkomen te doen afdokken

DISSOLVE

FADE-IN

INT.             CAFE STATIE                DAG

CONSTANT

En? Hoe is het verder afgelopen. Heeft

Kamiel Liebaert hem doen ontslaan. Moet

hij inleveren op zijn loon.

VICTOR

Voorlopig niet. Ik zie Gilbert nog

regelmatig. Hij is bij zijn moeder niet

blijven inwonen, hij liep te veel kans

om op Marianne of zijn zoon te lopen.

Hij moet van die mensen niet meer hebben.

ERNEST

Dat werd tijd. Als ik dat hoor, hoe kan

iemand zich een half mensenleven lang zo

in het zout laten leggen.

VICTOR

Ik zie het zo. Hij had zijn baan via haar

vader. En de eerste jaren toen Cliff nog

een klein kind was had hij zijn verzet.

Hem leren fietsen, wandelingen maken

en de natuur leren kennen. Maar lang heeft

dat niet geduurd. Als dat jong tien jaar

werd was het al een onhandelbare lastpost.

CONSTANT

Als ik het goed begrepen heb was het

niet eens zijn kind.

VICTOR

Dat heeft Gilbert altijd van zich

afgezet. Er is altijd die twijfel

geweest en hij heeft het kind

aanvaard en hij vond dat hij zijn

plicht moest doen.

ERNEST

Een edelmoedig mens.

CONSTANT

Van edelmoedige mensen wordt altijd

misbruik gemaakt. Ik weet het, uit

hoofde van mijn vak.

VICTOR

Ik hoop voor hem dat hij een nieuw leven

kan beginnen.

  ERNEST

Liefst een beter.

CONSTANT

Zo iets valt altijd af te wachten.

FADE-OUT

_____________________________________________________